Περισσότερη ενέργεια από ΑΠΕ και λιγότερη από τις νέες τεχνολογίες υδρογόνου και βιομεθανίου περιλαμβάνει το προσχέδιο των αναθεωρημένων στόχων του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) σε σχέση με αυτό που εστάλη τον περασμένο Δεκέμβριο στις Βρυξέλλες.
Το τελικό σχέδιο αναμένεται να οριστικοποιηθεί το επόμενο διάστημα για να κατατεθεί προς έγκριση στην Ε.Ε. μέσα στον Ιούνιο και με βάση τα όσα διαδραματίστηκαν κατά τη διάρκεια της χθεσινής σύσκεψης στο ΥΠΕΝ, όπου το ΚΑΠΕ παρουσίασε το πρώτο σχέδιο αναπροσαρμογής των στόχων για την κλιματική αλλαγή, φαίνεται ότι αποτελεί πεδίο σύγκρουσης δύο ξεκάθαρων γραμμών. Μιας ομάδας που υποστηρίζει υπερφιλόδοξους στόχους, η οποία σε πολιτικό επίπεδο εκπροσωπείται από τη γενική γραμματέα Ενέργειας Αλεξάνδρα Σδούκου, και μιας δεύτερης που βάζει στο τραπέζι τη σύνδεση των στόχων με τις επιπτώσεις στον ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. «Δεν θα δεχτούμε οτιδήποτε οδηγεί σε ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας κάτω από το 1,2% ετησίως μέχρι το 2050», φέρεται να δήλωσε στη χθεσινή σύσκεψη ο γενικός γραμματέας Ενέργειας Αριστοτέλης Αϊβαλιώτης, που εκπροσώπησε τον υπουργό Θεόδωρο Σκυλακάκη. Φανερά ενοχλημένη εμφανίστηκε στη σύσκεψη και η διευθύνουσα σύμβουλος του ΔΕΣΦΑ Μαρία – Ρίτα Γκάλι, η οποία μάλιστα αποχώρησε όταν παρουσιάστηκαν οι στόχοι για το βιομεθάνιο και το υδρογόνο και οι εισηγητές ξεκαθάρισαν ότι «δεν θα βάλουμε πράσινο υδρογόνο στα δίκτυα φυσικού αερίου».
Ο νέος σχεδιασμός θέτει ακόμη πιο φιλόδοξους στόχους για τις ΑΠΕ ανεβάζοντας τη συμμετοχή τους στην ηλεκτροπαραγωγή το 2030 στο 87%, από 80% στο αρχικό σχέδιο. Η συμμετοχή των ΑΠΕ σε θέρμανση – ψύξη μειώνεται από το 52% στο 46% και στις μεταφορές από το 29% στο 26% ως αποτέλεσμα της μείωσης των στόχων για την ηλεκτροκίνηση. Η συμμετοχή των ΑΠΕ στην τελική κατανάλωση παραμένει στα επίπεδα του 44%, ενώ η τελική κατανάλωση ενέργειας το 2030 μειώνεται σε 15,2 ktoe από 15,4 ktoe στο υφιστάμενο ΕΣΕΚ.
Οι στόχοι για την αποθήκευση παραμένουν ίδιοι για το 2030, αλλά αυξάνονται σημαντικά για το 2040. Συγκεκριμένα, η συνολική ισχύς αποθήκευσης (μπαταρίες και αντλησιοταμίευση) το 2030 μειώνεται οριακά στα 5,136 GW από 5,3 GW. H ισχύς της αντλησιοταμίευσης αυξάνεται στα 4,9 GW το 2040 από 2,2 GW το 2030 και στα 6,4 GW το 2050. Η ισχύς για τα υπεράκτια αυξάνεται οριακά από 1,9 GW σε 1,95 GW το 2030.
Μεγάλο «ψαλίδι» μπαίνει στην κατανάλωση φυσικού αερίου στην ηλεκτροπαραγωγή, η οποία από τις 12,5 τεραβατώρες στο αρχικό σχέδιο περιορίζεται στις 5,6 τεραβατώρες το 2030, ως αποτέλεσμα των προβολών για την εξέλιξη της ζήτησης που εμφανίζεται μειούμενη. Η συνολική κατανάλωση φυσικού αερίου, ωστόσο, παραμένει στα ίδια επίπεδα, στις 37 τεραβατώρες τον χρόνο. «Φρένο» μπαίνει, τέλος, και στις νέες τεχνολογίες υδρογόνου και βιομεθανίου λόγω των υψηλών δημοσιονομικών δαπανών που απαιτούνται για τη στήριξή τους.