Ας υποθέσουμε ότι οι πολίτες επιβεβαιώνουν, όπως είναι πλέον πιθανόν, την ανάδειξη του Μητσοτάκη στην κεφαλή της εκτελεστικής εξουσίας. Πόσο χρόνο τού δίνετε για να εφαρμόσει το πρόγραμμά του; Προσωπικά, επειδή θέλω να παραμείνω ρεαλιστής χωρίς όμως να χάσω τη βουλησιαρχική αισιοδοξία μου, του δίνω δύο χρόνια. Ο χρόνος αυτός είναι αρκετός για να κριθεί ψύχραιμα η γενική κατεύθυνση μιας νέας κυβέρνησης.
Είναι εξάλλου το ελάχιστο χρονικό διάστημα που πρέπει ο λαός να πιστώσει στη νέα διακυβέρνηση, ώστε να μπορεί να κρίνει με την ασφάλεια της γενικής εικόνας.
Εγραφα και χθες και θα συνεχίσω να το πιστεύω, με την ελπίδα ότι ο κ. Τσίπρας δεν θα με διαψεύσει (κι ας λένε πολλοί γύρω μας το αντίθετο), ότι στον ίδιο αυτό χρόνο, η αξιωματική αντιπολίτευση θα έχει βρει τον δικό της χρονισμό. Χρειάζεται τουλάχιστον είκοσι μήνες για να μπορεί να ζητήσει την αυστηρότητα των πολιτών, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε σχεδόν 18 μήνες μέχρις ότου συμβιβαστεί με την πραγματικότητα της οικονομίας, των αγορών και της δημοσιονομικής τραγωδίας που είχε, στο μεταξύ, προκαλέσει. Είναι βεβαίως αλήθεια ότι το διάστημα αυτό, που χρειάζεται κάθε κυβέρνηση για να επιδείξει τις προθέσεις και τις ικανότητές της, χρησιμοποιήθηκε καταστροφικά από την ομάδα Τσίπρα, ενώ είναι βέβαιο ότι με την ομάδα Μητσοτάκη θα συμβεί το εντελώς αντίθετο. Πράγματι, μέχρι την άνοιξη του 2016 η ομάδα του Μαξίμου συνέχιζε, με μικρές αναλαμπές, σε αντιδραστική και αντιευρωπαϊκή γραμμή, που φόρτωνε κόστος την οικονομία και φόρους τους πολίτες. Μετά, πάντως, η κυβέρνηση Τσίπρα αποφάσισε ότι ήταν καιρός να προσγειωθεί και πολύ σύντομα η κατάσταση στη χώρα άρχισε να βελτιώνεται.
Φαντασθείτε λοιπόν πόσο επωφελής για τους πολλούς θα είναι η πρώτη διετία Μητσοτάκη. Αφού από την πρώτη μέρα θα είναι προσανατολισμένη σε θετικά μέτρα. Στην άρση και κατάργηση του μηχανισμού δημοσιονομικής λιτότητας και στην εμπέδωση αισιόδοξης προοπτικής. Ο,τι ακριβώς χρειάζεται η ανάληψη επενδυτικών πρωτοβουλιών από τις επιχειρήσεις, η πραγματοποίηση καταναλωτικών δαπανών από τα νοικοκυριά και η επιδίωξη διανομής νέων δανείων από τις τράπεζες.
Βεβαίως, η κατανομή των κυβερνητικών δράσεων στη διετία δεν θα είναι ισοκατανεμημένη. Τα περισσότερα μέτρα, οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις, η κατάργηση ορισμένων πολύ σοβαρών εμποδίων στην πρόοδο θα συμβούν στις πρώτες εβδομάδες. Ωστε να σπάσουν, κατά το δοκούν, τα δεσμά που έβαλαν στην ιδιωτική πρωτοβουλία αλλά και η ψυχολογική κατήφεια με την οποία έχει εμποτισθεί η κοινή γνώμη, κυρίως όταν πρόκειται για τη χρηματοοικονομική της κατάσταση.