Δέκα παραλίες κοντά στην Αθήνα για όσους αγαπούν την εξερεύνηση – και λεπτομερείς οδηγίες για το πως θα τις εντοπίσετε.
Παραλία Καβάτζα
37° 39 ’ 54.60’’ Ν – 24° 02’ 14.06’’ Ε
Η βουτιά στην Καβάτζα θυμίζει παιδικό καλοκαίρι, τότε που τα μπιτς μπαρ δεν ήταν μέρος του σκηνικού, βολευόσουν στη σκιά κάτω από τα αλμυρίκια και έπαιζες κρυφτό πίσω από τα βάτα. Η παραλία είναι μεσαίου μεγέθους, η βλάστηση σε κάποια σημεία κατεβαίνει έως την ακτή και δύο παλιά σπίτια, έρημα πια, δημιουργούν συνειρμούς για το πώς μπορεί να ήταν η ζωή εκεί. Αν έρχεστε από Αθήνα, θα τη συναντήσετε μετά τον ναό του Ποσειδώνα. Απέχει ελάχιστα μέτρα από τον δρόμο και μόλις μια στροφή τη χωρίζει από την ταβέρνα «Συρτάκι» (λεωφ. Σουνίου 114, τηλ. 22920-39125), όπου μπορείτε να καθίσετε για φαγητό μετά το μπάνιο σας. Το GPS θα σας δείχνει ότι βρίσκεστε πάνω από την παραλία, χωρίς όμως να βλέπετε κάποιο άνοιγμα για να φτάσετε έως εκεί… Αναζητήστε το μικρό γεφυράκι με τις μεταλλικές μπάρες. Από εκεί θα κατεβείτε με τα πόδια και, αφού προχωρήσετε καμιά δεκαριά μέτρα, θα σας αποκαλυφθεί ολόκληρη η αμμουδιά. Θέλει λίγη προσοχή, διότι ο δρόμος είναι γεμάτος στροφές και εύκολα θα προσπεράσετε το συγκεκριμένο σημείο – από το οποίο είναι ορατό μόνο ένα μικρό κομμάτι, που δεν μαρτυρά την ύπαρξη μιας τόσο γοητευτικής παραλίας.
Όρμος Βαμβακούση
Φωτογραφία: Μαρίκα Τσουδερού
37° 40’ 15.35’’ Ν – 24° 02’ 53.59’’ Ε
Η ονομασία παραπέμπει στον γνωστό φούρνο «Βαμβακούση» (61ο χλμ. λεωφ. Σουνίου, τηλ. 22920-39261), στον οποίο θα σταματήσετε για προμήθειες – αξίζει να δοκιμάσετε τα νόστιμα κριτσίνια χαρουπιού. Λίγοι ωστόσο γνωρίζουν ότι 150 μέτρα πίσω από τον φούρνο υπάρχει μια όμορφη παραλία, στέκι των ντόπιων παραθεριστών. Ακολουθήστε το δρομάκι που βρίσκεται στα δεξιά του κτιρίου μέχρι το τέλος του. Στο μικρό άνοιγμα με τα αλμυρίκια και τις πικροδάφνες, προχωρήστε στο μονοπάτι που θα δείτε στα δεξιά σας κι έπειτα από καμιά εικοσαριά μέτρα αμμώδους διαδρομής θα βγείτε στην παραλία. Ο κόλπος είναι αρκετά κλειστός και νωρίς το απόγευμα η μία πλευρά της παραλίας είναι στη σκιά. Στα αριστερά της, τα βράχια από μια παλιά κατολίσθηση διαμορφώνουν μια φυσική πισίνα, την οποία θα προσεγγίσετε είτε περπατώντας πάνω στις πέτρες που έχουν πέσει –από την ακτή φτάνουν μέχρι μέσα στη θάλασσα– είτε κολυμπώντας. Η παραλία δεν έχει άμμο, αλλά πολύ ψιλό χαλικάκι και καθαρά, γαλανά νερά.
Παραλία Αρχιεπισκοπή
Φωτογραφία: Μαρίκα Τσουδερού
37° 48’ 44.20’’ Ν – 23° 46’ 15.84’’ Ε
Από τη λεωφόρο Καβουρίου θα στρίψετε με κατεύθυνση προς το ξενοδοχείο «The Margi» (Λητούς 11, τηλ. 210-8929000), στο οποίο μπορείτε να κάνετε στάση μετά το κολύμπι ως επισκέπτης, για φαγητό, ποτό ή ένα αναζωογονητικό smoothie. Θα παρκάρετε επί της Λητούς, πριν φτάσετε στη θάλασσα, στην Ωκεανίδα, και θα αναζητήσετε τις μεταλλικές μπάρες εκεί που τελειώνει το «The Margi». Από εδώ είναι η είσοδος στο μικρό αλσύλλιο που θα σας οδηγήσει στην Αρχιεπισκοπή. Ακολουθήστε τα πατημένα μονοπάτια και από την κορυφή τον… ήχο της θάλασσας. Θα βγείτε σε μια μικρή παραλία, την οποία προτιμά το νεανικό κοινό, μικρές παρέες και ζευγάρια διασκορπισμένα πάνω στην άμμο, αλλά και με ομπρέλες ή αυτοσχέδιες τέντες στα βράχια. Προσέξτε τον καιρό, ο βοριάς μπορεί να έχει βγάλει φύκια στη μία πλευρά της. Μόλις κολυμπήσετε καμιά εικοσαριά μέτρα, εμφανίζεται στα δεξιά σας η παραλία Ζεν (οι παλιές «Νηρηίδες»), που είναι οργανωμένη, δηλαδή προσφέρει ξαπλώστρες και όλες τις ανέσεις. Υπάρχει δρομάκι που θα σας οδηγήσει σε αυτήν, αν το θελήσετε. Διαλέγετε και παίρνετε.
Πούντα Ζέζα
(Φωτογραφία: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΛΑΪΚΟΣ)
37° 40’ 55.16’’ Ν – 24° 03’ 56.84’’ Ε
Βουτιές στη βυθισμένη πολιτεία. Σύμφωνα με ιστορικές καταγραφές και ευρήματα που έφεραν στο φως οι υποβρύχιες αρχαιολογικές έρευνες, εδώ υπήρχε κάποτε αρχαίος οικισμός. Η παραλία έχει άμμο και είναι εύκολα προσβάσιμη, καθώς επί της λεωφόρου Σουνίου υπάρχει πινακίδα που σας υποδεικνύει πού να στρίψετε. Από εκεί σε 5 λεπτά θα έχετε φτάσει στον γιαλό και θα διαλέγετε το αλμυρίκι που θα σας φιλοξενήσει. Μέχρι πέρυσι ένα κομμάτι της παραλίας ήταν οργανωμένο. Φέτος, λόγω των μέτρων κατά του συνωστισμού, δεν υπάρχουν ξαπλώστρες, όπως και στο Λιμάνι Πασά, όπου όμως αναμένεται ότι έως τις αρχές Αυγούστου θα έχουν τοποθετηθεί κατά τμήματα. Μέχρι πρόσφατα την απολάμβαναν οι κάτοικοι των Μεσογείων, τελευταία όμως η φήμη της εξαπλώθηκε για τα καθαρά νερά της, αλλά και επειδή ο κόλπος είναι κλειστός και προστατεύεται από τον βοριά. Νωρίς το πρωί ενδέχεται να συναντήσετε παιδάκια από την κοντινή κατασκήνωση.
Παραλία Καταφυγή
37° 40’ 48.16’’ Ν – 23° 56’ 31.20’’ Ε
Μετά τις Αλυκές της Αναβύσσου και το Θυμάρι, σε μία από τις στροφές της λεωφόρου Σουνίου στην Παλαιά Φώκαια, θα συναντήσετε τον «Αίολο» (υπάρχει ταμπέλα), έναν οικοδομικό συνεταιρισμό της Εθνικής Τράπεζας. Η μία παραλία, η μεγαλύτερη, φαίνεται από τον δρόμο πριν φτάσετε στον οικισμό, η δεύτερη, η μικρότερη, έχει πρόσβαση μέσα από τον οικισμό. Άνετη παραλία με χαλίκι (ψιλό και πιο χοντρό) και ήρεμα νερά –προστατευμένα και από τον βοριά και από τον νοτιά–, που βαθαίνουν σιγά σιγά, κατάλληλα για παιδιά. Στη δεξιά πλευρά, στο σημείο όπου ένας βράχος χωρίζει τη μία παραλία από την άλλη, στέκει το εκκλησάκι της Παναγίας Καταφυγιώτισσας. Κατάλευκο και λιτό, αγναντεύει τα νερά του Σαρωνικού στον προστατευμένο αυτόν κόλπο, που πρόσφερε «καταφύγιο» στους ντόπιους σε εποχές –κυρίως– με πολιτικές εντάσεις.
Παραλία Θυμάρι
(Φωτογραφία: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΛΑΪΚΟΣ)
37° 42’ 10.07’’ Ν – 23° 56’ 24.09’’ Ε
Το Θυμάρι βρίσκεται στο 55ο χλμ. της λεωφόρου Αθηνών-Σουνίου. Ο φιδωτός δρόμος που διατρέχει την ακτογραμμή απαιτεί μεγάλη προσοχή και πιθανόν να μη σας έχει επιτρέψει μέχρι τώρα να προσέξετε αυτή την τοποθεσία. Οι παραλίες –στον ίδιο κόλπο υπάρχουν δύο παραλίες, μία με άμμο και μία με βοτσαλάκι– έχουν πάρει το όνομά τους από τον ομώνυμο οικισμό της περιοχής. Τα νερά είναι καθαρά και θα βρείτε μπιτς μπαρ χωρίς πολύ κόσμο και φασαρία, για πιο οργανωμένες καταστάσεις. Αν πάλι προτιμάτε, μπορείτε να στήσετε τη δική σας ομπρέλα και να προμηθευτείτε τα απαραίτητα είτε από το μπαρ είτε από το μεγάλο περίπτερο που βρίσκεται στην απέναντι πλευρά της λεωφόρου Σουνίου.
Παραλία Ribas
37° 48’ 50.54’’ Ν – 23° 49’ 17.50’’ Ε
Το «Ribas» –για όσους δεν το γνωρίζουν– υπήρξε ένα ιστορικό νυχτερινό μαγαζί της Βάρκιζας. Από αυτό πήρε το όνομά της η παραλία που βρίσκεται από κάτω, στα δεξιά σας όπως κοιτάτε τη θάλασσα, την οποία μπορείτε να επισκεφτείτε αν κάνετε γυμνισμό (όχι υποχρεωτικά). Εναλλακτικά, βρείτε μια βολική θέση στα μεγάλα λευκά βράχια και βουτήξτε απευθείας στα καθαρά μπλε νερά, που προσελκύουν κολυμβητές οι οποίοι δεν επιζητούν την άνεση της οργανωμένης παραλίας. Υπάρχουν σημεία όπου μπορείτε να πατήσετε και να ανεβοκατεβείτε στην ακτή με ασφάλεια – δεν απευθύνεται σε… Ιντιάνα Τζόουνς.
Παραλία Τσίου
Φωτογραφία: Μαρίκα Τσουδερού
37° 40’ 37.28’’ Ν – 24° 03’ 31.29’’ Ε
Διαβάζεις τον χάρτη, ακολουθείς το GPS, παρ’ όλα αυτά νιώθεις την ανάγκη να ρωτήσεις έναν άνθρωπο: «Για την παραλία Τσίου καλά πάμε;». Οι δύο πρώτοι δεν βοήθησαν, αντίθετα ο τρίτος μάς έδωσε τις οδηγίες που χρειαζόμασταν: «Ακολουθήστε την ταμπέλα που δείχνει προς Ακρωτήρι μέχρι να φτάσετε σε ένα πλάτωμα. Εκεί θα αφήσετε το αυτοκίνητο και θα κατεβείτε στην παραλία με τα πόδια. Θα δείτε το μονοπάτι». Πράγματι, λίγο μετά εντοπίζουμε το πλάτωμα, όπου υπήρχαν παρκαρισμένα άλλα τρία αυτοκίνητα. Σταθήκαμε στη δεξιά πλευρά των βράχων που κυκλώνουν την παραλία, για να τη δούμε από ψηλά: ησυχία, καθαρά, γαλάζια νερά, λίγοι κολυμβητές μέσα στο νερό. Η παραλία ακούγεται κάθε χρόνο και περισσότερο, ωστόσο η όχι και τόσο εύκολη πρόσβαση την προστατεύει –ακόμα– από το πλήθος. Προβλέψτε να έχετε μαζί σας όλα τα απαραίτητα (νερό, φαγητό, κ.λπ.).
Όρμος Κλαδίου
37° 48’ 56.27’’ Ν – 23° 45’ 35.32’’ Ε
Ανάμεσα στην παραλία Καβουρίου και στην Ακτή Βουλιαγμένης υπάρχει ένας μικρός κόλπος που επιφυλάσσει ευχάριστες εκπλήξεις. Ο όρμος Κλαδίου είναι ένα ήσυχο φυσικό αραξοβόλι με διαυγή μπλε και τιρκουάζ νερά, μικρότερους κόλπους προς εξερεύνηση την ώρα της κολύμβησης, λευκή άμμο, αλλά και βραχάκια για να απλώσετε την πετσέτα σας. Θα στρίψετε δεξιά στο στενό αμέσως μετά τον Αϊ-Γιώργη και, ακολoυθώντας τις οδηγίες του GPS, θα οδηγήσετε μέχρι εκεί που φτάνει ο δρόμος. Αφήστε το αυτοκίνητο στη σκιά (έχει δέντρα και από τις δύο πλευρές) και ακολουθήστε το λιθόστρωτο μονοπάτι, που σε κάποια σημεία έχει και σκαλιά. Η βλάστηση στην αρχή είναι πυκνή: φραγκοσυκιές, ελιές, πικροδάφνες, πεύκα, πουρνάρια, όλα κατηφορίζουν την πλαγιά, την οποία εσείς κατεβαίνετε πεζή. Στην παραλία υπάρχουν κυρίως σχίνα, τόσο στην άμμο όσο και στα βράχια. Φροντίστε να έχετε μαζί σας νερό και άλλες προμήθειες.
Λιμάνι Πασά
(Φωτογραφία: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΛΑΪΚΟΣ)
37° 40’ 46.66’’ Ν – 24° 03’ 09.45’’ Ε Η
Ποσειδωνία ήταν σπουδαίος αρχαίος οικισμός και πρωτεύουσα του αρχαίου Δήμου Σουνιέων. Ακόμα και σήμερα ο επισκέπτης συναντά διάσπαρτες πολλές αρχαιότητες στην περιοχή, αλλά και στον όρμο του Πασά, που ήταν η παραλία της Ποσειδωνίας. Σήμερα το Λιμάνι Πασά (ή Ακτή Ποσειδωνίας) προσελκύει κολυμβητές από τις γύρω περιοχές, αλλά και από ολόκληρη την Αττική. Η πρόσβαση είναι εύκολη, τα νερά πολύ καθαρά, η άμμος ψιλή και θα βρείτε δεντράκια για σκιά – μέχρι τα τέλη Ιουλίου μάλλον θα έχουν τοποθετηθεί και ομπρέλες σε ένα τμήμα της. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζουν αρκετοί είναι ότι ένα κομμάτι της –πίσω από την αμμουδιά– έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος, λόγω των σημαντικών αρχαιολογικών ευρημάτων που εντοπίστηκαν, όπως τμήματα από κολόνες, τα οποία μπορείτε να δείτε αν περιηγηθείτε την περιοχή.
ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ: Στους Χάρτες Google και στις εφαρμογές GPS (για Android και iOS) πληκτρολογήστε στην αναζήτηση τις συντεταγμένες με τη μορφή ΧΧ ΧΧ ΧΧ.ΧΧ (κενό) ΧΧ ΧΧ ΧΧ.ΧΧ (π.χ. 37 40 46.66 24 03 09.45).