Εκεί στου Φιλοπάππου, ένας μικρός ταπεινός δρόμος που με τη χορηγία άγνοιας του περαστικού και με την προσθήκη ενός νοητού ανόσιου Σ παραπέμπει σε θερινά μακροβούτια. ΟΔΟΣ ΒΟΥΤΙΕ. Εσπευσμένη, ενοχική αναζήτηση σε έγκυρες πηγές. Ολιβιέ Βουτιέ λοιπόν, ένας από τους πολλούς που στεγάζονται στη σκιά των κορυφαίων, γνωστών σε όλους μας, φιλελλήνων «του ’21», υπό την αιγίδα του Λόρδου Βύρωνα. Μικρά δείγματα έμπρακτης γραφής του Γάλλου που διέπρεψε ως συνταγματάρχης του πυροβολικού στον Αγώνα. Υπασπιστής του Μαυροκορδάτου στη μάχη στο Πέτα, παρών στην πολιορκία της Ακροπόλεως, έλαβε μέρος και στην εκστρατεία του Κωλέττη στη Λοκρίδα. Νωρίτερα (1820), ασφαλώς πιο νέος, με κρυφό πάθος την αρχαιολογία, είχε το συγκλονιστικό προνόμιο του αυτόπτη μάρτυρα στην ανακάλυψη του αγάλματος της Αφροδίτης στη Μήλο.
Αλλά και στην Τριπολιτσά ο Ολιβιέ βρέθηκε στο πλευρό των πολιορκητών, και στα Απομνημονεύματά του περιγράφει το εξής, στo όριo του απίστευτου: «Καθώς μάλιστα η πείνα άρχισε να μαστίζει τους πολιορκημένους, παρατηρήθηκε το φαινόμενο του εμπορίου όπου οι μεν Ελληνες τροφοδοτούσαν με ψωμί τους Τούρκους, οι δε Τούρκοι έδιναν ως αντάλλαγμα στους Ελληνες όπλα».
Πόσοι και πόσοι σαν τον Βουτιέ οι «γνωστοί άγνωστοι» γενναίοι φιλέλληνες αγωνιστές. Ενδεικτικά: ο Πολωνός Μιζρένσκι, βετεράνος του Ναπολέοντα αλλά και μαχητής του Μπολιβάρ· ο Ελβετός Σεβαλιέ· ο Ιταλός Ντάνια· ο Γάλλος Ζοζέφ Μπαλέστ (Βαλέστρας) που τον αποκεφάλισαν οι Τούρκοι. Ο περιφρονητής του θανάτου Πρώσος Οτο Μπένιγκσεν, ο πολύς Σκώτος Τόμας Γκόρντον, τόσοι και τόσοι άλλοι.
Μια ιδέα, την πατρότητα της οποίας ήδη κατοχύρωσα για κάθε ενδεχόμενο σε αρμόδια αρχή. Ν’ αναζητηθούν, βρεθούν και προσκληθούν απόγονοι φιλελλήνων, όπως και Ελλήνων οπλαρχηγών και να διοργανωθεί μια βραδιά ιστορικής φωτοχυσίας με όλους στον Ιερό Βράχο. Ευρύ και σύνθετο το έργο που αναλαμβάνει η –συμβουλευτική όχι εκτελεστική– επιτροπή «Ελλάδα 2021», η οποία επιχειρήθηκε να αποδομηθεί εκ του πονηρού εν τη γενέσει της, συνδεόμενη ατάκτως με το 2004, τότε που η χώρα φούσκωνε στα τυφλά σαν μπαλόνι. Παρότι ανθούσε ο αγνός εθελοντισμός, η λογοχρησία, γραπτή ή προφορική, υπέρ των Αγώνων αμειβόταν (πρωτίστως ηθικά) καθώς εναρμονιζόταν με το τότε γενικώς αποδεκτό ως εθνικό συμφέρον. Το αμισθί των μελών του «Ελλάδα 2021» καθ’ όλα επαινετό (ανακουφιστικό), αν και εκφράζονται φόβοι από ευέλικτους διαχρονικά καλομαθημένους μην προκαλέσει δεδικασμένο.