Η τελευταία παραλλαγή της ρύθμισης για την αντιμετώπιση των κόκκινων δανείων δείχνει ότι ο κ. Τσίπρας κρατάει, ακόμη, την πόρτα των πρόωρων βουλευτικών εκλογών… μισάνοιχτη. Δίστασε (κι ευτυχώς!) να ψηφίσει όσα εισηγήθηκε στις συσκέψεις με τραπεζικούς διευθυντές.
Πάντως, στη ρύθμιση, που θα συζητήσει τώρα η Βουλή, τα περισσότερα λαϊκιστικά έφυγαν. Η αντίδραση της εποπτεύουσας αρχής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας υπήρξε δυναμική. «Βεβαίως η κυβέρνηση έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα να αποφασίζει (αυτό που ονομάστηκε στην Αθήνα “μονομερώς”!) αλλά κι εμείς έχουμε την αποκλειστική ευθύνη να κρίνουμε τη βιωσιμότητα όσων προτείνετε», ήταν εν ολίγοις η προφανής απειλή. Η οποία έκανε τον κ. Τσίπρα να δεχθεί τη γνώμη των σοφότερων μεταξύ των στελεχών του.
Στην αντίθετη κατεύθυνση προς τον κ. Φλαμπουράρη, που τιμά το επίθετό του και δεν δίστασε να προτείνει στον πρωθυπουργό να κάνει «φλαμπέ» την ελάχιστη αξιοπιστία που κέρδισε η χώρα προβιβαζόμενη με «Σχεδόν Καλώς» από τις μνημονιακές εξετάσεις. «Αλέξη, δώσ’ τα όλα», αναφωνεί ο «δεξιούλης» υπουργός γενικών καθηκόντων, όχι βεβαίως για την προστασία των αδυνάτων, που βρίσκονται σε κατάσταση ιδιωτικής πτώχευσης. Για τους άλλους, εκείνους που ψήφισαν Καμμένο και Τσίπρα επειδή πίστεψαν τον «κ. καθηγητή» των τηλεπαραθύρων και στοιχημάτισαν στην πλάτη των φορολογουμένων την εντελώς ιδιωτική τους σεισάχθεια.
Γιατί η προωθούμενη λύση διατηρεί και μεγεθύνει δύο πολύ σοβαρά ηθικά θέματα. Πρώτον, οι φορολογούμενοι θα μεταβιβάζουν στις τράπεζες, κάθε χρόνο, το καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 150 εκατομμυρίων. Πρόκειται για την επιδότηση των δόσεων των δανείων, όπως θα προκύψουν με τη νέα ρύθμιση. Οι φορολογούμενοι έχουν ήδη πληρώσει πανάκριβα τη διάσωση των τραπεζών ενώ μάλιστα έχουν στερηθεί τις υπηρεσίες που θα όφειλε να προσφέρει το πιστωτικό σύστημα προς την οικονομία, με τραγικά αποτελέσματα για την απασχόληση και τα εισοδήματα των πολιτών.
Δεύτερον και σπουδαιότερο, κυβέρνηση, Βρυξέλλες και Φρανκφούρτη αδιαφορούν με τον πλέον προσβλητικό τρόπο για όσους όλα τούτα τα χρόνια έκαναν αιματηρές οικονομίες και στερήθηκαν περισσότερο από τους περισσοτέρους «στο κόκκινο», προκειμένου να παραμείνουν ενήμεροι με τον δανεισμό τους. Οι καλοπληρωτές θα πρέπει να νιώθουν πολύ δυσάρεστα αυτές τις μέρες. Τους καταλαβαίνω: ας το σκεφτούν όταν θα βρεθούν μπροστά στην κάλπη. Καθόλου τυχαία, ο κ. Μητσοτάκης ζήτησε από τους τραπεζίτες, όταν προσφάτως τους συνάντησε, να κάνουν γι’ αυτούς κάτι χειροπιαστό.