Αποφασιστικότητα στην εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και των αποκρατικοποιήσεων που έχουν συμφωνηθεί, καλείται να επιδείξει η κυβέρνηση, μετά τον γύρο της παρατεταμένης και βλαπτικής αβεβαιότητας που κλείνει, με την προεξοφλούμενη ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Την εκτίμηση αυτή προβάλλει ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο για την ελληνική οικονομία. Ηδη το οικονομικό περιβάλλον είναι βεβαρημένο, λόγω των ακραίων συνθηκών υπερφορολόγησης που έχουν επιβληθεί στην εργασία και στην επιχειρηματικότητα, σημειώνει ο ΣΕΒ και εκτιμά ότι θα «είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντισταθμιστούν οι υφεσιακές επιπτώσεις του προγράμματος στην οικονομική δραστηριότητα, απλά και μόνο από τη διαφαινόμενη ανάκαμψη της εμπιστοσύνης στις αγορές, που θα ακολουθήσει την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης».
Η κυβέρνηση, σύμφωνα με τον ΣΕΒ, καλείται να οδηγήσει τη χώρα, με σύνεση και περίσκεψη, στην ανάκαμψη, εμπιστευόμενη και διευκολύνοντας την ιδιωτική οικονομία. «Χωρίς ιδιωτικές επενδύσεις, που αυξάνουν την παραγωγικότητα, τα εισοδήματα και την αποταμίευση μιας κοινωνίας, κάθε προσπάθεια επέκτασης του κρατισμού στην οικονομία είναι καταδικασμένη σε αποτυχία, ιδιαίτερα σήμερα που δεν υπάρχουν δανεικά, αφού τα λεφτά των άλλων τέλειωσαν και η υπό διαπραγμάτευση ελάφρυνση του χρέους δεν θα φέρει άμεση ανακούφιση από τις επιπτώσεις του προγράμματος λιτότητας», σημειώνει.
Σύμφωνα με την ανάλυση που κάνει ο ΣΕΒ, στο εβδομαδιαίο δελτίο για την ελληνική οικονομία, το σχέδιο των κρίσιμων προαπαιτούμενων και των απαιτούμενων για την ολοκλήρωση του προγράμματος εκταμιεύσεων έως τον Ιούνιο 2016 περιλαμβάνει και πάλι δράσεις άμεσης υλοποίησης που αφορούν τη φορολογία, την οργάνωση της φορολογικής διοίκησης, την είσπραξη οφειλών προς το κράτος, την πραγματοποίηση ελέγχων κατά της φοροδιαφυγής και την αύξηση της χρήσης πλαστικού χρήματος. Η διατύπωση των προτάσεων αυτών έχει πλέον ωριμάσει, καθώς επαναλαμβάνονται για πολλοστή φορά στα μνημόνια. Από την άλλη, ενδιαφέρουσες και κρίσιμες για την ανάπτυξη μεταρρυθμίσεις, που στοχεύουν στην αναβάθμιση της ποιότητας του προϋπολογισμού, μέσω του ελέγχου δημοσίων δαπανών και δημοσίων συμβάσεων, καθώς και σε αγορές, εκπαίδευση, υγεία και δικαιοσύνη, παραμένουν ακόμα σε επίπεδο στρατηγικού σχεδιασμού ή με χρόνο υλοποίησης μεταγενέστερο των κρίσιμων δημοσιονομικών μέτρων.