To πρώτο lockdown ήταν σκληρό και απότομο, με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της Ευρώπης να αγωνιούν για την επόμενη ημέρα και παρά τα γενναία μέτρα στήριξης των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Στο δεύτερο lockdown τα πράγματα ήταν διαφορετικά, με τις επιχειρήσεις να επιστρατεύουν τη δημιουργικότητά τους ώστε να αντεπεξέλθουν στις νέες συνθήκες και τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της πανδημίας.
Αντιμέτωπες με την προοπτική μιας ύφεσης και εν μέσω της ευρύτερης αβεβαιότητας για το πόσο θα διαρκέσει η πανδημική κρίση, οι ΜμΕ της Ευρώπης εστιάζουν στη διατήρηση του υφιστάμενου πελατολογίου, αλλά και στο «κυνήγι» νέων πελατών, ώστε να καταφέρουν να επιβιώσουν. Πολλές έχουν διδαχθεί από την πικρή πείρα του πρώτου lockdown, έχοντας πλέον καλύτερη εικόνα για τις αλλαγές στις συνήθειες των καταναλωτών, αλλά και των αλλαγών στις εργασιακές συνθήκες.
Παρότι ο δεύτερος γύρος περιοριστικών μέτρων αναμένεται να βάλει φρένο στην ανάκαμψη, προκαλώντας συρρίκνωση του ΑΕΠ της Ευρωζώνης στο τέταρτο τρίμηνο, εντούτοις είναι λιγότερο αυστηρός σε σύγκριση με το καθολικό lockdown του Μαρτίου. Η ευρεία χρήση της μάσκας, περισσότερα τεστ ανίχνευσης και οι κανόνες κοινωνικής απόστασης επιτρέπουν σε περισσότερες επιχειρήσεις να μείνουν ανοικτές.
Στο σύνολό του όμως, ο επιχειρηματικός κόσμος γνωρίζει ότι οι προσπάθειες αποσκοπούν στο να περιορίσουν τη ζημιά μέχρις ότου κυκλοφορήσει το εμβόλιο. Και γνωρίζουν ότι οι συνθήκες έως τότε δεν θα είναι εύκολες.
Μία στις πέντε μικρομεσαίες επιχειρήσεις εκφράζουν ανησυχίες μήπως αναγκασθούν να κηρύξουν στάση πληρωμών σε δάνειο, όπως προκύπτει από εκθεση της McKinsey. Περισσότερες από το 50% ανησυχούν μήπως η επιχείρησή τους δεν καταφέρει να επιβιώσει περισσότερο από πέντε μήνες. Στον τομέα φιλοξενίας της Βρετανίας, το 34% των επιχειρήσεων εμφανίζουν ελάχιστη ή και καθόλου εμπιστοσύνη ότι θα επιβιώσουν μέσα στο επόμενο τρίμηνο, σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα.
Συνεπεία των παραπάνω, ο επιχειρηματικός κόσμος απαιτεί μεγαλύτερη κρατική στήριξη.Ο Τσέζαρε Φουμαγκάλι, επικεφαλής της ένωσης Tεχνιτών και μικρών επιχειρήσεων, απηύυνε έκκληση στην ιταλική κυβέρνηση να διευρύνει το πλαίσιο στήριξης για τη «χρηματοδότηση όλων των επιχειρήσεων που έχουν υποστεί μεγάλες απώλειες εσόδων».
Το μέλλον των ΜμΕ είναι ζωτικής σημασίας για την Ευρωζώνη, καθώς αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας, απασχολώντας περίπου το ήμισυ των εργαζομένων. Επιχειρήσεις με λιγότερους από 50 εργαζομένους αντιπροσωπεύουν το 99% των επιχειρήσεων στην Ευρώπη.
Ένας κλάδος που τα πηγαίνει καλά είναι η μεταποίηση, που έχει συνεισφέρει στην ανάκαμψη της Ευρώπης τους τελευταίους μήνες, αντισταθμίζοντας την ύφεση του τομέα υπηρεσιών -κυρίως ξενοδοχεία και εστιατόρια. Το τοπίο όμως θολό και για το μεταποιητικό κλάδο. Μίας στις πέντε επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας, σύμφωνα με έρευνα του γερμανικού ινστιτούτου DIHK. Σχεδόν οι μισές βάζουν «μαχαίρι» στις επενδύσεις, εν μέσω αβεβαιότητας.