Το 1967 ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες ήταν 40 χρονών, ένας συγγραφέας που φλέρταρε με τον χαρακτηρισμό του αποτυχημένου, ένας φτωχός Κολομβιανός που ζούσε με τα φαντάσματα της παιδικής του ηλικίας αναζητώντας τον τρόπο να τα μετατρέψει σε λογοτεχνία. Τότε συνέβη. Ξαφνικά. Ένα μαγικό κλικ. Ο μύθος λέει ότι έγραψε το Εκατό χρόνια μοναξιά με μια ανάσα. Τα πνευμόνια του, όμως, ήταν γεμάτα. Αυτό δεν το λέει ο μύθος, αλλά η ίδια η βιβλιογραφία του Γκάμπο· τα κείμενα που είχαν προηγηθεί μπορεί κανείς να τα διαβάσει εκ των υστέρων ως «δοκιμές», μια διεργασία απαραίτητη ώστε να καταλήξει στη «φωνή» που χρειαζόταν για να ακουστεί σε όλο τον κόσμο και να σπάσει τον κύκλο της δικής του «μοναξιάς».
Αυτά ακριβώς τα κείμενα που προηγήθηκαν προσφέρονται εδώ στην εξαιρετική έκδοση Ο δρόμος προς το Μακόντο, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Το Μακόντο είναι ο φανταστικός τόπος στον οποίο εκτυλίσσονται τα γεγονότα στο Εκατό χρόνια μοναξιά, μια εκδοχή της Αρακατάκα, του πραγματικού χωριού στο οποίο ο συγγραφέας μεγάλωσε μαζί με τους παππούδες του τη δεκαετία του ’30 και το οποίο αργότερα μετονόμασε χαρίζοντάς του την αύρα του μύθου. Ο ίδιος το θέτει κάπως διαφορετικά: «Το Μακόντο δεν είναι τόπος, αλλά διάθεση που σου επιτρέπει να δεις αυτό που θέλεις να δεις και να το δεις όπως θέλεις». Εν πάση περιπτώσει, το Μακόντο υπήρξε για τον Μάρκες μια αφετηρία και συγχρόνως ένας προορισμός.
Εκτός από τα πολύ πρώτα του κείμενα, στην έκδοση περιλαμβάνεται η συλλογή Η κηδεία της Μεγάλης Μαμάς και οι νουβέλες Συρφετός, Η κακιά η ώρα και Ο συνταγματάρχης δεν έχει κανέναν να του γράψει – αυτό το τελευταίο, κατά την άποψη του ίδιου του Μάρκες, υπήρξε το κορυφαίο, το πιο άρτιο έργο του. Ξεκινήστε από αυτό, λοιπόν, αν για κάποιον λόγο φτάσει στα χέρια σας το βιβλίο χωρίς να έχετε διαβάσει το Εκατό χρόνια μοναξιά. Στη συνέχεια διαβάστε το Εκατό χρόνια μοναξιά, μετά επιστρέψτε εδώ και ξεκινήστε απ’ την αρχή. Κείμενα όπως το Μια μέρα μετά το Σάββατο, Ένας άντρας έρχεται υπό βροχήν ή Ο μονόλογος της Ισαμπέλ κοιτάζοντας τη βροχή στο Μακόντο θα σας φανούν ακόμα και συγκινητικά. Για κάποιες μεγάλες ιδέες χρειάζεται κόπος και χρόνια. Μετά η «μοναξιά» τελειώνει.
-Ο Δρόμος προς το Μακόντο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, σε μετάφραση Μαρίας Παλαιολόγου.