Μεταξύ των κινήτρων που παρέχονται για την αύξηση της απασχόλησης και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας πλήρους απασχόλησης, τέθηκε το άρθρο 71Δ στον Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ΚΦΕ) με το οποίο προβλέπεται η προσαυξημένη έκπτωση κατά 50% των εργοδοτικών εισφορών (εισφορές υπέρ σύνταξης, εισφορές υπέρ υγείας κ.λπ.) για νέες προσλήψεις προσωπικού με σχέση εξαρτημένης εργασίας πλήρους απασχόλησης, τόσο κατά το έτος της πρόσληψης όσο και για τα επόμενα τέσσερα έτη, με την προϋπόθεση ότι θα διατηρηθούν οι θέσεις αυτές.
Ειδικότερα, το φορολογικό αυτό κίνητρο παρέχεται τόσο στις ατομικές επιχειρήσεις όσο και στις εταιρείες εφόσον προκύπτει:
α) Αύξηση του μέσου όρου των απασχολουμένων στο έτος της πρόσληψης σε σχέση με τον μέσο όρο απασχολουμένων του προηγούμενου έτους και
β) Αύξηση της μισθολογικής δαπάνης στο έτος της πρόσληψης σε σχέση με αυτή του προηγούμενου έτους.
Ως μέσος όρος απασχολουμένων λαμβάνεται υπόψη ο συνολικός αριθμός των απασχολουμένων στην επιχείρηση πλήρους απασχόλησης, την τελευταία εργάσιμη ημέρα κάθε μήνα, συμπεριλαμβανομένων και όσων προσλαμβάνονται για την κάλυψη έκτακτων ή εποχικών αναγκών της επιχείρησης ή με σχέση δανεισμού με την προϋπόθεση ότι το κόστος μισθοδοσίας βαρύνει τη δικαιούχο επιχείρηση.
Για τον υπολογισμό του μέσου όρου των εργαζομένων και της μισθολογικής δαπάνης δεν προσμετρούνται:
α) Η συνταξιοδότηση εργαζομένου, β) η καταγγελία σύμβασης κατόπιν υποβολής μήνυσης από τον εργοδότη σε εργαζόμενο της επιχείρησης για αξιόποινη πράξη που τέλεσε κατά την άσκηση της εργασίας του, γ) η φυλάκιση και ο θάνατος εργαζομένου και δ) η αδυναμία ανανέωσης της άδειας διαμονής και πρόσβασης στην αγορά εργασίας αλλοδαπού εργαζομένου.
Οι νέες θέσεις εργασίας θα πρέπει να δημιουργούνται για τις εξής ομάδες προσωπικού:
– Για νέους έως τριάντα (30) ετών.
– Για μακροχρόνια ανέργους που είναι εγγεγραμμένοι στα μητρώα του ΟΑΕΔ.
– Για τη μετατροπή συμβάσεων μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης ή συμβάσεων παροχής υπηρεσιών ή έργου, σε συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας πλήρους απασχόλησης.
Η προσαύξηση των εργοδοτικών εισφορών χορηγείται τόσο κατά το πρώτο έτος που αυξάνεται ο αριθμός των εργαζομένων αλλά και για τέσσερα (4) επόμενα έτη, υπό την προϋπόθεση ότι ο μέσος όρος του αριθμού των απασχολουμένων και η μισθολογική δαπάνη εκάστου έτους δεν έχουν μειωθεί σε σχέση με εκείνα του προηγούμενου έτους. Σε περίπτωση που δεν πληρούνται οι υπόψη προϋποθέσεις για οποιοδήποτε από τα παραπάνω έτη, το κίνητρο παύει να χορηγείται για το έτος αυτό και τα επόμενα αυτού.
Το προσαυξημένο ποσό κατά 50% των εργοδοτικών εισφορών εκπίπτει εξωλογιστικά στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος των νομικών προσώπων.
Ωστόσο οι εργοδοτικές εισφορές μαζί με την προσαύξηση του 50% δεν μπορεί να ξεπερνούν το 14πλάσιο του κατώτατου μισθού άγαμου μισθωτού ανά θέση εργασίας κατ’ έτος. Υπολογίζουμε ότι το ποσό αυτό για το έτος 2024 ανέρχεται σε 10.920 ευρώ (780 ευρώ X 14).
Επιχειρώντας να δώσουμε ένα παράδειγμα υπολογισμών για έναν νεοπροσλαμβανόμενο από την αρχή του έτους μισθωτό του ιδιωτικού τομέα, ο οποίος θα λαμβάνει ετήσιες ακαθάριστες αποδοχές 17.000 ευρώ, και αν θεωρήσουμε ότι οι εισφορές που καταβάλλει ο εργοδότης για κύρια σύνταξη, επικουρική ασφάλιση, υγειονομική περίθαλψη και λοιπά συνεισπραττόμενα, ανέρχονται στο 22,29% των ακαθάριστων αποδοχών του (το ποσοστό αυτό μπορεί να διαφοροποιείται ανάλογα με τις ασφαλιστικές κατηγορίες των εργαζομένων και τη δραστηριότητα της επιχείρησης), τότε οι ετήσιες εργοδοτικές εισφορές θα ανέρχονται σε 3.789,30 ευρώ και η προσαύξηση του 50% των εισφορών αυτών η οποία θα εκπίπτει για φορολογικούς σκοπούς θα ανέρχεται σε 1.894,65 ευρώ. Η προσαύξηση αυτή θα ισχύει τόσο για το έτος της πρόσληψης όσο και για τα επόμενα 4 έτη με τις προϋποθέσεις που αναφέραμε.
Τα ανωτέρω πρέπει να προκύπτουν από τις μισθοδοτικές καταστάσεις της επιχείρησης και τα λοιπά στοιχεία που τηρούνται βάσει της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας, τα οποία θα προσκομίζονται σε περίπτωση ελέγχου προκειμένου να πιστοποιείται η τήρηση των προϋποθέσεων. Το προσαυξημένο ποσό κατά 50% των εργοδοτικών εισφορών εκπίπτει εξωλογιστικά στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος των νομικών προσώπων (καταχωρίζεται στον κωδικό 511 του εντύπου Ν), ενώ για τις ατομικές επιχειρήσεις στον κωδικό 557 του πίνακα ΣΤ του εντύπου Ε3. Εάν προκύψουν ζημίες μετά την αφαίρεση των προσαυξημένων εισφορών, η ζημία αυτή μεταφέρεται για να συμψηφισθεί με τα επιχειρηματικά κέρδη διαδοχικά στα επόμενα πέντε (5) φορολογικά έτη.
Τέλος, να σημειώσουμε ότι όπως διευκρινίσθηκε με την εγκύκλιο της ΑΑΔΕ πολ. 1244/31.12.2018, σε περίπτωση πρόσληψης υπαλλήλου που μέχρι πρότινος εργαζόταν σε άλλη συνδεδεμένη εταιρεία του ίδιου ομίλου και η πρώτη εταιρεία είχε κάνει χρήση του φορολογικού κινήτρου, το κίνητρο αυτό δεν μπορεί να χορηγηθεί και στη δεύτερη εταιρεία για τον υπάλληλο αυτό. Η εταιρεία στην οποία μετακινείται ο υπάλληλος μπορεί να εκπέσει τις προσαυξημένες εργοδοτικές εισφορές για τα υπολειπόμενα έτη από το έτος μετακίνησης του υπαλλήλου με τις ως άνω προϋποθέσεις. Τα ανωτέρω ισχύουν και σε περίπτωση συγχώνευσης, για την προερχόμενη από τη συγχώνευση εταιρεία.
* Ο κ. Σταύρος Πετριδίσογλου είναι ορκωτός ελεγκτής λογιστής και υπεύθυνος του Φορολογικού Τμήματος της Accounting Solutions A.E. (www.accountingsolutions.gr).