Από τον: Miguel Morales © 2022 The New York Times Company
Τα ταξίδια μπορεί να είναι δυσάρεστα, ακριβά και επιζήμια για το περιβάλλον. Το WWOOF, ή World Wide Opportunities on Organic Farms (Παγκόσμιος Οργανισμός για τις Βιολογικές Φάρμες), είναι ένα δίκτυο εθνικών οργανισμών που εγκαινίασε στην Αγγλία το 1971 η Susan Coppard ως «τρόπο επιστροφής στην ύπαιθρο». Το πρώτο Σαββατοκύριακο που η ίδια πέρασε σε μια βιοδυναμική φάρμα γέννησε ένα παγκόσμιο κίνημα με έναν απλό στόχο: εθελοντές προσφέρουν βοήθεια σε βιολογικά αγροκτήματα με αντάλλαγμα φαγητό, διαμονή και μια γνωριμία με τη γεωργία. Η εμπειρία WWOOF στη Νέα Ζηλανδία (και ιδιαίτερα στο Νόρθλαντ, το πιο ήσυχο, λιγότερο αστικοποιημένο αγροτικό κέντρο που εκτείνεται σε μεγάλο τμήμα της χερσονήσου του Βόρειου Ώκλαντ, διάσημου για τις παραλίες με τη λευκή άμμο και τα δάση των γιγάντιων δέντρων kauri) συνδυάζει αυτό το εγχείρημα με μια παραμυθένια ατμόσφαιρα. Περισσότερα από 100 αγροκτήματα της περιοχής δέχονται εθελοντές εργάτες καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, επιτρέποντάς τους να βιώσουν και ταυτόχρονα να φροντίσουν τη φύση στο πλευρό των Νεοζηλανδών ‒ώστε να μάθουν από πρώτο χέρι για τον τρόπο ζωής τους‒ και προσφέροντάς τους έναν τρόπο να αποτίσουν φόρο τιμής στο γραφικό αυτό τοπίο.
Η ζωή στη φάρμα συχνά απαιτεί ξύπνημα μόλις χαράξει. Ωστόσο, οι πιο «βαριές» δουλειές ‒είτε πρόκειται για ξεχορτάριασμα ζιζανίων είτε για φροντίδα των προβάτων‒ συνήθως ολοκληρώνονται με το μεσημεριανό γεύμα. Η συνέχεια επιφυλάσσει μεγαλύτερες περιπέτειες, όπως πεζοπορία στα Μεγάλα Μονοπάτια του Νόρθλαντ, όπου μπορεί κανείς να περπατήσει μέσα σε απομακρυσμένα υποτροπικά δάση ή να κάνει κανό στον ποταμό Whanganui. Αλλά η πιο ικανοποιητική και αξέχαστη πτυχή του ταξιδιού είναι η δημιουργία ενός δεσμού με τη γη και τους σθεναρούς ανθρώπους που τη δουλεύουν.— Μ.Μ.
D.Z.: Η δουλειά στο αγρόκτημα είναι κάτι που πρέπει να κάνουν όλοι για να καταλάβουν από πού προέρχεται η τροφή τους. Το WWOOF είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να βιώσετε αυτή την εμπειρία.
A.H.: Είναι ενδιαφέρον επειδή αναφέρεται με έναν απρόσμενο τρόπο στην πρόσφατη τάση του εθελοτουρισμού.
T.M.: Έχω κι εγώ μια μικροσκοπική φάρμα. Πρέπει να τη ζήσεις όλες τις εποχές και να περάσουν πολλά χρόνια προκειμένου να κατανοήσεις πραγματικά πώς λειτουργεί. Ανάλογα με την εποχή της επίσκεψης, θα δεις τη διαδικασία της καλλιέργειας ή τη συγκομιδή. Μπορεί βέβαια και απλώς να ξεχορταριάζεις.
D.Z.: Η φάρμα δεν είναι ξενοδοχείο. Δεν μπορείς να πηγαινοέρχεσαι όποτε θέλεις. Αλλά δεν πιστεύω πως το γεγονός ότι μέσα από αυτή τη διαδικασία δεν γίνεσαι επαγγελματίας αγρότης αναιρεί τη σημασία τού να μάθεις τις αγροτικές δουλειές.
A.H.: Γιατί συγκεκριμένα στη Νέα Ζηλανδία, David;
D.Z.: Η Νέα Ζηλανδία με την εξωπραγματική φυσική ομορφιά της είναι επίσης ένα νησιωτικό έθνος ιδιαίτερα αύταρκες χάρη στη δουλειά των αγροτών του. Εάν επιλέξετε, να βοηθήσετε τους ντόπιους να αναγεννήσουν το περιβάλλον φυτεύοντας δάση που προσφέρουν τροφή, μαζεύοντας φρούτα σε βιολογικό οπωρώνα, ή αποκαθιστώντας τη γη ώστε να δημιουργηθούν περισσότεροι βιότοποι για τα ενδημικά και απειλούμενα είδη, θα μπορέσετε, τις ώρες που δεν δουλεύετε, να εξερευνήσετε τη θρυλική Μέση Γη, καθώς θα είστε σε μικρή απόσταση με το αυτοκίνητο από εκπληκτικά τοπία όπως το Spirits Bay [Piwhane] στην άκρη του Βόρειου Νησιού ή τους αμμόλοφους Te Paki. Επιπλέον, ποιος δεν θα ήθελε να δει ένα πτηνό κίουι να περνάει από μπροστά του καθώς δουλεύει στο χωράφι;