Ιδιαίτερα φορτισμένο είναι το κλίμα μεταξύ των ξένων διαχειριστών κεφαλαίων αλλά και ξένων επενδυτών που έχουν τοποθετηθεί στο μετοχικό κεφάλαιο των ελληνικών τραπεζών, εξαιτίας των τελευταίων εξελίξεων σε τέσσερα μέτωπα: α) Τη δυστοκία να κλείσει σε εύλογο χρόνο το ζήτημα των διοικήσεων, β) τις μεγάλες καθυστερήσεις στην εκκίνηση της διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων, γ) τη μακροοικονομική εικόνα της χώρας και δ) το σκηνικό πολιτικής ρευστότητας που, αυτοί τουλάχιστον, εκτιμούν ότι εμπεδώνεται. Δεν αποτελεί έτσι έκπληξη το γεγονός πως κατά το προηγούμενο δεκαήμερο μεγάλοι ξένοι επενδυτικοί οίκοι, όπως η UBS και η Goldman Sachs, περιέκοψαν τις προβλέψεις τους ή και τις τιμές-στόχους για τις μετοχές των ελληνικών τραπεζών και προειδοποίησαν για σημαντικές προκλήσεις. Ακόμα και όσοι εμφανίστηκαν να αναγνωρίζουν κάποια πρόοδο, όπως η BofA Merrill Lynch και η Wood, μιλούν με σαφή επιφυλακτικότητα για την ποιότητα του ενεργητικού των ελληνικών τραπεζών και υπογραμμίζουν το μη διατηρήσιμο υψηλό κόστος χρηματοδότησής τους.
Στην ουσία «οι ξένοι επενδυτές είτε δεν ασχολούνται πια με τις ελληνικές τράπεζες, εάν μιλάμε για fund managers, είτε είναι εξαγριωμένοι εάν μιλάμε για ιδιώτες με μεγάλες θέσεις» εξηγεί στην «Κ» ένας από αυτούς, που δεν επιθυμεί να κατονομαστεί για ευνόητους λόγους. Οπως άλλωστε σημειώνουν επενδυτικοί κύκλοι, με άριστη γνώση των όσων συζητούνται για τη χώρα στο εξωτερικό, όσοι συμμετείχαν στις περυσινές αυξήσεις κεφαλαίου βασίστηκαν στην εκτίμηση πως η διαχείριση των προβληματικών δανειακών χαρτοφυλακίων θα τρέξει γρήγορα, ότι η οικονομία θα μπορούσε να επανεκκινήσει μετά τη συμφωνία με τους δανειστές και ότι η κυβέρνηση θα ήταν πιο ενεργή στην υποβοήθηση της ανάκαμψης του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Σε αυτά τα μέτωπα εστιάστηκαν άλλωστε και οι ερωτήσεις που δέχθηκαν από τους fund managers στο Λονδίνο αυτή την εβδομάδα τα στελέχη των ελληνικών τραπεζών που συμμετείχαν στο 11ο ετήσιο roadshow του Χ.Α., το οποίο χαρακτηρίζεται από την περιορισμένη συμμετοχή ξένων επενδυτών.
Επιστροφή καταθέσεων
Παράλληλα, όσοι συμμετείχαν πέρυσι στις ανακεφαλαιοποιήσεις υπερεκτίμησαν, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, τη δυνητική δυναμική επιστροφής καταθέσεων που θα μπορούσε να διαμορφωθεί εάν όλα τα παραπάνω προχωρούσαν. «Ποια επιστροφή καταθέσεων μπορεί να γίνει όταν η βασική αίσθηση που προκαλούν οι ενέργειες της κυβέρνησης αλλά και των θεσμών, αναφορικά με τα μετρητά ή τις καταθέσεις στο εξωτερικό, είναι ο φόβος; Η αίσθηση πως όλοι είναι ύποπτοι και επικρέμαται ο πέλεκυς της τιμωρίας», αναφέρει έμπειρος αναλυτής ξένου επενδυτικού οίκου. Επιπλέον, «η ανησυχία πως μπορεί μεσοπρόθεσμα να ζητηθεί από τους μετόχους να συμμετάσχουν και σε νέα αύξηση κεφαλαίου –σε περίπτωση που η κατάσταση αντί να βελτιωθεί επιδεινωθεί– έχει αρχίσει να είναι διάχυτη», προσθέτουν. Και αυτό συχνά αφορά σε χαρτοφυλάκια που ήδη έχουν χάσει εκατοντάδες εκατομμύρια και αθροιστικά δισ., τα οποία είχαν συμμετάσχει και στις δύο προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις. Ζημίες για τις οποίες πολλοί έχασαν τις δουλειές τους, θυμίζουν.