Ένα 14χρονο κορίτσι κρατήθηκε σε φυλακή ενηλίκων μαζί με παραβάτες για υποθέσεις ναρκωτικών. Σε ένα 16χρονο αγόρι έσπασαν τη μύτη στη διάρκεια της κράτησής του. Ένα 13χρονο κορίτσι δέχτηκε σωματική επίθεση από πολιτοφύλακες σε έφοδο στο σχολείο της.
Σύμφωνα με δικηγόρους και ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Ιράν, η βίαιη καταστολή από το καθεστώς, στην προσπάθεια του να βάλει τέλος στις διαδηλώσεις, έχει αφήσει ένα μαύρο αποτύπωμα πάνω στην νεολαία της χώρας.
Νέοι, συμπεριλαμβανομένων έφηβων κοριτσιών και αγοριών, βρέθηκαν στο επίκεντρο των διαδηλώσεων και των συγκρούσεων με τις δυνάμεις ασφαλείας στους δρόμους, τις πανεπιστημιουπόλεις και τα λύκεια.
Ιρανοί αξιωματούχοι ανέφεραν ότι η μέση ηλικία των διαδηλωτών είναι τα 15 έτη.
Μερικοί τέθηκαν υπό κράτηση, άλλοι πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν στους δρόμους ή ξυλοκοπήθηκαν από τις υπηρεσίες ασφαλείας. Οι ζωές αμέτρητων άλλων νέων έχουν διαταραχθεί καθώς οι αρχές εισέβαλαν σε σχολεία σε μια προσπάθεια να καταπνίξουν κάθε αντίσταση.
Οι αρχές στοχοποιούν χιλιάδες ανηλίκους, επειδή συμμετείχαν στις διαδηλώσεις, σύμφωνα με δηλώσεις δεκάδων ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων δικηγόρων που εμπλέκονται σε υποθέσεις, ακτιβιστών, γονέων, συγγενών και εφήβων.
Οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων υποστηρίζουν ότι τουλάχιστον 50 ανήλικοι έχουν σκοτωθεί. Οι δικηγόροι και πολλά ακόμα άτομα που μίλησαν στους ΝΥΤ ζήτησαν να μην κατονομαστούν υπό το φόβο της εκδίκησης από το καθεστώς.
Η στοχοποίηση των νέων έρχεται εν μέσω μίας ευρύτερης καταστολής των διαδηλωτών, στη διάρκεια της οποίας έχουν συλληφθεί 14.000 άτομα, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη.
Την Κυριακή, τα κρατικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ένας άνδρας καταδικάστηκε σε θάνατο επειδή έβαλε φωτιά σε κυβερνητικό κτίριο.
Η Ισλαμική Δημοκρατία εξαπολύει την οργή της στη νεολαία με τρόπους και σε κλίμακα που δεν έχει παρατηρηθεί σε άλλες διαδηλώσεις, λένε οι ακτιβιστικές οργανώσεις.
Με τις γυναίκες επικεφαλής, έχουν διοργανωθεί διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα με αίτημα τον τερματισμό της διακυβέρνησης από τους σκληροπυρηνικούς κληρικούς, στον απόηχο του θανάτου της 22χρονης Μάχσα Αμίνι, όταν εκείνη βρισκόταν υπό κράτηση από την αστυνομίας ηθικής, τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Οι ΝΥΤ ζήτησαν το σχόλιο του γ.γ. του Ύπατου Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ιράν, ωστόσο αυτός δεν απάντησε σε ερωτήσεις σχετικά με τις ενέργειες της κυβέρνησης κατά των νεαρών διαδηλωτών.
Η οργή και η αποφασιστικότητα αυτής της γενιάς φαίνεται να έχει αιφνιδιάσει τους κυβερνώντες. Ανώτεροι αξιωματούχους παραδέχονται ότι η κυβέρνηση και η νεολαία «δεν καταλαβαίνουν ο ένας τη γλώσσα του άλλου». Αυτό, μεταξύ άλλων, είπε σε φοιτητές ο Ετζατολάχ Ζαργκάμι, υπουργός πολιτιστικής κληρονομιάς.
Σύμφωνα με ακτιβιστικές ομάδες, γονείς και δικηγόρους, η κυβέρνηση απάντησε στη νεανική εξέγερση με την ίδια τακτική που εφαρμόζει εναντίον των ενηλίκων: με χρήση πυρών και ξυλοδαρμούς – κάποιους με τόση ένταση που οδηγούν σε θάνατο. Συλλήψεις και κράτηση σε κελιά με ενήλικες κρατούμενους· ανάκριση και απειλές κατά των οικογενειών τους.
Το 14χρονο κορίτσι που κρατήθηκε μαζί με παραβάτες ναρκωτικών εξαφανίστηκε αφού συμμετείχε σε μια διαδήλωση στην πόλη Κομ – εκεί άφησε ελεύθερα τα μαλλιά της αψηφώντας τον υποχρεωτικό κανόνα του Ιράν για το χιτζάμπ. Αφέθηκε ελεύθερη με εγγύηση και της είπαν ότι τώρα έχει ποινικό μητρώο και πρέπει να δικαστεί.
Το 16χρονο αγόρι, που είχε σπάσει η μύτη του, είχε διαδηλώσει στη βορειοδυτική πόλη Ταμπρίζ, όπου το πλήθος φώναζε: «Θάνατος στον δικτάτορα».
«Αυτό που κάνει αυτές τις διαμαρτυρίες διαφορετικές είναι ότι τα παιδιά είναι πολύ πιο εμφανή, επιδεικνύοντας μια τολμηρή αποφασιστικότητα να αψηφήσουν το κατεστημένο και να ζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον», δήλωσε η Ντιάνα Ελταχαουί, αναπληρώτρια διευθύντρια της Διεθνούς Αμνηστίας για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. «Και χρησιμοποιούν όλα τα εργαλεία καταστολής που έχουν στη διάθεσή τους για να τους πατάξουν».
Η Διεθνής Αμνηστία είχε τεκμηριώσει 33 περιπτώσεις ανηλίκων που σκοτώθηκαν στην εξέγερση, αλλά οι πραγματικοί αριθμοί είναι πιθανότατα υψηλότεροι. Ομάδες για τα ανθρώπινα δικαιώματα λένε ότι ο αριθμός πλησιάζει τους 50.
Τα Ηνωμένα Έθνη δήλωσαν την περασμένη εβδομάδα ότι 14.000 άτομα συνελήφθησαν στο Ιράν τις τελευταίες οκτώ εβδομάδες και δικηγόροι και ακτιβιστές για τα δικαιώματα υπολογίζουν ότι 500 έως 1.000 ανήλικοι βρίσκονται επί του παρόντος υπό κράτηση χωρίς να είναι σαφές το πόσοι κρατούνται σε φυλακές ενηλίκων και πόσοι σε εγκαταστάσεις κράτησης για ανηλίκους.
Στις εγκαταστάσεις κράτησης ανηλίκων τα παιδιά αναγκάστηκαν να υποβληθούν σε συμπεριφορική θεραπεία υπό την επίβλεψη κληρικού και ψυχολόγου – τους λένε ότι έχουν διαπράξει αμαρτίες και ότι πρέπει να αποδεχτούν την ενοχή τους.
Σε αρκετές περιπτώσεις στα παιδιά έχουν συνταγογραφηθεί ψυχιατρικά φάρμακα αφού αντιστάθηκαν στη συμπεριφορική θεραπεία, είπαν οι δικηγόροι.
Σε ηχητικό μήνυμα που δόθηκε στους New York Times από τον εξέχοντα Ιρανό δικηγόρο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Χοσεΐν Ραεσί, ένας αξιωματικός ασφαλείας λέει ότι η κυβέρνηση εξέδωσε μια εμπιστευτική εντολή, απαιτώντας όλες οι υποθέσεις που αφορούν σε παιδιά «να αντιμετωπίζονται από ειδικούς ασφαλείας και πληροφοριών».
Ο αξιωματικός πρόσθεσε: «Η κατάσταση των παιδιών είναι εξαιρετικά σοβαρή, οι υποθέσεις σιγά σιγά αναδεικνύονται».
Ο κ. Ραεσί είπε ότι οι νόμοι του Ιράν ορίζουν ότι οι ανήλικοι μπορούν να κρατούνται μόνο σε εγκαταστάσεις κράτησης ανηλίκων και να ανακρίνονται από δικαστές που είναι ειδικά εκπαιδευμένοι και διορισμένοι σε δικαστήρια ανηλίκων.
Το Ιράν έχει επίσης υπογράψει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού και η στόχευση και η μεταχείριση των παιδιών, παραβιάζει τις υποχρεώσεις του.
Στην κουρδική πόλη Καμιαράν, ο Μομπίν, ένα 16χρονο αγόρι, συνελήφθη και οδηγήθηκε σε φυλακή, όπου ξυλοκοπήθηκε και έσπασε ο ώμος του, σύμφωνα με τον Ρεμπίν Ραχμάνι, διευθυντή του Δικτύου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Κουρδιστάν.
Όταν το αγόρι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο για ακτινογραφίες, οι γιατροί που σχεδίαζαν να τον εισαγάγουν αποκλείστηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας και επέστρεψε στο σημείο όπου τον κρατούσαν, είπε ο κ. Ραχμάνι.
Τα σχολεία, που συνήθως θεωρούνται καταφύγιο για τα παιδιά, έχουν μετατραπεί σε πεδία μάχης όπου οι μαθητές κινδυνεύουν απλώς και μόνο πηγαίνοντας για μάθημα.
Οι New York Times κατέγραψαν 23 επιδρομές σε λύκεια σε πόλεις σε όλο το Ιράν, όπου αστυνομικοί με πολιτικά ρούχα και μυστικές υπηρεσίες ανέκριναν, ξυλοκόπησαν και έψαχναν μαθητές ή όπου οι σχολικές αρχές απείλησαν ή επιτέθηκαν σε μαθητές.
Σε ένα περιστατικό, ένα δημοτικό σχολείο της Τεχεράνης δέχθηκε επίθεση τον περασμένο μήνα – οι δυνάμεις ασφαλείας έριξαν δακρυγόνα στην αυλή κατά τη διάρκεια του διαλείμματος επειδή οι μαθητές φώναζαν αντικυβερνητικά συνθήματα, σύμφωνα με γονέα του οποίου ο γιος πηγαίνει στην τρίτη τάξη.
«Τα παιδιά μου δεν είναι ασφαλή στους δρόμους και δεν είναι πλέον ασφαλή στο σχολείο. Κάθε μέρα πεθαίνω από το άγχος μέχρι να επιστρέψουν στο σπίτι», είπε η Σάρα, μια 50χρονη μητέρα δύο έφηβων κοριτσιών στην Τεχεράνη, η οποία ζήτησε να μην γίνει γνωστό το επώνυμό της.
Την περασμένη εβδομάδα, το σχολείο της τηλεφώνησε για να την ενημερώσει ότι η πολιτοφυλακή Basij σχεδίαζε μια επιδρομή και θα απαιτούσε πρόσβαση στα τηλέφωνα των μαθητών. Η Σάρα δεν έστειλε τις κόρες της στο σχολείο για δύο μέρες.
Η 17χρονη κόρη της, που ζήτησε να μην κατονομαστεί για λόγους ασφαλείας, είπε ότι ένιωθε «ενδυναμωμένη» επειδή κάθε μέρα διαμαρτύρεται μαζί με τους συμμαθητές της βγάζοντας τα χιτζάμπ τους, χτυπώντας τις πόρτες και φωνάζοντας «Γυναίκες, Ζωή, Ελευθερία».
Στο Ταμπρίζ, ο Αμίρ, ένα 14χρονο αγόρι, εμφάνισε συμπτώματα ψυχικού τραύματος στο σπίτι του – αρνήθηκε να φάει και κλείστηκε στον εαυτό του, είπε η οικογένειά του. Παραπονέθηκε για πονοκεφάλους και στομαχικές διαταραχές.
Μετά από τρεις ημέρες, είπε στον θείο του ότι στο σχολείο του εισέβαλαν πράκτορες, οι οποίοι είχαν σταθμεύσει ένα αστυνομικό βαν στην αυλή και απείλησαν να οδηγήσουν τους μαθητές στη φυλακή εάν διαπίστωναν ότι είχαν σκίσει τις φωτογραφίες του ανώτατου ηγέτη, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ ή είχαν εκφράσει την υποστήριξή τους σε διαμαρτυρίες. Έλεγξαν τα βιβλία των μαθητών και σάρωσαν τα τηλέφωνά τους.
«Είχαν πει στον Αμίρ ότι αν το πεις στους γονείς σου θα συλλάβουμε τον πατέρα σου», είπε τηλεφωνικά από την Ταμπρίζ ο θείος του, Έμπι, μηχανολόγος μηχανικός που ζήτησε να μην γίνει γνωστό το επώνυμό του. «Τρομοκρατούν τα παιδιά γιατί φοβούνται το μέλλον και ξέρουν ότι αυτά τα παιδιά θα αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους».
Μια μητέρα στο Σιράζ είπε ότι ο διευθυντής του γυμνασίου Αμίν Λάρι, στο οποίο φοιτά η 14χρονη κόρη της, κάλεσε την αστυνομία και το τμήμα εκπαίδευσης όταν μαθητές έσπασαν φωτογραφίες του Αγιατολάχ Ρουχολάχ Χομεϊνί και φώναξαν συνθήματα στην αυλή.
Όταν έκαναν έφοδο στο σχολείο, ο διευθυντής τους έδωσε πρόσβαση σε κάμερες παρακολούθησης για να εντοπίσουν μαθητές που είχαν υποκινήσει τη διαμαρτυρία. Δεκαέξι αποβλήθηκαν.
Σε ένα από τα πιο γνωστά επεισόδια σε σχολείο, η πολιτοφυλακή Basij τον περασμένο μήνα εισέβαλε στο γυμνάσιο Σαχέντ στη βορειοδυτική πόλη Αρνταμπίλ και ξυλοκόπησε μαθητές, στέλνοντας εννέα στο νοσοκομείο.
Ακτιβιστές για τα δικαιώματα είπαν ότι ένα 15χρονο κορίτσι, η Άσρα Πανάχι, ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου. Ωστόσο, μέλη της οικογένειάς της δημοσίως έχουν υποστηρίξει την κυβερνητική γραμμή, ότι αυτοκτόνησε καταπίνοντας χάπια, κάτι που οι οργανώσεις για τα δικαιώματα λένε ότι οφείλεται στην πίεση των αρχών.
«Οι οικογένειες των παιδιών που σκοτώνονται ή συλλαμβάνονται υπόκεινται σε τεράστια πίεση και απειλές να μην πουν την αλήθεια για τις υποθέσεις τους και να μην αναφέρουν τα ονόματά τους», δήλωσε ο Γιασάρ Χακακπούρ, διευθυντής της Ένωσης για την υπεράσπιση των πολιτικών κρατουμένων του Αζερμπαϊτζάν στο Ιράν, που έχει ως έδρα τον Καναδά.
Είπε ότι είχε έρθει σε επαφή με ανθρώπους που βρίσκονται κοντά στην οικογένεια της Άσρα και μπορεί να επιβεβαιώσει ότι το κορίτσι έπεσε νεκρό στη διάρκεια της αστυνομικής εφόδου. «Νομίζουν ότι αν φοβίσουν τους γονείς, μπορούν να ελέγξουν και τα παιδιά», πρόσθεσε.
Μερικά παιδιά εξαφανίστηκαν από τις διαδηλώσεις και οι οικογένειές τους δεν μπόρεσαν να τα εντοπίσουν, σύμφωνα με ακτιβιστές για τα δικαιώματα και αναρτήσεις στα social media. Δύο αδέρφια, 16 και 17 ετών, αγνοούνται εδώ και περισσότερο από ένα μήνα στο Ζαχεντάν, μια πόλη στα νοτιοανατολικά της χώρας. Τρία 15χρονα κορίτσια αγνοούνται εδώ και μέρες στο Λαχιτζάν.
«Ποτέ δεν σεβάστηκαν ούτε αποδέχθηκαν την έννοια ότι τα παιδιά έχουν δικαιώματα», είπε ο Μπαχράμ Ραχίμι, ιδρυτικό μέλος της Επιτροπής Προστασίας των Δικαιωμάτων των Παιδιών του Ιράν, που είναι τώρα εξόριστος στην Καλιφόρνια. «Ακόμη και οι πιο συντηρητικές οικογένειες εξοργίζονται με τον τρόπο που στοχεύουν τα παιδιά».
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr