Η ανοιξιάτικη νύχτα πέφτει αργά πάνω από την Πόλη. Μπροστά στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας, στην πλατεία Ταξίμ στο Σταυροδρόμι του Πέραν, το μεγάλο αναστάσιμο τραπέζι είναι σχεδόν έτοιμο.
Το δείπνο λιτό, όπως πατροπαράδοτα συνηθίζεται τούτη τη νύχτα: κοτόσουπα, τσουρέκι, πικάντικο κασέρι, παστουρμάς, σουτζούκι και άλλα αλλαντικά, κόκκινα αυγά και ποτήρια με ζεστό γάλα. Τίποτε άλλο.
Με αυτό το δείπνο λήγει η νηστεία της Σαρακοστής, η οποία τηρείται πιστά.
Τα πιάτα μοιάζουν να αναδίδουν το δικό τους φως στην απαλή λάμψη από τα κρεμαστά χάρτινα φαναράκια που η νυχτερινή αύρα αναδεύει απαλά. Γυναικεία χέρια τακτοποιούν όμορφα στα πιάτα τα τυριά, τα αλλαντικά και τις φέτες από τσουρέκια που μοσχοβολάνε μαχλέπι, μαστίχα και άνοιξη.
«Μεγαλοπρεπής απλότητα» είναι η φράση που μου έρχεται στο μυαλό καθώς παρατηρώ το τραπέζι που γεμίζει λεπτό το λεπτό, με τους καλεσμένους να καταφθάνουν. Οικογένειες, παρέες, μικροί και μεγάλοι, ντυμένοι με τα καλά τους, παίρνουν θέση στο τραπέζι.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο.
