Ο αντεχίνος, ένα μικρό, με όψη ποντικιού, μαρσιποφόρο είναι ένα από τα κοινά πλάσματα των δασών της Αυστραλίας. Το κάθε άλλο παρά κοινό στην περίπτωσή του είναι πως για τρεις ολόκληρες εβδομάδες, κατά τη διάρκεια της περιόδου αναπαραγωγής, τα αρσενικά του είδους μεταμορφώνονται στους απόλυτους «σεξομανείς Δον Ζουάν», σύμφωνα με μια νέα έρευνα.
«Διαθέτουν ένα υπερβολικά αλλόκοτο αναπαραγωγικό σύστημα, κοινό μεταξύ μυγών και κάποιων ψαριών, όπου τα αρσενικά ζουν έναν χρόνο, έχουν μόνο μία ευκαιρία αναπαραγωγικής επιτυχίας και έπειτα πεθαίνουν» σημειώνει ο Τζον Λέσκου, ζωολόγος στο Πανεπιστήμιο La Trobe της Μελβούρνης.
Ο αντεχίνος είναι ορμέμφυτα τόσο ταγμένος στο δόγμα «ζήσε γρήγορα, πέθανε νέος», ώστε εγκαταλείπει και μία από τις πιο βασικές βιολογικές ανάγκες: τον ύπνο.
Σε μια έρευνα που δημοσιεύτηκε χθες Πέμπτη στο επιστημονικό περιοδικό Current Biology, ο δρ Λέσκου και οι συνάδελφοί του ανακάλυψαν πως τα μαρσιποφόρα αυτά κοιμούνται, κατά μέσον όρο, τρεις ώρες λιγότερο κάθε νύχτα κατά τη διάρκεια της περιόδου ζευγαρώματος – και ορισμένα μεμονωμένα αρσενικά ακόμη λιγότερες.
Οι αντεχίνοι επιδίδονται ουσιαστικά σε μια αυτοκτονική αναπαραγωγή, ένα βιολογικό φαινόμενο που ονομάζεται semelparity και έχει παρατηρηθεί και σε άλλα μαρσιποφόρα είδη.
Εδώ και χρόνια ήταν γνωστό πως τα αρσενικά αυξάνουν τη σεξουαλική τους δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της περιόδου ζευγαρώματος, αλλά όχι και το ότι μεταβάλλουν δραματικά την ποιότητα του ύπνου τους προκειμένου να το πετύχουν αυτό.
Από τις 15 ώρες που κοιμούνται συνήθως, ξεκουράζονται μόλις 12 ώρες ή λιγότερες. Μπορεί αυτό να μην ακούγεται κάτι ιδιαίτερο σε ανθρώπινους όρους, «ωστόσο, αν παρατείνετε την ημέρα σας κατά τρεις ή τέσσερις ώρες τη νύχτα», εξηγεί ο δρ Λέσκου, «η απόδοσή σας σε απλές δραστηριότητες θα μειώνονταν στο επίπεδο κάποιου που βρίσκεται σε κατάσταση μέθης». Μάλιστα, κάποια αρσενικά δίνουν ακόμη μεγαλύτερη προτεραιότητα στο σεξ, στερούμενα ακόμη και επτά ώρες ύπνου.
Τα ευρήματα της νέας αυτής έρευνας ρίχνουν φως στην αινιγματική φύση του ύπνου και το πόσο ελάχιστα κατανοητή είναι η πραγματική λειτουργία του, σημειώνει ο Βλάντισλαβ Βιαζόφσκι, καθηγητής φυσιολογίας του ύπνου στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.
Πηγή: New York Times