Δεν είναι νέο το όραμα ενοποίησης των κτιρίων και του περιβάλλοντος χώρου του Αρχαιολογικού Μουσείου και του Πολυτεχνείου στην οδό Πατησίων. Πολλοί και διάφοροι, πρωθυπουργοί, δήμαρχοι, ειδικοί επιστήμονες, δημοσιογράφοι, έχουν ταχθεί από χρόνια υπέρ της δημιουργίας και της υλοποίησης ενός σχεδίου προς αυτή την κατεύθυνση. Απόλυτα λογικό, όταν το Αρχαιολογικό Μουσείο –το κορυφαίο στον κόσμο όσον αφορά την κλασική Ελλάδα–, ασφυκτιά, το Πολυτεχνείο δεν εξυπηρετεί πλέον τους σπουδαστές του, καθώς οι σχολές έχουν μετακομίσει –πλην Αρχιτεκτονικής– και τώρα χρησιμεύει περισσότερο ως άντρο μπαχαλάκηδων, και ο μεταξύ τους χώρος μπορεί αντικειμενικά να αξιοποιηθεί με στοιχειώδη ανάπλαση σαν ένας πολιτιστικός πόλος της πρωτεύουσας. Παράλληλα, η υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου θα συμβάλει στην επιστροφή των Εξαρχείων στην κανονικότητα.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης έδειξε αποφασισμένος να προχωρήσει και γι’ αυτό περιέλαβε το συγκεκριμένο σχέδιο στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, οπότε η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη έκανε σχετικές δηλώσεις. Δεν λογάριασαν, όμως, ότι στο Πολυτεχνείο έχουν ακόμη τα γραφεία τους οι καθηγητές της Αρχιτεκτονικής, όπως και ότι οι περισσότεροι από τους άλλους συναδέλφους τους θα προτιμούσαν να βολευτούν εκεί, αντί να τρέχουν στα κτίρια στου Ζωγράφου. Ολοι αυτοί, λοιπόν, μαζεύτηκαν για να εκφράσουν την ιερή αγανάκτησή τους που η πολιτική ηγεσία της χώρας προχωρεί σε ένα τέτοιο σχέδιο χωρίς να τους λάβει υπόψη. Και, για άλλη μια φορά, η πολιτική ηγεσία έβαλε όπισθεν και προσπάθησε να καταπραΰνει μια μικρή συντεχνία, διαβεβαιώνοντας ότι δεν θα τους κουνήσει κανείς…
Να δεχθούμε ότι ίσως η κυβέρνηση δεν χειρίστηκε σωστά το θέμα και αιφνιδίασε τη διοίκηση του ΕΜΠ, αν και πολύ αμφίβολο, σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες. Είναι όμως αδιανόητο ότι ένα έργο ανάδειξης του πλούτου του Αρχαιολογικού Μουσείου, ανάπλασης της περιοχής, ανανέωσης της χρησιμότητας του έρημου πια Πολυτεχνείου σε διαφορετικό ρόλο και ανάσχεσης της καταστρεπτικής δραστηριότητας μπαχαλάκηδων και άλλων μπορεί να μην υλοποιηθεί επειδή θα ξεβολευτούν μερικοί καθηγητές. Επιτέλους, δεν είναι δυνατόν να μην προχωράει τίποτα σε αυτόν τον τόπο επειδή πότε φέρνει αντιρρήσεις το ΚΚΕ (περίπτωση Μακρονήσου και εγκατάστασης αιολικών γεννητριών), πότε αντιδρά μια δράκα καθηγητών (περίπτωση ΕΜΠ) και πότε τοπικές κοινωνίες (περίπτωση Κερατέας και αλλού) καταφεύγουν στον ανταρτοπόλεμο.
Αν όντως η κυβέρνηση θορυβήθηκε από την αντίδραση των καθηγητών και έσπευσε να τους καθησυχάσει μέσω του κ. Γεραπετρίτη, κακώς έπραξε. Και κακώς επίσης η Λίνα Μενδώνη φρόντισε να δηλώσει ότι «το ΕΜΠ και η Αρχιτεκτονική παραμένουν στους χώρους τους». Και δικαιούται να αναρωτηθεί κανείς, παρατηρώντας την αισθητική κακοποίηση της Αθήνας, πού υπάρχει αυτή η παραγωγή και γιατί πρέπει να παραμένει στο κέντρο της πόλης η Αρχιτεκτονική για να το κάνει. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το κράτος μπορεί να βρει κτίριο στο κέντρο για να βολέψει τους καθηγητές.