Η «συνταγή» για την καλύτερη μουσταλευριά της Αθήνας

Η «συνταγή» για την καλύτερη μουσταλευριά της Αθήνας

1' 39" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ομολογώ ότι όταν ήμουν μικρή δεν μου άρεσε καθόλου η μουσταλευριά. Θυμάμαι την έβλεπα στους φούρνους και τη λαχταρούσα γιατί νόμιζα ότι ήταν κάποιο γλυκό από σοκολάτα. Όταν τελικά τη δοκίμασα απογοητεύτηκα τόσο που δεν την ξανάβαλα στο στόμα μου για χρόνια. Τελευταία άλλαξα εντελώς γνώμη για το σταφυλένιο γλυκό γιατί είναι πεντανόστιμο και εντελώς εποχικό. Μουσταλευριά βρίσκεις στην αγορά την περίοδο του τρύγου, από τα τέλη Αυγούστου και το πολύ μέχρι τις αρχές του Νοέμβρη, αυτό της δίνει την αξία του δυσεύρετου και του πολυπόθητου. Μου αρέσει η μουσταλευριά γιατί η γεύση της, μου θυμίζει κρασί, δεν είναι πολύ γλυκιά (γιατί δεν μου αρέσουν τα γλυκά) και έχει υπέροχη κρεμώδη υφή. Μου αρέσει γιατί νιώθω ότι τρώω κάτι θρεπτικό και υγιεινό. Μου αρέσει επίσης, γιατί συνδέεται με τον τρύγο και το τέλος του καλοκαιριού και γιατί είναι ένα γλυκό γήινο και τις περισσότερες φορές φτιάχνεται από μούστο της περιοχής – τέλειο παράδειγμα ενός προϊόντος που δεν διανύει πολλά τροφοχιλιόμετρα για να φτάσει από τη φάρμα στο πιάτο μας.

Στην αγορά κυκλοφορούν βέβαια πολλές μουσταλευριές που δεν έχουν καμία σχέση με την αυθεντική. Πρόσφατα κάναμε μια γευσιγνωσία στον Γαστρονόμο και δοκιμάσαμε διάφορες που βρήκαμε αυτή την εποχή στην αγορά.

Η «συνταγή» για την καλύτερη μουσταλευριά της Αθήνας-1

Καταλήξαμε, λοιπόν, στις εξής:

Η μουσταλευριά του εργαστηρίου «Λούσι» με το σκούρο χρώμα και την κανελίτσα από πάνω, μας άρεσε πολύ. Φτιάχνεται από μαύρο σταφύλι έχει ωραία κρεμώδη υφή, είναι ατόφια με ωραία ελαστικότητα. Το σκούρο χρώμα της θυμίζει σοκολάτα και αυτό της δίνει ωραία εικόνα. Η κανέλα σε συνδυασμό με το σταφύλι μυρίζει θεσπέσια. Βάζουν σουσάμι αλλά κατά τη γνώμη μας θα μπορούσε να έχει παραπάνω.

Η μουσταλευριά «Δαρεμά» παραλίγο να βγει η καλύτερη. Μάς άρεσε γιατί έχει μπόλικο τριμμένο αμύγδαλο και κανέλα από πάνω και μέσα ολόκληρα αμύγδαλα. Φτιάχνεται χωρίς συντηρητικά, είναι ανοιχτόχρωμη (άρα παράγεται από μούστο άσπρων σταφυλιών) και αρκετά πυκνή. Στην όψη είναι κιτρινωπή και η επίγευσή της είναι λεμονένια και ευχάριστα ξινή. Θυμίζει περισσότερο φρουτόκρεμα παρά ζελέ, είναι καλοφτιαγμένη και με μαλακή υφή.

Διαβάστε περισσότερα στο gastronomos.gr

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή