Γιατί τρώμε τυριά και γαλακτοκομικά την τελευταία εβδομάδα της Αποκριάς;
Η σοφή μετάβαση από την έντονη κρεοφαγία στη μακρά και αυστηρή νηστεία της Σαρακοστής γεφυρώνεται με την τελευταία εβδομάδα του Τριωδίου, την Τυρινή. Από παραφθορά του ονόματος έμεινε και ως «Τρανή Αποκριά» ή γιατί σταδιακά το διονυσιακό γλέντι που τη συνοδεύει, τρανώνει. Από την κορύφωση των γλεντιών παλιά, στα χοροστάσια των χωριών, γεννήθηκαν και οι περίφημοι «τρανοί χοροί», ένας θορυβώδης αποχαιρετισμός στην ελευθεριότητα, την αθυροστομία και την καρναβαλική χαρά της μεταμφίεσης. Η κατανάλωση τυροκομικών και γαλακτοκομικών θα προσγειώσει ομαλά το στομάχι και τις επιθυμίες από την έξαλλη αποκριάτικη περίοδο στην αυστηρότητα της Σαρακοστής. Πέρα από τα τυριά, συνηθιζόταν τα φαγητά να είναι χρώματος λευκού: ρυζόγαλα, μακαρονάδες λουσμένες στο βούτυρο και με μπόλικο τριμμένο τυρί, τραχανόπιτες, γαλατόπιτες αλλά και σφιχτά αυγά. Φαγητά ολοφάνερα φτιαγμένα για παρέα και όχι για κατά μόνας κατανάλωση, μια και το κλίμα των ημερών είναι χαρούμενο και ευνοεί καλέσματα, κεράσματα, μοιράσματα και κοινή ευφροσύνη, ψυχική και γαστρονομική. Β. Κωνσταντινίδου
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο