Σήμερα είναι 1η Φεβρουαρίου του 2019 –καλό μήνα, με την ευκαιρία– και σας ζητώ να συγκρατήσουμε την ημερομηνία, γιατί μπορεί στην εξέλιξη του εικοσιτετραώρου που διανύουμε να αποδειχθεί ιστορική. Μπορεί αυτή να είναι η ημέρα που ξεκίνησε ο πόλεμος. Ποιος πόλεμος; Αυτός με τον οποίο απείλησε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ο εν διαστάσει εταίρος της, εφόσον συμβεί η διάλυση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των ΑΝΕΛ.
Η διάλυση είναι όμως αναπόφευκτη, για τον λόγο ότι σήμερα έχει δεσμευθεί να παραιτηθεί ο Θανάσης ο Παπαχριστόπουλος. (Η τραγική ιστορία του είναι λίγο ώς πολύ γνωστή. Παιδί πολλών κομματικών σωλήνων, ο Θανάσης δεν γνώρισε ποτέ αληθινούς γονείς. Μεγάλωσε σε ανάδοχες οικογένειες που τον αναλάμβαναν για λίγο, ώσπου να φύγει για την επόμενη. Τώρα, ο Θανάσης ετοιμάζει τα χαρτιά του για να φιλοξενηθεί στην οικογένεια του ΣΥΡΙΖΑ…)
Εφόσον λοιπόν παραιτηθεί σήμερα ο Παπαχριστόπουλος, η Κ.Ο. των ΑΝΕΛ παύει να έχει το ελάχιστο των απαιτουμένων από τον Κανονισμό μελών, δηλαδή τους πέντε, οπότε διαλύεται ή, σωστότερα, παύει να αναγνωρίζεται στη Βουλή ως Κ.Ο. και μαζί παύουν τα σχετικά κοινοβουλευτικά προνόμια του προέδρου της. Ο Κουίκ, που διαδέχεται ως επιλαχών τον Παπαχριστόπουλο, θα συνεχίσει να ταξιδεύει ανά τον κόσμο ως υφυπουργός του ΣΥΡΙΖΑ – διότι Κουίκ είναι, δεν είναι τελείως κορόιδο. Οσο για τον Αριστείδη Φωκά, το κελεπούρι που ψώνισε ο πρόεδρος για να συμπληρώσει αριθμό, αυτός δεν λογίζεται, επειδή δεν εξελέγη με τους ΑΝΕΛ.
Τι θα συμβεί λοιπόν; Πάντως, όχι πόλεμος. Να μην ανησυχείτε. Εδώ, είχαμε για τέσσερα χρόνια τον Πάνο Καμμένο υπουργό Εθνικής Αμυνας και, παρ’ όλα αυτά, δεν πήγαμε σε πόλεμο. Θα πάμε τώρα; Εξάλλου, ο Παπαχριστόπουλος είναι ευαίσθητος ως άνθρωπος και το μεταθέτει από μέρα σε μέρα. Προσωπικά, δεν θα με εξέπληττε καθόλου αν έδινε και νέα παράταση – έχουμε ζήσει τόσα, ώστε να ξέρουμε πια ότι δεν έχει όρια η ξεφτίλα.
Επειτα, έχουμε και τη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι «δεν είναι ηθικό ή πολιτικά ορθό να διαλύονται κοινοβουλευτικές ομάδες κομμάτων που στις εκλογές εξασφάλισαν την είσοδό τους στο Κοινοβούλιο, παρά το ότι βουλευτές για λόγους συνείδησης ή άποψης μπορούν να αποχωρήσουν». Ορισμένοι την ερμηνεύουν ως ένδειξη των διαθέσεων της κυβέρνησης να εξυπηρετήσει με κάποιο τρόπο τον Καμμένο. Αν, πάντως, στην πορεία της μέρας, ακουστεί αχός βαρύς, να ξέρετε ότι θα είναι τα καλσόν που σκίζονται. Ντουφέκια ωστόσο δεν θα πέσουν και, συνεπώς, δεν έχετε λόγο να ανησυχείτε…
Φίλοι του Μαδούρο
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με 439 ψήφους υπέρ, 104 κατά και 88 αποχές, ενέκρινε χθες ψήφισμα με το οποίο αναγνωρίζει τον Χουάν Γκουαϊδό ως πρόεδρο της Βενεζουέλας και καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να πράξει το ίδιο.
Αντιλαμβάνεσθε ότι οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (Κούλογλου, Κούνεβα) στήριξαν Μαδούρο, δηλαδή καταψήφισαν. Αλλωστε, το σήμα είχε δοθεί από προχθές το βράδυ, όταν έγινε γνωστό ότι «διπλωματικές πηγές» στην Αθήνα είχαν χαρακτηρίσει «ανεύθυνη» πράξη την αναγνώριση του Γκουαϊδό. Δεδομένου ότι πραγματικές διπλωματικές πηγές δεν θα έλεγαν ποτέ κάτι τέτοιο και ότι οι σχετικές δηλώσεις έγιναν προς το ΑΠΕ, δεν χωρεί αμφιβολία –στο δικό μου μυαλό τουλάχιστον– ότι οι δήθεν διπλωματικές πηγές ήταν ο πρωθυπουργικός εξάδελφος Γιώργος. Θέλω να πω ότι δεν ετέθη ποτέ ζήτημα στον ΣΥΡΙΖΑ ως προς τη στάση του έναντι του ψηφίσματος.
Εντούτοις, ο Παπαδημούλης δεν καταψήφισε. Αυτός προτίμησε να πάει «για γκαζόζα». Φρόντισε να μην είναι εκεί την ώρα της ψηφοφορίας, καθώς έχει στρατευθεί στην προσπάθεια του Τσίπρα για τη σύγκλιση των «προοδευτικών» δυνάμεων και, προφανώς, έκρινε ότι δεν τον συμφέρει να εμφανίζεται ως υποστηρικτής του Μαδούρο.
Εντελώς σκουληκιάρικο, δηλαδή όπως ακριβώς ταιριάζει στην περίπτωση…
Μαριονέτα
Ας μείνουμε στο είδος, γιατί έχουμε και το νέο κατόρθωμα του Αρ. Φωκά. Προχθές ωρύετο ότι είχε απλώς πεταχτεί για ένα λεπτό στην τουαλέτα, λόγω γκαζόζας. Χθες παραδέχθηκε ανερυθρίαστα και αδίστακτα ότι σκοπίμως είχε πάει για γκαζόζα και πιπί, διότι αυτές τις οδηγίες είχε από τον αρχηγό του. Ολη η αγανάκτηση ήταν θέατρο.
Αντιλαμβάνεσθε, επομένως, για τι ανθρωπάκι μιλούμε. Φυσικά, ο ίδιος δεν το αντιλαμβάνεται. Είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού ότι δεν μπορεί.
Είναι δυνατόν;
Η ιστοσελίδα «Παλιό ΠΑΣΟΚ – το Ορθόδοξο» ανακοινώνει στις 9 του μηνός την πολιτική πλατφόρμα «Ανδρέα Ζεις», δηλαδή τις θέσεις της για τις δημοτικές εκλογές, βάσει των οποίων η κίνηση θα προσφέρει την υποστήριξή της σε υποψηφίους. (Για όσους δεν το γνωρίζουν, η εν λόγω κίνηση πρεσβεύει την «ολική επαναφορά του ΠΑΣΟΚ ως πολιτικής και πολιτισμικής απελευθερώτριας δύναμης».)
«Οποιος συμφωνεί με τις θέσεις αυτές, θα λαμβάνει το χρίσμα», δήλωσε σε ιστοσελίδα ο πυρηνάρχης (sic) της κίνησης, ο οποίος εντελώς συμπτωματικά ακούει στο όνομα Ανδρέας Πράσινος. Στην ίδια συνέντευξη, δηλώνει ότι, στην παρουσίαση της πλατφόρμας, που θα γίνει στο Polis Art Café, στο αίθριο της Στοάς του Βιβλίου, στις 9 Φεβρουαρίου, «θα παρέμβει ο Παύλος Γερουλάνος καθώς ο συνδυασμός του θα είναι ο πρώτος που θα λάβει το χρίσμα»!
Είναι προφανέστατο ότι πρόκειται για πλάκα – και μάλιστα ωραιότατη πλάκα, από ανθρώπους μερακλήδες και δεινούς μελετητές, θέλω να πιστεύω, του Υπαρκτού Ελληνισμού και της θεολογίας του. Είναι ποτέ δυνατόν να τσίμπησε ο Παύλος Γερουλάνος; Είναι πολύ καλοπροαίρετος άνθρωπος, αλλά τόσο;