Την πικρή διαπίστωση ότι η παραγωγικότητα της εργασίας στην Ελλάδα είναι περίπου 1/3 χαμηλότερη από τον μέσο όρο των κρατών-μελών του έκανε ο ΟΟΣΑ την περασμένη εβδομάδα, στο ειδικό κεφάλαιο της ετήσιας έκθεσής του Economic Outlook, για την Ελλάδα. Οι λεπτομέρειες, όπως προκύπτουν από τα στοιχεία του Οργανισμού, είναι ακόμη πιο απογοητευτικές: Οχι μόνον η παραγωγικότητα είναι χαμηλή, αλλά και έχει υποχωρήσει ελαφρώς τα τελευταία χρόνια. Επιπλέον, η Ελλάδα είναι η τελευταία σε ό,τι αφορά τα επίπεδα παραγωγικότητας μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών-μελών του ΟΟΣΑ και η 4η από το τέλος μεταξύ των χωρών-μελών του συνολικά.
Αναλυτικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού:
• Η παραγωγικότητα της εργασίας, υπολογιζόμενη σε ΑΕΠ ανά ώρα εργασίας, είναι 34,5 δολάρια στην Ελλάδα το 2022 (τελευταία διαθέσιμα στοιχεία) έναντι 53,8 δολαρίων στον ΟΟΣΑ, δηλαδή είναι στο 64,1% του ΟΟΣΑ.
• Σε σύγκριση με την Ευρωζώνη, όπου η παραγωγικότητα είναι 60,8 δολάρια, η ελληνική παραγωγικότητα αντιπροσωπεύει το 56,7%, λίγο πάνω από το μισό. Σε σύγκριση με την Ευρωπαϊκή Ενωση, όπου η παραγωγικότητα είναι 55,7 δολάρια, βρίσκεται στο 61,9%.
• Η επίδοση αυτή τοποθετεί την Ελλάδα στην τελευταία θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών και στην τέταρτη από το τέλος μεταξύ των χωρών-μελών του ΟΟΣΑ. Σε χειρότερη θέση είναι μόνο το Μεξικό, η Κολομβία και η Χιλή.
Συνολικά την περίοδο 2015-2022 η παραγωγικότητα παρουσιάζει ελαφρά μείωση.
• Το 2022, η παραγωγικότητα της εργασίας στην Ελλάδα αυξήθηκε, αλλά συνολικά την περίοδο 2015-2022 παρουσιάζει ελαφρά μείωση (βρίσκεται στο 99,76% του 2015). Αντίθετα, οι χώρες του ΟΟΣΑ συνολικά είναι 6,76% υψηλότερα από το 2015, της Ε.Ε. κατά 4,68%.
• Σε σύγκριση με το 2000, η απόσταση του επιπέδου της παραγωγικότητας από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ μεγάλωσε στην Ελλάδα, όπως και στο Ισραήλ, στην Ιαπωνία, στο Μεξικό και στη Νέα Ζηλανδία. Οι περισσότερες άλλες χώρες, κυρίως οι λιγότερο ανεπτυγμένες, συνέκλιναν.
Οπως επισημαίνει ο ΟΟΣΑ, η παραγωγικότητα της εργασίας μόνο εν μέρει αντανακλά τις προσωπικές ικανότητες των εργαζομένων ή την ένταση της προσπάθειάς τους. Ο δείκτης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την παρουσία και τη χρήση άλλων εισροών, όπως το κεφάλαιο, η τεχνολογία, οι οργανωτικές αλλαγές, οι οικονομίες κλίμακος.
Και όπως σημείωνε τον περασμένο Δεκέμβριο το Ελληνικό Συμβούλιο Παραγωγικότητας του ΚΕΠΕ, στην ετήσια έκθεσή του: «Καθοριστικής σημασίας για την υλοποίηση της αναμενόμενης αναπτυξιακής δυναμικής της ελληνικής οικονομίας είναι, αφενός, η αύξηση της χρησιμοποίησης του εργατικού δυναμικού, που αποτελεί παράγοντα-κλειδί, λαμβάνοντας υπόψη τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες δυσμενείς επιπτώσεις της γήρανσης του πληθυσμού, και αφετέρου η σημαντική αύξηση των επενδύσεων παγίου κεφαλαίου, ιδίως στον επιχειρηματικό τομέα και στον τομέα υψηλής τεχνολογίας της οικονομίας».
Για να καταδείξει τη σημασία της παραγωγικότητας, ο ΟΟΣΑ επικαλείται φράση του Πολ Κρούγκμαν από το 1994: «Η παραγωγικότητα δεν είναι το παν, αλλά μακροπρόθεσμα είναι σχεδόν το παν».