Κώστας Σημίτης: Τριχώσεις

2' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Προσοχή. Οταν το ΠΑΣΟΚ καταναλώνεται χωρίς σύνεση, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές διαταραχές στον οργανισμό. Βουλιμικός με τη βιομάζα που προέρχεται από τη μεγαλύτερη πολιτική φάρμα της μεταπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ αψήφησε τις αντενδείξεις: Προσέλαβε και προσλαμβάνει περισσότερο ΠΑΣΟΚ απ’ όσο προλαβαίνει να αφομοιώσει.

Για την ακρίβεια, ο ΣΥΡΙΖΑ κληρονόμησε παλιούς διχασμούς που το αυθεντικό ΠΑΣΟΚ είχε λύσει πριν από είκοσι – είκοσι πέντε χρόνια. Οπως, ας πούμε, τι θα έπρεπε να είχε γίνει στα Ιμια· τι είναι εξωτερική πολιτική και τι τη διαχωρίζει από
το εθνικολαϊκιστικό νταούλι – που τότε δεν λεγόταν «εθνικολαϊκισμός», αλλά «πατριωτικό ΠΑΣΟΚ».

Η μετάσταση αυτής της αντιπαράθεσης στο συριζαϊκό παρόν έχει πια ενδιαφέρον μόνο για να διακρίνει κανείς τα συστατικά του διχαζόμενου κόμματος: από τη μία ο Παύλος Πολάκης, που έστειλε τον πρώην πρωθυπουργό για τσάι· από την άλλη, η δράκα των πάλαι ποτέ σημιτικών, που διαμαρτυρήθηκαν διαπιστώνοντας ότι ο Πολάκης «άθελά του» ταυτίζεται «με εθνικιστικές και αναχρονιστικές προσεγγίσεις» και, μάλιστα, με «ύφος» ασύμβατο με το «ήθος της Αριστεράς».

Ανεξαρτήτως του ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, το ζωντανό ερώτημα είναι ποιος εκφράζει αυθεντικά τον ΣΥΡΙΖΑ: Ο σημιτοφάγος Πολάκης και τα –όχι λίγα– στελέχη που έσπευσαν να στοιχιστούν πίσω του; Ή οι τρεις σημιτογενείς Γεφυριζαίοι που εμφανίζουν τον τέως υπουργό περίπου σαν αισθητική παραφωνία – σαν ακαταλόγιστο μπούα, του οποίου η πρώιμη ήβη επιφέρει τάχα, μαζί με την ανεξέλεγκτη τρίχωση, και «αθέλητη» γλώσσα;

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ανακάλυψε τώρα ξαφνικά τον Σημίτη. Θα μπορούσε, χωρίς υπερβολή, να πει κανείς ότι η καταγγελία των σημιτικών κυβερνήσεων υπήρξε γενετικό στοιχείο της πολιτικής του ταυτότητας: «Αυτοί που μας χρεοκόπησαν» ήταν για τον ΣΥΡΙΖΑ οι κυβερνήσεις που χειρίστηκαν τα εξοπλιστικά προγράμματα και τη Ζίμενς. Δεν ήταν οι κυβερνήσεις που εκτόξευσαν κατόπιν τις δημόσιες δαπάνες στην Υγεία, στους μισθούς, στις συντάξεις. Αλλά και πέρα από τη σκανδαλολογία, η ίδια η συμμετοχή της Ελλάδας στη νομισματική ένωση ισοδυναμούσε για τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ με εγκλεισμό της χώρας σε νεοφιλελεύθερη φυλακή.

Οσα υποτίθεται ότι υπερασπίζονται σήμερα οι σημιτογενείς μεταγραφές, ο ΣΥΡΙΖΑ τα έχει χρησιμοποιήσει ως καύσιμα ζωτικού μίσους· ως υλικό για να πλάσει το υπαρξιακό του αφήγημα για το συστημικό παρελθόν, με το οποίο εξακολουθεί να σκιαμαχεί.

Αυτή την καταστατικά «αντισημιτική» ιδεολογία του κόμματος την εκφράζει, ορθόδοξα και με το ύφος που της αρμόζει, ο Πολάκης. Οι μόνοι που εκπλήσσονται είναι εκείνοι που φαντάστηκαν ότι θα άλλαζαν τον ΣΥΡΙΖΑ προτού τους αλλάξει εκείνος. Είναι οι μόνοι που δεν έχουν καταλάβει σε ποιο πολιτικό και αισθητικό οργανισμό πήγαν και συγχωνεύθηκαν.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή