Αν και η ανάδειξη γυναικών σε θέσεις ευθύνης στη διεθνή σφαίρα ενισχύεται, θα απαιτηθούν 257 χρόνια για να εξισωθούν γυναίκες και άνδρες με όρους οικονομικούς – δηλαδή, όσον αφορά τις επαγγελματικές ευκαιρίες και τις αποδοχές τους, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. Πέρυσι το Φόρουμ είχε κάνει μια… ελαφρώς καλύτερη πρόβλεψη 202 ετών, όπως αναφέρει το Bloomberg. Ποιος είναι ο λόγος; Το ότι τα τεχνολογικά επιτεύγματα έχουν δυσανάλογη επίπτωση στην αγορά εργασίας. Οι γυναίκες είναι οι χειρότερα πληττόμενες σε θέσεις που αντικαθίστανται από ρομπότ και υπολογιστές, όπως αυτές στον κλάδο του λιανικού εμπορίου. Παράλληλα, είναι λίγες οι γυναίκες οι οποίες μέχρι σήμερα εισέρχονται σε επαγγέλματα όπου η αύξηση των μισθών και οι προαγωγές αντιστοίχως συντελούνται με ταχύ ρυθμό. Με τη γλώσσα των αριθμών και σύμφωνα με τις μετρήσεις της Ρayscale, που συγκεντρώνει δεδομένα για τις αποδοχές των εργαζομένων διεθνώς, στις ΗΠΑ για κάθε 1 δολάριο που κερδίζει ένας άντρας, ανεξαρτήτως ιεραρχίας και επιχειρηματικού κλάδου, μια γυναίκα στην ίδια θέση κερδίζει 79 σεντς. Στην Ευρωπαϊκή Ενωση υπάρχει μεγάλη απόκλιση στη μισθολογική ανισότητα λόγω φύλου (με κριτήριο το ωρομίσθιο), με κάτω του 8% σε Βέλγιο, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Πολωνία και Ρουμανία, ενώ η υψηλότερη διαφορά, του 20% και πλέον, εντοπίζεται σε Τσεχία, Γερμανία, Εσθονία και Βρετανία. Στη χώρα μας η διαφορά βρίσκεται κάπου στη μέση, στο 12,5% – δηλαδή, οι γυναίκες κερδίζουν 12,5% λιγότερα την ώρα από τους ομόβαθμους άνδρες συναδέλφους τους.
Ανισότητα
Συν τοις άλλοις, υπάρχει σοβαρή ανισότητα σε σχεδόν όλους τους θύλακες ταχείας δημιουργίας θέσεων εργασίας, οι οποίοι συνδέονται με τη νέα οικονομία διαμοιρασμού και την υψηλή τεχνολογία, όπως αναφέρει η Σάντια Ζαχίντι, διευθύντρια του Κέντρου Νέας Οικονομίας και Κοινωνίας του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Οι άνθρωποι που εργάζονται στο λογισμικό νέφος, στην πληροφορική, στα δεδομένα, στην τεχνητή νοημοσύνη και στην ανάπτυξη προϊόντων είναι κυρίως άνδρες και λιγότερο γυναίκες, σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα στο Bloomberg. «Για να μπορέσουν οι δύο αιώνες να γίνουν η επόμενη δεκαετία, χρειάζεται να εκμεταλλευθούμε πόρους, να δώσουμε μεγάλη έμφαση σε θέματα ηγεσίας, προβολής θετικών προτύπων για τα κορίτσια σε πεδία όπως η τεχνολογία, τα μαθηματικά και οι φυσικές επιστήμες, καθώς και να δεσμευθούμε στην εκπλήρωση στόχων ισότητας ευκαιριών και μισθών», σημειώνει η Σάντια Ζαχίντι.
Από τη δική του πλευρά, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ δεσμεύεται να κάνει τουλάχιστον διπλάσιο το ποσοστό συμμετοχής των γυναικών στις ετήσιες συνδιασκέψεις του στο Νταβός έως το 2030. Υπάρχει, όμως, και μια νότα αισιοδοξίας. Σε διεθνή κλίμακα το χάσμα των φύλων στο πεδίο της περίθαλψης, της εκπαίδευσης, της οικονομίας και της πολιτικής δείχνει να μικραίνει. Σε πολλές χώρες, τέλος, η ενίσχυση της εκπροσώπησης των γυναικών στα κοινά και η παρακίνησή τους να συμμετάσχουν στον δημόσιο βίο μεταφράζεται στο ότι αναλαμβάνουν περισσότερους ηγετικούς ρόλους. Αρα δημιουργούνται θετικά πρότυπα για τις νεότερες γενιές κοριτσιών και αυτό σταδιακά θα μειώσει την οικονομική ανισότητα. Και κάτι πολύ σημαντικό, μιας και συμβαίνει σε μια χώρα με κακές επιδόσεις στην ισονομία και στην ισότητα, το Κουβέιτ, όπου η Μαριάμ αλ – Ακουίλ ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών – είναι η πρώτη γυναίκα υπουργός στις χώρες του Κόλπου συνολικά.