Η όρκα «Λολίτα» επιστρέφει στον ωκεανό μετά από μισό αιώνα αιχμαλωσίας

Η όρκα «Λολίτα» επιστρέφει στον ωκεανό μετά από μισό αιώνα αιχμαλωσίας

Η Λολίτα, επίσης γνωστή ως Tokitae, ήταν μόλις τεσσάρων χρόνων όταν αιχμαλωτίστηκε το Puget Sound, το καλοκαίρι του 1970. Πέρασε τις επόμενες δεκαετίες της ζωής της κάνοντας νούμερα στα πλήθη που πλήρωναν για να τη δουν, μέχρι τη στιγμή που αρρώστησε

4' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πάνω από μισόν αιώνα μετά την αιχμαλωσία της, για λόγους δημόσιου θεάματος, η όρκα Λολίτα σχεδιάζεται να επιστρέψει από το Ακουάριουμ του Μαϊάμι στα νερά του Ειρηνικού – όπου μάλιστα πιστεύεται πως κολυμπάει ακόμη η σχεδόν αιωνόβια μαμά της. 

Τη συμφωνία ανακοίνωσαν κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου χθες, Πέμπτη, μια αναπάντεχη συμμαχία μεταξύ του ιδιοκτήτου του θαλάσσιου θεματικού πάρκου, μιας οργάνωσης προστασίας ζώων και ενός ιδιοκτήτη ομάδας του αμερικανικού ποδοσφαίρου. 

«Είμαι ενθουσιασμένος που γίνομαι μέρος του ταξιδιού της Λολίτα προς την ελευθερία. Το ξέρω πως η Λολίτα θέλει να βγει ελεύθερη στο νερό» σημείωσε ο Jim Irsay, ιδιοκτήτης των Ιndianapolis. 

Η Λολίτα, επίσης γνωστή ως Tokitae, ήταν μόλις τεσσάρων χρόνων όταν αιχμαλωτίστηκε το Puget Sound, το καλοκαίρι του 1970. Πέρασε τις επόμενες δεκαετίες της ζωής της κάνοντας νούμερα στα πλήθη που πλήρωναν για να τη δουν, μέχρι τη στιγμή που αρρώστησε. 

Μόλις πέρυσι, το ενυδρείο του Μαϊάμι ανακοίνωσε πως πλέον δε θα συμμετέχει σε σόου, στο πλαίσιο συμφωνίας με τις ομοσπονδιακές ρυθμιστικές αρχές. Πλέον, η Λολίτα, 57 Μαΐων και περί τους 2,5 τόνους, ζει σε μια δεξαμενή βάθους έξι μέτρων και μεγέθους 24 επί 11 μέτρων. 

Η μαμά της Λολίτα, η Όσιαν Σαν, συνεχίζει να ζει ελεύθερη με τα άλλα μέλη του κοπαδιού, γνωστού ως ομάδας L, και πιστεύεται πως είναι άνω των 90 χρόνων. Αυτό δίνει στους θιασώτες της απελευθέρωσής της την ελπίδα πως και η Λολίτα μπορεί να μακροημερεύσει στη φύση. 

«Είναι ένα βήμα προς την αποκατάσταση του φυσικού μας περιβάλλοντος, φτιάχνοντας αυτά που καταστρέψαμε με την εκμετάλλεση και την ανάπτυξη» σημειώνει ο Χάουαρντ Γκάρετ, πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της οργάνωσης προστασίας Οrca Network, με έδρα νησί της πολιτείας της Ουάσιγκτον. «Νομίζω πως θα θα ενθουσιαστεί και θα ανακουφιστεί με την επιστροφή στο σπίτι της – είναι η παλιά της γειτονιά» πρόσθεσε ο ίδιος.

Η συμφωνία μεταξύ των Ιρσεϊ, Εντουάρντο Αλμπόρ, ιδιοκτήτη του Ενυδρείου και της οργάνωσης Friends of Toki, δεν έχει ακόμη οριστικοποιηθεί καθώς υπάρχουν εμπόδια στην έγκριση από την κυβέρνηση. 

Το χρονοδιάγραμμα για την απελευθέρωση της Λολίτα προβλέπει την ολοκλήρωση της διαδικασίας 18 έως 24 μήνες μετά και το κόστος του εγχειρήματος ενδέχεται να φτάσει τα 20 εκατ. δολ.

Σύμφωνα με το σχέδιο, το θαλάσσιο θηλαστικό θα μεταφερθεί αεροπορικώς σε ένα ωκεάνιο καταφύγιο, στα νερά μεταξύ Ουάσιγκτον και Καναδά. Εκεί θα κολυμπά μέσα σε μια περιφραγμένη περιοχή μαζί με εκπαιδευτές και κτηνιάτρους που θα της μάθουν πώς να πιάνει ψάρια. 

Καθώς οι όρκες συνηθίζουν να διανύουν περίπου 160 χιλιόμετρα ημερησίως, η Λολίτα θα πρέπει να χτίσει το μυικό της σύστημα, εξηγεί η Ρέινελ Μόρις του ιθαγενούς πληθυσμού Lummi Indian Tribe και μέλος της οργάνωσης Friends of Toki.

«Ήταν τεσσάρων όταν αιχμαλωτίστηκε, οπότε ήταν σε φάση που μάθαινε να κυνηγάει. Γνωρίζει το τραγούδι της οικογένειάς της. Θα το θυμηθεί, όμως χρειάζεται χρόνος» λέει η ίδια. 

H Λολίτα θα βρίσκεται υπό 24ωρη φροντίδα έως ότου εγκλιματιστεί στο νέο της περιβάλλον. Οι φροντιστές της στο ακουάριουμ ήδη την προετοιμάζουν για το ταξίδι της. 

Η κληρονομιά των περισυλλογών φαλαινών της δεκαετίας του 1960 και του ’70 συνεχίζει να στοιχειώνει μια ξεχωριστή ομάδα απειλούμενων, σολομοφάγων όρκων που είναι γνωστές ως φάλαινες δολοφόνοι νότιοι κάτοικοι και περνούν μεγάλο μέρος του χρόνου τους στα ύδατα μεταξύ Ουάσινγκτον και Καναδά.

Το κυνήγι αιχμαλωσίας φαλαινών τις δεκαετίες του 1960 – ’70, ακόμη στοιχειώνει μια ξεχωριστή ομάδα απειλούμενης όρκας που τρέφεται με σολομούς και περνά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου της στα νερά μεταξύ Ουάσιγκτον και Καναδά. 

Κατά τη διάρκεια των κυνηγιών αυτών, τουλάχιστον 13 όρκες πέθαναν, κι άλλες 45 πιάστηκαν και παραδόθηκαν σε θεματικά πάρκα σε όλο τον κόσμο για τη διασκέδαση των κοινών, με αποτέλεσμα τη μείωση του πληθυσμού του Puget Sound κατά περίπου 40% και τη πρόκληση ομογαμιών. 

Σήμερα, μόλις 73 άτομα του είδους παραμένουν στην περιοχή που περιλαμβάνει τρεις οικογενειακές ομάδες. 

Για την απελευθέρωση της Λολίτα, της γηραιότερης όρκας σε αιχμαλωσία, ασκήθηκε πίεση χρόνων από τις οργανώσεις και τους ακτιβιστές που δεν ήθελαν η 57χρονη όρκα να έχει την τύχη του συντρόφου της Χιούγκο, που πέθανε από ανεύρυσμα στον εγκέφαλο, το 1980, μετά από πολλαπλά και επανειλημμένα χτυπήματα του κεφαλιού του στα τοιχία της δεξαμενής του. 

Πηγή: Associated Press

⇒ Ειδήσεις σήμερα

Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT