Δεν είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα δεν τρώμε πρωινό. Από τα πρώτα χρόνια στο σχολείο, μέχρι τα αγουροξυπνημένα πρωινά στο δρόμο για τη δουλειά, η τυρόπιτα στο χέρι είναι το street food χωρίς το οποίο δεν μπορούμε να φανταστούμε την καθημερινότητά μας. Το αγαπημένο σνακ που βρίσκουμε σε κάθε γωνιά της πόλης έχει ταλαιπωρηθεί, όμως, πολύ, με κακής ποιότητας πρώτες ύλες να αποτελούν το βασικό πρόβλημα. Παρόλ’ αυτά, η Αθήνα έχει και πολύ καλές τυρόπιτες. Ας δούμε ποιες επιλέξαμε, αφού πρώτα δοκιμάσαμε αυτές και άλλες τόσες!
Μουζίλο: Από το Καρπενήσι με αγάπη
Το μικρό μαγαζί του Στέφανου, που έχει καταγωγή από το Μουζίλο, ένα ορεινό χωριουδάκι με ελάχιστους κατοίκους στην Ευρυτανία, είναι μια έκπληξη στη Γλυφάδα. Η πλειονότητα των υλικών που χρησιμοποιεί για τις απίθανες πίτες του έρχεται από το Καρπενήσι. Το χοντρό, απολαυστικά τραγανό φύλλο φύλλο το πλάθει με αγουρέλαιο Κυλλήνης. Όλα όσα φτιάχνει αξίζουν δοκιμής. Ξεκινήστε από τη «μουζιλιώτικη» τυρόπιτα με φέτα, κατίκι και κατσικίσιο τυρί από το Καρπενήσι και βλέπετε με τι θα συνεχίσετε… Γ.Π.
Δούσμανη 13, Γλυφάδα, Τ/211-21.52.772
Βάρσος: Στα βόρεια για μια τυρόπιτα
Μπορεί να μην είναι το πρώτο προϊόν που σου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι τον Βάρσο, αλλά το παλιό ζαχαροπλαστείο της Κηφισιάς, εκτός από νοσταλγικά γλυκά φτιάχνει και μια από τις πιο νόστιμες τυρόπιτες της Αθήνας. Όσο προσπαθούμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε γαλακτομπούρεκο, τις μαρέγκες, τσουρέκι σοκολάτας, νουγκατίνες κ.α., παραγγέλνουμε οπωσδήποτε την (σεβαστού ύψους) τυρόπιτα ταψιού. Έχει λεπτό, τραγανό φύλλο, είναι όσο πρέπει βουτυράτη ενώ η ισορροπημένη γέμιση περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, αυγά και φέτα, την οποία φτιάχνουν μάλιστα μόνοι τους με 100% πρόβειο, αττικό γάλα. Γ.Π.
Κασσαβέτη 5, Κηφισιά, Τ/210-80.12.472
Διαβάστε τη συνέχεια στο gastronomos.gr