Οίκοι
σε
πτώση
Βασισμένο
στο
ομώνυμο
διήγημα
του
Εντγκαρ
Αλαν
Πόε, το
The
Fall
of
the
House
of
Usher του
Netflix
περιγράφει
με
την
ανατριχιαστική
παραστατικότητα
του
γκροτέσκου
θρίλερ
την
ολέθρια
ενδόρρηξη
που
υφίστανται
οι
οικογένειες
όταν
οικοδομούνται
με
αμφιβόλου
ποιότητας
υλικά.
Μερικές
φορές,
η
τροπή
των
πραγμάτων
είναι
απλώς
προδιαγεγραμμένη:
οι
γονείς
προλειαίνουν
το
έδαφος
για
ό,τι
πρόκειται
να
συμβεί
και
η
ιστορία
γράφεται
με
όρους
άγριας
αιτιοκρατίας.
Ο
τρόμος,
οι
απανωτοί
θάνατοι
και
τα
επίμονα
φαντάσματα
δεν
είναι
παρά
συμβολισμοί
των
ανόσιων
πράξεων
των
γονέων,
οι
οποίες
δεσμεύουν
τα
τέκνα
σαν
φόροι
κληρονομιάς.
Κανείς
από
τους
πρωταγωνιστές
του
παρελθόντος
δεν
δικαιούται
να
εκπλήσσεται
μπροστά
στα
σημερινά
τραύματα.
Επρεπε
να
το
είχαν
προβλέψει
Η
νέα
δημοσκοπική
κατάρρευση
του
ΣΥΡΙΖΑ
δεν
επιτρέπεται
να
σοκάρει
την
παράταξη.
Αυτή
η
οικογένεια
έκανε
ό,τι
μπορούσε
για
να
παρακμάσει,
υπέγραψε
την
καταδίκη
της
ξανά
και
ξανά,
με
μεγάλη
προθυμία
μάλιστα,
κι
ενώ
τόσες
ψύχραιμες
φωνές
τριγύρω
τόνιζαν
ότι
ο
λογαριασμός
κάποια
στιγμή
θα
έρθει.
Ο
Κασσελάκης,
λοιπόν,
δεν
τραβάει·
τα
άτομα
που
έχει
συγκεντρώσει
γύρω
του
δεν
εμπνέουν
τους
ψηφοφόρους·
οι
διαγραφές
δεν
θέτουν
τις
κατάλληλες
προδιαγραφές
για
την
περιβόητη
ενότητα·
η
εσωκομματική
αντιπολίτευση
δεν
μοιάζει
με
γραφικό
και
αξιολησμόνητο
σύνολο
εμμονικών
δεινοσαύρων,
αλλά
κερδίζει
πολιτικά
ερείσματα.
Ο
ΣΥΡΙΖΑ
κατακερματίζεται
σαν
τον
Οίκο
των
Ασερ·
το
ψέμα,
η
αλαζονεία
και
η
αήθεια
είναι
αναξιόπιστα
οικοδομικά
υλικά
που
αργά
ή
γρήγορα
πέφτουν
και
σε
πλακώνουν.
Οιωνοί
Αυτά
που
λέγονται
στην
αρχή
προδικάζουν
τη
συνέχεια.
Ισχύει
για
όλους.
Η
Βασιλίσσης
Ολγας
δεν
θα
μπορούσε
να
γίνει
ο
Μεγάλος
Περίπατος
του
Χάρη
Δούκα,
αλλά
είναι
ένα
καλό
παράδειγμα
για
τη
φειδώ
που
πρέπει
να
επιδεικνύουμε
όταν
κάνουμε
μεγάλα
σχέδια.
Προφανώς,
δεν
έφερε
η
Λίνα
Μενδώνη
τα
αρχαία
στη
Β.
Ολγας
ούτε
εμπνεύστηκε
μόνη
της
την
ενοποίηση
των
αρχαιολογικών
χώρων.
Προφανώς,
ο
Κώστας
Μπακογιάννης
δεν
υπέγραψε
μια
εργολαβική
σύμβαση
για
να
δυσχεράνει
τον
διάδοχό
του,
ούτε
η
σύμβαση
αυτή
βρισκόταν
κλειδαμπαρωμένη
σε
κάποιο
μυστικό
συρτάρι.
Η
μοίρα
ενός
δρόμου
σε
μία
ευρωπαϊκή
πρωτεύουσα
δεν
αλλάζει
με
το
έτσι
θέλω,
οι
πολιτικές
δεν
χαράσσονται
στον
αέρα,
οι
μεγάλες
αλλαγές
δεν
επέρχονται
απλώς
και
μόνο
επειδή
ακούγονται
καλές
και
κερδίζουν
πολλά
χειροκροτήματα.
Λογική
συνέπεια
Ο
Χάρης
Δούκας
έμελλε
να
μάθει
κάπως
καθυστερημένα
ότι
οι
αποφάσεις
των
προηγούμενων
διοικήσεων
και
του
κεντρικού
κράτους
δεσμεύουν
τις
επόμενες
δημοτικές
αρχές·
ότι
η
πολιτική
είναι
παλίμψηστο
και
όχι
λευκός
καμβάς.
Αντίστοιχα,
η
αριστερή
εσωκομματική
αντιπολίτευση
του
ΣΥΡΙΖΑ
έμαθε
τώρα
για
την
ύπαρξη
των
διαδικτυακών
τρολ·
έμαθε
τώρα
ότι
εντός
του
κόμματος
δραστηριοποιείται
εδώ
και
χρόνια
ένας
οργανωμένος
μηχανισμός
δυσφήμησης
των
αντιφρονούντων
και
αποφάσισε
τώρα
να
καταδικάσει
την
πρακτική
αυτή.
Τώρα,
που
ο
μηχανισμός
στράφηκε
εναντίον
των
συντρόφων
που
παραφέρονται.
Ξανά:
η
αρχή
προδικάζει
τη
συνέχεια.
Οποιος
νομιμοποίησε
τερατωδίες,
όποιος
έχτισε
τον
οίκο
του
με
την
ουσία
του
παραλόγου,
αδίκως
διαμαρτύρεται
μετά.
Είναι
ιστορική
αναγκαιότητα
να
λουστεί
τα
έργα
του,
με
τη
σειρά
του.
Το
μέλλον
είναι
κοντά
Το
θέαμα
των
μαζικών
συγκεντρώσεων
υπέρ
της
Παλαιστίνης
στο
Λονδίνο
προκαλεί
κι
αυτό
έντονες
σκέψεις
για
όσα
προηγήθηκαν
και
για
όσα
έπονται.
Κυρίως
επειδή
οι
συγκεντρώσεις
δεν
φαίνεται
να
είναι
τόσο
υπέρ
της
Παλαιστίνης
όσο
υπέρ
της
Χαμάς·
επειδή
το
πνεύμα
τους
δεν
παραπέμπει
και
τόσο
στην
ειρήνη
όσο
στην
απέχθεια
για
το
Ισραήλ.
Κάποιοι
θα
δηλώσουν
έκπληκτοι
όταν
ο
αντισημιτισμός
σκάσει
ξανά
μπροστά
στα
μάτια
τους
σαν
παλιός,
διαβολικός
γνωστός.
Δεν
θα
πείσουν
όμως
κανέναν.
|