Σε ένα παλιότερο άρθρο για τον Γαστρονόμο, η Εύη Βουτσινά μνημονεύει το εξής: «Ένας παλιός Μεσολογγίτης, ο κ. Γερ. Καραντινός, μου έλεγε ότι τα παλαιότερα χρόνια Μεσολογγίτες έμποροι κρασιών, όταν πήγαιναν σε χωριά να αγοράσουν ποσότητες κρασιών, έπαιρναν μαζί τους αυγοτάραχο, έκοβαν και μοίραζαν σε όλους τους θαμώνες του καφενείου (εκεί γίνονταν τότε αυτές οι συναλλαγές) κι όταν έφερνε ο αγρότης κρασί για να το δοκιμάσουν, η γεύση του ήταν πολύ κατώτερη από την πραγματική. Έτσι, χάρη στο αυγοτάραχο, ο καπάτσος έμπορος αγόραζε εκλεκτό κρασί σε χαμηλή τιμή, συναινούντων μάλιστα όλων των παρόντων». Αναφερόμενη στο συγκεκριμένο γεγονός, η κ. Βουτσινά θέλει να τονίσει την πεποίθηση που υπάρχει πως το αυγοτάραχο με το κρασί δεν κάνουν χωριό.
Εμείς θελήσαμε να το εξακριβώσουμε κάνοντας τις δικές μας δοκιμές. Αγνοήσαμε τους συνήθεις ύποπτους που γνωρίζαμε εκ προοιμίου ότι ταιριάζουν με το αυγοτάραχο – Muscadet από την κοιλάδα του Λίγηρα, βότκες και σαμπάνιες- και δοκιμάσαμε από orange κρασιά και ρετσίνες έως παλαιωμένα τσίπουρα και Mescal. Ακολουθούν οι επιλογές μας, οι ασυνήθεις ύποπτοι μιας αναπάντεχης γευσιγνωσίας.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο