Το μακρινό 1995, η Microsoft λάνσαρε τα επαναστατικά για την εποχή Windows 95, που άλλαξαν την αγορά των προσωπικών υπολογιστών και αντικατέστησαν τα παλιά MS-DOS. Πολλοί ίσως θυμάστε το μουσικό θέμα της οθόνης έναρξης που είχε συνθέσει ο Μπράιαν Ίνο και το κουμπί «Start», το οποίο από τότε βρίσκεται στη γνωστή του θέση, στο κάτω αριστερό άκρο της οθόνης, και βέβαια το ντεμπούτο του «Internet Explorer» στο άγνωστο τότε Διαδίκτυο. Τα παραπάνω όμως δεν είναι τίποτε άλλο παρά ιστορία και λήμματα στη Wikipedia για τους φοιτητές που συμμετείχαν στο επετειακό Imagine Cup, τον μεγαλύτερο φοιτητικό διαγωνισμό καινοτομίας της Microsoft που φέτος συμπληρώνει 15 χρόνια. Οι νέοι δημιουργοί απ’ όλο τον κόσμο που συναντήθηκαν στην καρδιά του τεχνολογικού κολοσσού στο Σιάτλ των ΗΠΑ γεννήθηκαν εκείνη τη χρονιά ή το πολύ μέχρι την αναβάθμιση του λειτουργικού συστήματος στα Windows ’98.
Είναι οκτώ το πρωί και ένας ζεστός ήλιος έχει αντικαταστήσει τις συνηθισμένες βροχές της δυτικής ακτής των ΗΠΑ. Είμαστε οι πρώτοι που φτάνουμε στο Κέντρο Επισκεπτών της Microsoft, στο καταπράσινο campus της εταιρείας, και μας υποδέχονται δύο ομοιώματα από τους διάσημους χαρακτήρες του παιχνιδιού Halo. Στην είσοδο ένα τηλεοπτικό συνεργείο περιμένει τα λεωφορεία των φοιτητών που ήρθαν από 39 χώρες για να αναμετρηθούν μεταξύ τους και να προτείνουν νέες λύσεις σε μεγάλα προβλήματα χρησιμοποιώντας την τεχνολογία. Πώς μπορείς όμως να καταλάβεις ένα πρόβλημα εάν είσαι μακριά από αυτό;
Αυτό σκέφτηκα όταν είδα τον Ζαφείρη Μπάμπο της ελληνικής ομάδας «OsteoMentor» να μοιράζει πέντε πήλινα πιάτα στους κριτές του προκριματικού γύρου. Όταν έπιασα ένα από αυτά στα χέρια μου, είδα επάνω τυπωμένο το σχέδιο ενός οστού. «Προσπάθησε να το σπάσεις», έλεγε ο Ζαφείρης στους κριτές και το πιάτο γινόταν θρύψαλα σε μια στιγμή. «Είναι πιάτα που σπάνε στα μπουζούκια, τα παραγγείλαμε στο Κορδελιό της Θεσσαλονίκης και τα φέραμε στον διαγωνισμό για να δείξουμε πόσο εύθραυστα μπορούν να γίνουν τα κόκαλα από την οστεοπόρωση», μου εξηγεί. Τα μάτια του είναι κόκκινα, όπως και των συναδέλφων του από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΑΠΘ, του Θεόφιλου Σπύρου και του Γιώργου Τσουμαλή. Με τον προπονητή τους σε αυτόν τον αγώνα, τον δραστήριο καθηγητή του τμήματος Λεόντιο Χατζηλεοντιάδη, ξενύχτησαν για να ετοιμάσουν την παρουσίαση της εφαρμογής τους. «Οι προτάσεις κρίνονται στις λεπτομέρειες», μας λέει ο καθηγητής και, εκτός από την τεχνολογία, εξίσου σημαντικά είναι η ικανότητα παρουσίασης της ιδέας τους με έξυπνο τρόπο, το λεγόμενο «pitching», και το επιχειρηματικό τους μοντέλο για να βγει το προϊόν τους στην αγορά.
Η υγεία στο επίκεντρο
Τα θέματα με τα οποία ασχολήθηκαν οι φοιτητές ήταν πολλά, από νέα παιχνίδια μέχρι εφαρμογές για τη βελτίωση του δημόσιου λόγου, αλλά τα ζητήματα υγείας ήταν που απασχόλησαν περίπου τις μισές ομάδες και στις περισσότερες περιπτώσεις η αφορμή ήταν προσωπική. Η αφορμή για τον εικονικό προπονητή «OsteoΜentor» δόθηκε από μια συγγενή του Ζαφείρη που πάσχει από οστεοπόρωση. Ο προπονητής «μιλάει» απευθείας με τον πάσχοντα μέσω του κινητού του τηλεφώνου και ανιχνεύει σημάδια κατάθλιψης στη φωνή του, προτείνει περιπάτους στη φύση εάν ο καιρός είναι καλός ή εικονική περιήγηση, συστήνει ξεκούραση αν «βλέπει» ότι ο ασθενής ταλαιπωρεί τα κόκαλά του εφαρμόζοντας τεχνολογίες συναισθηματικής και τεχνητής νοημοσύνης, εικονικής πραγματικότητας και «έξυπνων» bots.
Αντίστοιχα, ο Ραμίρο Ολιβέρα από την Αργεντινή εμπνεύστηκε το «Rescue», ένα σύστημα σάρωσης και ανάλυσης των φυσικών καταστροφών με drones που μειώνει τον χρόνο ανταπόκρισης των ομάδων διάσωσης, από τον αδελφό του που είναι διασώστης στον Ερυθρό Σταυρό. Η καναδική ομάδα «NeuroGate» είδε ότι οι νευρολόγοι σπανίζουν στην περιφέρεια του Καναδά και κατασκεύασε μια συσκευή που ανιχνεύει ασθένειες όπως το Πάρκινσον, αναλύοντας την κινησιολογία του ασθενούς. Η ομάδα «Χ Glu» από την Τσεχία, που ήταν και οι μεγάλοι νικητές του διαγωνισμού, δημιούργησε μια πρωτότυπη συσκευή μέτρησης της γλυκόζης στο αίμα σε μέγεθος πιστωτικής κάρτας, για παιδιά που πάσχουν από διαβήτη, η οποία συνδέεται με μια εφαρμογή-παιχνίδι στο κινητό τους τηλέφωνο. Όλοι οι συμμετέχοντες έπρεπε να χρησιμοποιήσουν εργαλεία από την πλατφόρμα Microsoft Azure για τις εφαρμογές τους.
Οι 54 ομάδες του Imagine Cup έζησαν δύο έντονες μέρες, γεμάτες ενθουσιασμό, αγωνία, στρες και εναλλαγές συναισθημάτων, αντλώντας πολύτιμη εμπειρία. Είδαμε τη χαρά να μετατρέπεται σε λύπη, αφού μόνο μερικές ώρες χώριζαν τους προκριματικούς γύρους από τον ημιτελικό και τον μεγάλο τελικό, ενώ οι ομάδες που πανηγύριζαν την πρώτη μέρα έβλεπαν να απομακρύνονται από το μεγάλο χρηματικό έπαθλο των 100.000 δολαρίων την επομένη. «Στην εποχή που κάθε πτυχή της κοινωνίας και της οικονομίας αλλάζει και διαμορφώνεται από την ψηφιακή τεχνολογία, προγραμματιστές όπως εσείς θα αλλάξουν τον κόσμο», είπε στους συμμετέχοντες ο CEO της Microsoft Σάτια Ναντέλα, που έγινε δεκτός με επευφημίες σταρ και φωτογραφήθηκε μαζί τους.
Άλλωστε στην ηλικία τους ήταν οι δύο φοιτητές που δημιούργησαν το 1975 μια εταιρεία που άλλαξε τον τρόπο που σκεφτόμαστε, εργαζόμαστε και οργανώνουμε την καθημερινότητά μας. Ήταν οι 20χρονοι Μπιλ Γκέιτς και Πολ Άλεν. Οι επόμενοι μπορεί να σουλατσάριζαν ανάμεσά μας στους διαδρόμους του Ιmagine Cup, ένα διήμερο του περασμένου Ιουλίου. ■