Χτίστηκε το 1748 για να στεγάσει μία από τις αριστοκρατικές οικογένειες του κοσμοπολίτικου τότε ∆ουβλίνου.
Το 1850 μετατράπηκε σε δικαστικό μέγαρο και το 1862 σε κατάλυμα για τις οικογένειες της ιρλανδικής πολιτοφυλακής, πριν τελικά, το 1877, χωριστεί σε 19 διαμερίσματα-κατοικίες για χαμηλόμισθες οικογένειες της εργατικής τάξης, που το εγκατέλειψαν στα τέλη της δεκαετίας του 1970.
Το οίκημα αφέθηκε στη φθορά του χρόνου και τώρα, μετά από δεκαετές έργο εκτενούς συντήρησης, το κτίριο με τον αριθμό 14 επί της οδού Henrietta ανοίγει και πάλι τις πόρτες του ως μουσείο, για να διηγηθεί 300 χρόνια ιρλανδικού αστικού βίου και κυρίως για να δώσει φωνή στους τελευταίους ενοίκους του.
Ο επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία να ακούσει τις προσωπικές τους μαρτυρίες και να ξεναγηθεί στα δωμάτια στα οποία κάποτε έζησαν και στην αναβίωση των οποίων συνέβαλαν με δικά τους αντικείμενα.
Οι ξεναγήσεις γίνονται κατόπιν κράτησης.