Ξεκινάμε τη βόλτα μας αφήνοντας το κέντρο και ανηφορίζοντας προς τη Φανερωμένη. Η μπουγάτσα του Μπαντή (Παναγίας Φανερωμένης 33, Θεσσαλονίκη, Τ/2310-510.355) με φύλλο ανοιγμένο στο χέρι, είναι διαχρονικά η πρώτη μας επιλογή για πρωινό. Σε ένα από τα καλύτερα μπουγατσατζίδικα της πόλης ο Φίλιππος Μπαντής συνεχίζει την τέχνη που έμαθε από τον πατέρα του (και εκείνος από τον δικό του, έναν Έλληνα πρόσφυγα από την Καισαρεία της Καππαδοκίας). Όσοι φτάσουν νωρίς μπορεί να προλάβουν την αυθεντική μπουγάτσα που δεν έχει απολύτως καμία γέμιση, μόνο φύλλο με φρέσκο βούτυρο. Τις Κυριακές το μενού διευρύνεται και από τα ταψιά βγαίνουν ζεστές μπουγάτσες με πολλούς διαφορετικούς γευστικούς συνδυασμούς (από κατσικίσιο τυρί μέχρι κολοκύθα).
Πιο κεντρικά, στο Salento (Ελευθερίου Βενιζέλου 76, Θεσσαλονίκη, Τ/2310-230.861), δοκιμάζουμε puccia salentina. Είναι μικρά στρογγυλά ψωμάκια, η σκούφια των οποίων κρατάει από το Σαλέντο στην περιφέρεια Πούλια της Ιταλίας. Φουρνίζονται ολημερίς και ζεστά ζεστά απ’ τον ξυλόφουρνο γεμίζονται με ποικιλία υλικών, όπως ραγού με λουκάνικο και ανθότυρο ή σάλτσα ντομάτας με γκοργκονζόλα και πικάντικο σαλάμι. Ένα μικρό, ολοκληρωμένο γεύμα στο χέρι. Άλλη μια κλασική διεύθυνση για value for money γρήγορο φαγητό είναι η Pizza Poselli (Βηλαρά 2, Θεσσαλονίκη, Τ/2314-019.687) στην οποία η πίτσα διατίθεται ολόκληρη ή σε κομμάτι. Το λεπτό, προσεγμένο ζυμάρι, η μεγάλη ποικιλία από toppings αλλά και οι ώρες λειτουργίας (μένει ανοιχτή και μετά τα μεσάνυχτα) έχουν κάνει αυτή την πιτσαρία μία από τις πιο αγαπημένες των Θεσσαλονικιών. Της ναπολιτάνικης σχολής είναι η Pizza Hood (Ερνέστου Εμπράρ 2, Θεσσαλονίκη, Τ/2310-527.212) με το φουσκωτό στεφάνι και το λεπτό, ζουμερό κέντρο. Τρώγεται στο χέρι ή στα τραπέζια πικ νικ του πεζόδρομου.
Διαβάστε περισσότερα στον Γαστρονόμο