Η σπατάλη – όχι μόνο η διατροφική – είναι ένα χαρακτηριστικό της καταναλωτικής κοινωνίας των οικονομικά αναπτυγμένων χωρών. Για μεγάλο χρονικό διάστημα εξαιτίας του οικονομικού «μπουμ» θεωρείτο φυσιολογική και δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε και “καλή” γιατί θεωρούσαν ότι διατηρούσε και ενίσχυε τη διαδικασία παραγωγής.
Σήμερα, όλοι συμφωνούν ότι η σπατάλη πρέπει να καταπολεμηθεί όχι μόνο για οικονομικούς λόγους αλλά και για λόγους ηθικής. Τα περισσεύματα των τροφίμων (ό,τι μένει μετά από την κατανάλωση ενός γεύματος αλλά κι ό,τι δεν χρησιμοποιείται μετά την παρασκευή του), η διαχείριση και η αξιοποίησή τους βρίσκονται στο επίκεντρο μιας “νέας” κουλτούρας ανακύκλωσης που προσπαθεί να διαδοθεί και να αντισταθεί στην επικρατούσα κουλτούρα της σπατάλης.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο.
