Ελάτε τώρα. Μπορεί να μην το ομολογούμε δημοσία, όμως νομίζω ότι πρέπει να το λάβουμε υπόψη στην αποτίμηση των ημερών. Η Ελλάς, ενώ διεκδικεί έπαθλο στα μέτρα αντιμετώπισης του κορωνοϊού, αφού έρχεται τελευταία στα θύματα, πρωτεύει κάθε χρόνο στα θύματα των τροχαίων. Είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν άκουσα ότι ενδέχεται να απαγορευθεί εντελώς η κυκλοφορία τροχοφόρων από το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου έως την Τρίτη του Πάσχα. Σκέφτηκα ότι γλιτώσαμε από τον φρικιαστικό απολογισμό που κάθε χρόνο σού μαυρίζει την ψυχή, μέρες που είναι. Γλιτώσαμε από τον ενθουσιώδη οδηγό, ο οποίος, αφού έχει κατεβάσει δύο λίτρα κρασιού, πατάει το γκάζι για να αποσβέσει τα κυβικά που πλήρωσε από το υστέρημά του. Θα μου πείτε, αυτά συμβαίνουν στις εθνικές οδούς. Συμβαίνουν όμως και στο κέντρο της Αθήνας, όπου η περιορισμένη κίνηση των ημερών απελευθερώνει τα ταλέντα και τα πάθη του Eλληνος οδηγού. Oταν όλη η στρατηγική αντιμετώπισης της πανδημίας προσβλέπει στην αποφυγή πρόκλησης συνωστισμού στα κρεβάτια των ΜΕΘ, αναρωτιέμαι αν αυτή κινδυνεύει να καταρρεύσει από τα τροχαία δυστυχήματα που κάθε χρόνο τις γεμίζουν. Γι’ αυτό από την αρχή επικροτούσα την πλήρη απαγόρευση κυκλοφορίας. Θα μου πείτε, αυτοί ξέρουν καλύτερα από εμένα. Είναι όμως βέβαιο ότι τα θύματα του κορωνοϊού είναι πολύ λιγότερα από τα θύματα των τροχαίων – συμπεριλαμβανομένων και όσων επιβιώνουν μεν, κουβαλούν μια αναπηρία εφ’ όρου ζωής δε.
Να προσθέσω και τα θύματα της ευωχίας του πασχαλινού τραπεζιού, το οποίο εκκινεί από τα ξημερώματα και τερματίζει λίγο πριν από τη δύση του ηλίου. Είναι ο ψυχαναγκασμός της διασκέδασης που σε κάνει να τρως και να πίνεις μέχρι σκασμού; Κι αν δεν φας και δεν πιεις μέχρι σκασμού νομίζεις ότι δεν έχεις διασκεδάσει. «Τρώμε όσο δεν μπορούσαμε να φάμε στην Τουρκοκρατία», είχε πει ο Τσαρούχης. Πόσο αυξάνει το ποσοστό των καρδιαγγειακών επεισοδίων το βράδυ του Αγίου Πάσχα; Και δεν αναφέρομαι στις χοληστερόλες και στα τριγλυκερίδια. Αναφέρομαι στις άμεσες συνέπειες. Aντε μερικά ακόμη κρεβάτια στις ΜΕΘ. Το καλό με τις περιορισμένες οικογενειακές συνευρέσεις είναι ότι δεν αισθάνεσαι υποχρεωμένος να διαστείλεις τον χρόνο τρώγοντας και πίνοντας.
Τούτων δοθέντων, δεδομένου ότι τα κελεύσματα των καιρών σε οδηγούν στην αυτογνωσία, η θνησιμότητα εξαιτίας του απαισίου ιού μειονεκτεί σαφώς αν τη συγκρίνεις με τα τροχαία ή τα καρδιαγγειακά. Συμβολή στη συλλογική μας αυτογνωσία. Δεν ευθύνεται αυτός για όλα τα δεινά μας. Καλό είναι να το θυμόμαστε για να μην νομίζουμε ότι μόλις τον εξαφανίσουμε, η γη μας θα γίνει παράδεισος. Αυτός θα φύγει, όμως του χρόνου το Πάσχα, με το καλό, θα μας απασχολούν και πάλι τα θύματα των τροχαίων.