Υπάρχει μια ώρα της ημέρας, κοντά στις πέντε το απόγευμα, που η πόλη δεν έχει ανάψει ακόμη τα φώτα της· όταν το λιγοστό, χειμωνιάτικο, μεταλλικό φως του Δεκεμβρίου μπλέκεται με τις τελευταίες λάμψεις μιας συχνά φαντασμαγορικής δύσης. Είναι η στιγμή που ο Ιερός Βράχος φωταγωγείται και το θέαμα είναι τόσο εκθαμβωτικό, που μπορεί να κόψει την ανάσα ακόμα και του πιο κυνικού Αθηναίου. Παρακολουθώ αυτό το υπερθέαμα από το παράθυρο της σουίτας του τετάρτου ορόφου του νέου ξενοδοχείου The Dolli at Acropolis, που ετοιμάζεται να ανοίξει τις πόρτες του στις 30 Δεκεμβρίου. Και ξαφνικά με πλημμυρίζει η ιδέα ότι βρίσκομαι στο κτίριο με την καλύτερη θέα στην Αθήνα. Το ίδιο αίσθημα με καταδιώκει από την πρωινή ξενάγηση: όσα δωμάτια βλέπουν προς την Πλάκα και τον Παρθενώνα (και είναι τα περισσότερα από τα συνολικά 46) απολαμβάνουν μια εικόνα της πόλης που νομίζεις ότι έχει προκύψει ύστερα από βασανιστικό photoshop. Δεν υπάρχει ίχνος ασχήμιας ή αισθητικής βαρβαρότητας σε αυτό το μοναδικό κάδρο που περιλαμβάνει τα μνημεία της Ακρόπολης, τα σπίτια της Πλάκας και την Αρχαία Αγορά. Ξεχάστε τις κεραίες, τους ηλιακούς θερμοσίφωνες, τις βλάσφημες πολυκατοικίες, τις ταράτσες-αποθήκες· μόνο άπλετη, ανεμπόδιστη ομορφιά.
Daria: Mπλούζα και παντελόνι Costarellos, μπαρέτες Kalogirou (kalogirou).
Valentina: Φόρεμα H&M Innovation Metaverse Design Story Collection (h&m-online), καλσόν Calzedonia, μπαλαρίνες zara.
Καθώς δυσκολεύομαι να αφήσω πίσω μου το roof garden της νέας λαμπρής προσθήκης της αλυσίδας της Grecotel, σκέφτομαι ότι οι πρώτοι ένοικοι του Μεγάρου Καλλιμασιώτη το 1925 δεν θα έπρεπε να αντίκριζαν μια πολύ διαφορετική Αθήνα από αυτήν που θα έχουν στη διάθεσή τους οι πρώτοι πελάτες του The Dolli. Μοιράζομαι τη σκέψη με τη Μάρι Δασκαλαντωνάκη, τη γυναίκα που έχει ονειρευτεί, έχει σχεδιάσει στο μυαλό της, έχει οραματιστεί τη νέα εποχή ενός σπουδαίου κτιρίου της Αθήνας, που φέρει την υπογραφή του πολύ σημαντικού αρχιτέκτονα του πρώτου μισού του 20ού αιώνα, Ανδρέα Κριεζή, και οι Αθηναίοι έχουν συνδέσει με την ιστορική έδρα των καταστημάτων Χυτήρογλου.
«Φιλοδοξούμε να είναι το ωραιότερο ξενοδοχείο στην πόλη, γιατί υπάρχουν δύο ακαταμάχητα στοιχεία που συνηγορούν σε αυτόν τον στόχο: το ίδιο το κτίριο και το σημείο όπου βρίσκεται». Η κ. Δασκαλαντωνάκη δεν αναφέρεται μόνο στη θέα. Η οπτική επαφή με τον Ιερό Βράχο μεταγγίζει στο μεσοπολεμικό μέγαρο μια πολύ ιδιαίτερη, σχεδόν υπερβατική αύρα, που αναδεικνύει το λαμπρό αττικό φως· σαν ένα ανοικτό παράθυρο στον κλασικό κόσμο. Αν και στο εσωτερικό του κτιρίου δεν διασώζονται παρά ελάχιστα στοιχεία από την αρχική κατασκευή, όλη η προσπάθεια ήταν να ανασυσταθεί η ατμόσφαιρα, η γοητεία και η κατασκευαστική ποιότητα που έκαναν μοναδικά αυτά τα επιβλητικά κτίρια της κοσμοπολίτικης, μεταβατικής αρχιτεκτονικής της δεκαετίας του ’20. Από μια άποψη, το The Dolli, με τα εντυπωσιακά, ευρύχωρα, ψηλοτάβανα δωμάτιά του (στο πρότυπο των μεσοπολεμικών hôtel maisons) και κυρίως τη μορφολογική του ένταση, μοιάζει σήμερα σαν να ήταν πάντα εκεί, ένα από τα grand hôtels της Αθήνας, όπως τα αντίστοιχα στη Μαδρίτη, στη Λισαβόνα, στο Παρίσι ή στη Βουδαπέστη. Και είναι ελαφρώς ειρωνικό το γεγονός ότι ένα πραγματικό grand hôtel της πόλης, όπως το Ακροπόλ Παλάς στην οδό Πατησίων, προϊόν της ίδιας ακριβώς εποχής, μετατρέπεται σε πωλητήριο αρχαιολογικών αντιγράφων και πολιτιστικό «πολυχώρο», και το Μέγαρο Καλλιμασιώτη είναι έτοιμο για έναν δεύτερο κύκλο ζωής, αυτή τη φορά ως ξενοδοχείο.
Πάντως, η πρόθεση των ανθρώπων της Grecotel δεν ήταν να μετατρέψουν το The Dolli σε ένα μουσείο της αισθητικής της δεκαετίας του 1920. Η τάση υπάρχει διεθνώς, ο πειρασμός ήταν μεγάλος, αλλά η κ. Δασκαλαντωνάκη είχε κάτι αρκετά διαφορετικό στο μυαλό της.
«Πρόκειται για μια άλλου τύπου, πολύ υψηλών προδιαγραφών, πρόταση για την Αθήνα. Σίγουρα έχει δανειστεί στοιχεία από αγαπημένες πρωτεύουσες της Ευρώπης αλλά και από τη ζωή που συναντά κανείς στο κέντρο αυτών των πόλεων. Ονειρευτήκαμε μια διεύθυνση για τους ανθρώπους που ταξιδεύουν, που μπορούν να δουν την Αθήνα στο πιο ωραίο της σημείο και στον βαθμό πολυτέλειας που έχουν συνηθίσει». Αλλά ποιοι θα περάσουν καλά σε ένα τέτοιο ξενοδοχείο, αναρωτιέμαι. «Απευθυνόμαστε σε ανθρώπους που είναι πιο νέοι στην ηλικία, αλλά την ίδια στιγμή και πολύ εκλεκτικοί · ανθρώπους ανήσυχους πνευματικά και εσωτερικά ελεύθερους, που δεν θα περνούσαν καλά σε ένα πολύ κλασικό ή σε ένα υπερβολικά μοντέρνο περιβάλλον. Επιθυμούν να ζήσουν την εμπειρία της πόλης, να ταξιδέψουν στο παρελθόν, αλλά θέλουν να ζήσουν και το τώρα.
Valentina: Φόρεμα h&m. Στη Metropolis Junior Suite.
Γι’ αυτό, δίπλα σε έργα του Πικάσο ή του Κοκτώ, θα βρείτε μεγάλα ονόματα σύγχρονων σχεδιαστών-σούπερ σταρ του ευρωπαϊκού ντιζάιν που υπογράφουν ολόκληρα κομμάτια της επίπλωσης του ξενοδοχείου, όπως του Pierre Augustin Rose, ο οποίος μας έφτιαξε τον χώρο της υποδοχής». Στις συλλογές του The Dolli θα πέσετε πάνω σε έπιπλα και αντικείμενα των François Xavier Lalanne και Claude Lalanne, τα οποία ο επισκέπτης θα βιώνει με μεγάλη φυσικότητα και απλότητα· «έτσι όπως είναι το σωστό», λέει με ένα γενναιόδωρο χαμόγελο η κ. Δασκαλαντωνάκη. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για σπάνια κομμάτια που εντάσσονται στον χώρο αρμονικά, όχι για να κραυγάσουν ή για να «κλέψουν» το ενδιαφέρον, αλλά γιατί ανήκουν στο αισθητικό περιβάλλον που δημιουργήθηκε για να τα υποδεχτεί.
Ο διακεκριμένος Στέλιος Κόης είναι ο μοναδικός Έλληνας αρχιτέκτονας που έχει εμπλακεί στην ανακατασκευή του κτιρίου. Του ανατέθηκε, όμως, το πιο προνομιακό του κομμάτι: η ταράτσα με την απαράμιλλη θέα, ο χώρος του πρωινού με την πισίνα αλλά και το εστιατόριο. «Η θέα που προσφέρεται στον επισκέπτη αποτέλεσε τον βασικό άξονα για την πρότασή μας», αναλύει ο κ. Κόης. «Αναθεωρώντας την τυπική διάταξη της αστικής ταράτσας και εισάγοντας στοιχεία που αναφέρονται περισσότερο σε διαμορφώσεις φυσικού τοπίου. Δημιουργείται έτσι ένα ιδιαίτερο περιβάλλον μέσω του οποίου η θέαση της πόλης παύει να περιορίζεται ως σκηνογραφικό στοιχείο αλλά ενσωματώνεται και διαμορφώνει τη σύνθεση του χώρου». Τα συνεργεία δουλεύουν ασταμάτητα για να είναι όλα έτοιμα την παραμονή Πρωτοχρονιάς, οπότε, ανάμεσα σε άλλα, έχει προγραμματιστεί και το πρώτο ρεβεγιόν του νέου ξενοδοχείου. Ρωτάω για το όνομα του ξενοδοχείου. «Νομίζω είναι ένα κτίριο με έντονη θηλυκή αύρα, δεν νομίζετε;» μου λέει η κ. Δασκαλαντωνάκη. Καλώς όρισες, Dolli.
ΙΝFO →The Dolli at Acropolis, Μητροπόλεως 49, thedolli.com
Μακιγιάζ–Μαλλιά: Δήμητρα Αλτάνη, d-tales Μοντέλα: Valentina Nataf (d models), Daria Babenko (ace models) Βοηθός φωτογράφου: Αντρέας Χατζηπαρίσης Βοηθός Styling: Natalia Dmitrieva