Οι μπακαλοταβέρνες με τα λίγα τραπέζια και τα τέσσερα-πέντε πρόχειρα φαγητά μπορεί να έχουν σχεδόν εξαφανιστεί, αλλά η συνήθεια του να δοκιμάζεις την πρώτη ύλη εκεί που την ψωνίζεις συνεχίζεται στα deli-εστιατόρια, που πληθαίνουν συνεχώς. Ξεκινάμε τη βόλτα από τον Πειραιά και συνεχίζουμε μέχρι την Κηφισιά κάνοντας στάσεις σε μαγαζιά που συνδυάζουν φαγητό και ψώνια -από ιστορικές μπακαλοταβέρνες με αυθεντική ατμόσφαιρα μέχρι τελευταίας κοπής deli-εστιατόρια με σπάνιες λιχουδιές.
Ο ιστορικός Σκυλοδήμος
Λίγη γραβιέρα σερβιρισμένη στο χαρτί και κρασί σε χαμηλά ποτήρια. Στη μέση του μαγαζιού, καφάσια με λάχανα, πορτοκάλια, κρεμμύδια. Τριγύρω ράφια με καθαριστικά, λάδια, στιγμιαίο καφέ, όσπρια, κονσέρβες και χαρτικά. Στο βάθος ένα ψυγείο με τυριά και σαλάμια και πιο πίσω ένα υποτυπώδες κουζινάκι. «Τι γίνεται; Αν δεν φέρω κανένα ράδιο εγώ, πέφτει μουγκαμάρα!» Από τα τρία τραπέζια στον Σκυλοδήμο, τα δύο είναι πιασμένα από τους τακτικούς και ο κύριος Μαθιός, η μορφή του μαγαζιού, έχει παράπονα που σήμερα δεν ακούγεται μουσική. Σε λίγα λεπτά η απέναντι παρέα έχει ανταποκριθεί. Το Πιτσιρικάκι παίζει από κάποιο κινητό και οι κουβέντες –για τον Εθνικό Πειραιά, για ψαριές, για την επικαιρότητα– συνεχίζονται μεταξύ των τραπεζιών. Πού και πού μπαινοβγαίνουν γείτονες για ψώνια, ενώ ο Φίλιππος, ο ιδιοκτήτης αυτής της αυθεντικής πειραιώτικης μπακαλοταβέρνας, αλλάζει πόστα από το ταμείο, στο σέρβις και πίσω στο κουζινάκι για να ετοιμάσει τους μεζέδες: τυρί, σαρδέλες, τηγανητές πατάτες, αυγά, κεφτέδες ή εκείνη την πιπεράτη ομελέτα «φωλίτσα», με καβουρμά από την Κομοτηνή. Τουλάχιστον από τα τέλη της δεκαετίας του ’50 κρατάει η ιστορία του Σκυλοδήμου, ενός από τα ελάχιστα μαγαζιά αυτού του είδους που μένουν ακόμα στην πόλη.
Δεληγιώργη 16 και Σκυλίτση 23, Πειραιάς, Τ/211-40.80.630
Διαβάστε τη συνέχεια στο gastronomos.gr