Δεν είναι εύκολη κατηγορία το ψωμί. Ειδικά αν μιλάμε για ποιοτικό ψωμί. Η τέχνη της αρτοποιίας, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, πέρασε τις τελευταίες δεκαετίες σε φάση παρακμής και πολλοί αρτοποιοί αφέθηκαν στην ευκολία των έτοιμων μειγμάτων, των πρόσθετων, των συντηρητικών. Η γεύση και η θρεπτική αξία πέρασαν σε δεύτερη μοίρα, αφήνοντάς μας ως καταναλωτές να ψάχνουμε «με το κιάλι» τους καλούς φούρνους.
Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια τα πράγματα φαίνεται σιγά σιγά να αλλάζουν. Κοντά στους καλούς παλιούς φουρνάρηδες που επιμένουν ποιοτικά και κρατούν ψηλά την τέχνη τους, εμφανίζονται φούρνοι νέας γενιάς που έχουν τόσο την τεχνογνωσία όσο και την όρεξη να αναζητήσουν την πρώτη ύλη που αξίζει. Δεν είναι βέβαια πολλοί. Η πλειοψηφία των αρτοποιείων συνεχίζει τη στιγμή που μιλάμε με τον «βιομηχανικό» τρόπο. Στη λίστα που ακολουθεί μαζέψαμε τους φούρνους, παλιούς και καινούργιους, που κάνουν τη διαφορά. Φυσικά προζύμια, διαλεχτά άλευρα, επιμονή, υπομονετικές διαδικασίες ωρίμανσης και, τελικά, πεντανόστιμα ψωμιά και αρτοποιήματα: αυτοί είναι μερικοί από τους λόγους που τους ξεχωρίζουμε και κάθε εβδομάδα «ξενιτευόμαστε» από τις γειτονιές μας για να γεμίσουμε σε αυτούς τις τσάντες μας.
Διαβάστε τη συνέχεια στο gastronomos.gr
