«Με το Closer είναι σαν να κάνω ταχύρρυθμα στις ερωτικές σχέσεις», παραδέχεται η Ναταλία Σουίφτ. Η 29χρονη ηθοποιός σαρώνει τη σκηνή ως Άλις στο πολυβραβευμένο έργο του Πάτρικ Μάρμπερ, που μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο από τον Μάικ Νίκολς και τώρα παρουσιάζεται στο Θέατρο Χώρα σε σκηνοθεσία Δημήτρη Αγιοπετρίτη-Μπογδάνου. «Κάθε φορά που παίζω αυτόν τον ρόλο, συνειδητοποιώ πόσο ανεξερεύνητο παραμένει το σύμπαν του έρωτα. Σαν ένα άλυτο μυστήριο, που ο καθένας το προσεγγίζει με τον δικό του τρόπο».
Η ηρωίδα σου λέει: «Το “ερωτεύτηκα” είναι η πιο ηλίθια δικαιολογία του κόσμου». Πιστεύεις το ίδιο;
Όχι, δεν πιστεύω ότι ο έρωτας είναι δικαιολογία. Είναι μια ανάγκη προκειμένου να έρθουμε πιο κοντά. Είναι ένα κάλεσμα για ανθρώπινη επαφή και τρυφερότητα. Είναι μια αφορμή να αισθανθείς μοναδικά συναισθήματα, αλλά και να μάθεις πώς να κρατάς μια σχέση στον χρόνο.
Πώς συντηρείς μια σχέση ζωντανή;
Με αμοιβαίες υποχωρήσεις και όταν δεν αρκείσαι στην επιφανειακή προσέγγιση. Κυρίως όταν ο έρωτας δεν γίνεται αυτοσκοπός. Τότε είναι που ζεις πλασματικές σχέσεις − όλοι έχουμε από μια τέτοια εμπειρία να αφηγηθούμε. Ξέρεις, το πιο σημαντικό για μένα είναι πρώτα να αγαπήσεις τον εαυτό σου. Ακούγεται γραφικό, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό. Αυτή η παράσταση είναι σαν να σου φωνάζει ότι το «closer», το πλησίασμα δηλαδή, πρέπει πρώτα να γίνει με τον εαυτό σου και μετά με τους άλλους.
Πώς βλέπεις τις σχέσεις σήμερα;
Νιώθω ότι υπάρχει ένα έντονα ευκαιριακό κομμάτι στις σχέσεις σήμερα. Όλα είναι γρήγορα και εύκολα, πράγμα τρομακτικό για όσους επιδιώκουν να συνδεθούν ουσιαστικά. Από την άλλη, πιστεύω ότι ειδικά οι νέοι στην ηλικία μου βλέπουν τα πράγματα πιο ελεύθερα και απενοχοποιημένα. Δεν ζουν με ταμπού, δεν θα ξοδευτούν εύκολα και δεν θα φοβηθούν να πάθουν για να μάθουν.
Το «για πάντα» υπάρχει;
Οι γονείς μου είναι σαράντα χρόνια παντρεμένοι και είναι ακόμη αληθινά ερωτευμένοι. Ο παππούς μου, που ήταν Άγγλος, είχε έρθει στην Αθήνα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο, ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα τη γιαγιά μου και πέρασαν μια ζωή μαζί. Και στο κεραυνοβόλο πιστεύω και στο αιώνια μαζί. Η ίδια μου η οικογένεια μου το έχει αποδείξει.
Με τη δουλειά σου είσαι ερωτευμένη;
Σφόδρα. Πρέπει να την αγαπάς πολύ για να την κάνεις, αν συνυπολογίσεις πόσες απογοητεύσεις και ματαιώσεις εμπεριέχει. Ήμουν τυχερή που είχα θείο τον σπουδαίο Γιώργο Μιχαλακόπουλο, ο οποίος με τον τρόπο του με έκανε να αγαπήσω πολύ το επάγγελμα του ηθοποιού, να το εκτιμώ και να το σέβομαι.
Ρόλοι που ερωτεύτηκες;
Πρόσφατα ολοκλήρωσα τα γυρίσματα για τη μεγάλου μήκους του Βασίλη Κεκάτου που θα κυκλοφορήσει σύντομα. Εκεί παίζω μια γυναίκα που ερωτεύεται γυναίκες. Είχε τρομερό ενδιαφέρον, γιατί ο ρόλος άγγιξε μια προσωπική μου πλευρά, με την έννοια ότι στη δική μου ζωή μπορώ να νιώσω έλξη εξίσου για έναν άνδρα και για μια γυναίκα. Ο έρωτας στο δικό μου σύμπαν έχει να κάνει με ανθρώπους, όχι με φύλα.
«Ο ρόλος άγγιξε μια προσωπική μου πλευρά, με την έννοια ότι στη δική μου ζωή μπορώ να νιώσω έλξη εξίσου για έναν άνδρα και για μια γυναίκα».
Αν πάψει να σε γοητεύει κάποτε η δουλειά σου, τι άλλο θα έκανες;
Ή θα ανοίξω ένα μπαρ ή θα πάω στο εξοχικό μου στην Αργολίδα να φυτεύω ντομάτες!
Βιβλία που θα πρότεινες σε έναν ερωτευμένο;
Το Αποσπάσματα του Ερωτικού Λόγου του Ρολάν Μπαρτ και οτιδήποτε έχει γράψει η Μάτση Χατζηλαζάρου.
Από τι θα ήθελες να απεμπλακείς στο μέλλον;
Από την αίσθηση ότι είμαι ανεπαρκής και εξαπατώ τον κόσμο. Θα ήθελα να μην υποτιμώ την αξία μου.
Το Closer, σε σκηνοθεσία Δ. Αγιοπετρίτη-Μπογδάνου, ανεβαίνει στο Θέατρο Χώρα (Αμοργού 20, Κυψέλη, τηλ. 210-8673945).
Παίζουν: Μ. Λεβεντογιάννης, Β. Παπαδοπούλου, Ν. Σουίφτ, Σ. Σταμούλης.
Προπώληση: more.com