Ποιον πενθείτε πάλι; Ποιος ήταν αυτός; Γιατί να τον ξέρουμε, αυτός μας ξέρει; Γιατί στενοχωριέστε; Δεν υπάρχει λόγος. Τον ξέρατε προσωπικά; Τόσοι άνθρωποι σκοτώνονται καθημερινά. Τόσα δυστυχήματα, τόση δυστυχία. Τι παραπάνω έχει αυτό; Τι παραπάνω είχε αυτός; Μη χύνετε τα δάκρυά σας. Ηταν πολύ πλούσιος, ήταν πολύ μακριά, ήταν πολύ Αμερικανός. Ηταν πολύ ξένος. Γιατί στενοχωριέστε εσείς; Το μπάσκετ είναι μια βιομηχανία, μια κρεατομηχανή. Βγάζουν εκατομμύρια, εσείς πόσα βγάζετε; Μη νιώθετε θλίψη, μην πέφτετε, σηκωθείτε και μη νιώθετε τίποτα. Αν θέλετε να κλάψετε, να σας πούμε εμείς για ποιον να κλάψετε. Δεν θα κάνετε του κεφαλιού σας. Να μη στενοχωριέστε, ούτε να χαίρεστε, να μη χειροκροτάτε, να μην πανηγυρίζετε. Δεν είναι οι νίκες δικές σας, δεν είναι οι ήττες δικές σας. Εσείς λιώνατε στο παρκέ; Μείνετε απέξω, μείνετε ψύχραιμοι, παθητικοί, μείνετε σε αυτά που μπορείτε να αγγίξετε, μη σηκώνετε τα μάτια ψηλά, μην έχετε ήρωες, μην ονειρεύεστε. Μην είστε υπερβολικοί στις δηλώσεις σας – να εκδηλώνεστε τόσο όσο. Δεν κλαίνε οι άντρες ρε – και οι γυναίκες τι δουλειά έχουν με το μπάσκετ;
Είμαστε η Αστυνομία Πένθους και ρωτάμε: Γιατί δεν στενοχωριέστε τόσο για άλλους; Πώς θα δικαιολογηθείτε αυτή τη φορά; Μην έχετε ήρωες, επαναλαμβάνουμε. Σας έδωσε χαρές; Ετσι είναι η σοουμπίζ.
Εντάξει, να στενοχωρηθείτε λίγο, αλλά όχι πολύ. Μετά αρχίζει να κουράζει. Η ατμόσφαιρα πρέπει να αλαφρύνει. Ισως με ένα αστείο; Μη συγκινείστε, τι πράγματα είναι αυτά. Υπάρχουν τόσα και τόσα να σας στενοχωρούν, παραβιάζετε τη σειρά προτεραιότητας. Δεν υπάρχουν μύθοι. Δεν υπάρχουν θρύλοι. Οι Λέικερς είναι ένα brand. Δεν χύνουμε δάκρυα για τα brands ρε. Δεν υπάρχει πια η φανέλα. Δεν υπάρχει τίποτα αθώο, τίποτα αληθινό. Ολα είναι ψεύτικα, πλαστά, ένα σκηνικό, τίποτα παραπάνω, μη γελιέστε. Ακούστε μας, εμείς τα ξέρουμε όλα.
Πώς γίνεται να αγαπάτε παράφορα το μπάσκετ; Πώς γίνεται να αγαπάτε παράφορα ένα σόου; Είστε πεζοί.
Νιώθετε ότι αποχαιρετάτε ένα κομμάτι του εαυτού σας; Σας έδωσε συγκινήσεις, δυνατά συναισθήματα; Ξεπεράστε το. Ενός λεπτού σιγή, φτάνει τόσο.
(Για τον Κόμπι και την Τζίτζι Μπράιαντ και όσους χρειάστηκε να απολογηθούν για τη θλίψη τους.)