Οσο καμαρωτό να είναι το σημειωτόν δεν παύει να είναι σημειωτόν. Ακριβώς αυτό φαίνεται να συμβαίνει στην ένδοξη χώρα μας. Νομίζουμε ότι κάτι γίνεται, ότι κάποιες στρεβλώσεις διορθώνονται, ότι βρέθηκαν λύσεις σε προβλήματα, ότι προχωράμε, αλλά τελικά όλα αποδεικνύονται μία πελώρια ψευδαίσθηση. Γιατί εκείνο που ενδιαφέρει την πολιτική τάξη και την κοινωνία είναι να κοροϊδεύουν τους άλλους και τελικά κοροϊδεύουν εαυτούς και αλλήλους. Και δυστυχώς κάπως έτσι θα συνεχίσουν τα πράγματα όταν την εξουσία αναλάβουν αυτοί που σήμερα καταγγέλλουν και ταυτόχρονα υποστηρίζουν ότι ο δικός τους τρόπος είναι ο σωστός, στο πλαίσιο φαντασιώσεων και ανεδαφικών δοξασιών.
Εκεί λοιπόν που νομίζαμε ότι αχνοφαίνεται το φως στην άκρη του τούνελ, ήλθαν δύο δικαστικές αποφάσεις και ανέτρεψαν τα πάντα. Μία η απόφαση του μισθοδικείου που έκρινε αντισυνταγματικές τις μειώσεις των μισθών και των συντάξεων και αμέσως μετά, η απόφαση του ΣτΕ που έκρινε αντισυνταγματικές επίσης τις μειώσεις των μισθών και των συντάξεων των υπαλλήλων του «σκληρού πυρήνα του κράτους». Οπου κατά ερμηνεία, «σκληρός πυρήνας του κράτους» οι δικαστικοί, οι ένστολοι και κανείς άλλος, προφανώς για να μην ξεχωρίζουν οι πρώτοι σαν τη «μύγα μες στο γάλα», αν η απόφαση του μισθοδικείου έμενε μόνη!
Τώρα αποκαλύπτεται ότι το κόστος της απόφασης του ΣτΕ θα φτάσει το δισ. ευρώ, ενώ δεν ξέρουμε ακόμη σε ποιο ύψος υπολογίζεται το κόστος της απόφασης του μισθοδικείου. Δηλαδή, τρέχα γύρευε πού θα βρεθούν τα λεφτά, ή μάλλον μπορούμε να υποθέσουμε και να ετοιμαστούμε… Καθώς δεν μπορούν να προέλθουν από το περίφημο πρωτογενές πλεόνασμα, που σήμερα είναι και αύριο μπορεί να μην υπάρχει. Ολα δε αυτά πάνω στη σύγχυση που μας έχει προκαλέσει η απειλή που ονομάζεται Ξηρός – Μαζιώτης – Ρούπα και Σία, η οποία υπάρχει επειδή κάποιοι δεν έκαναν τη δουλειά τους όταν και όπως έπρεπε, ή απλά κιότεψαν.
Ενα ακόμη συμπέρασμα από όλα τα προηγούμενα είναι βεβαίως ότι είτε σκληρός πυρήνας, είτε στενός, είτε ευρύτερος, ο δημόσιος τομέας δεν λέει να συνέλθει, να εξελιχθεί, να προσφέρει μία ανάσα σε όλους τους υπόλοιπους, ταλαίπωρους και μη. Τα όσα είπε, πάλι, ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης, Λ. Ρακιντζής, στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, το επιβεβαιώνουν. Για λεφτά που βρίσκονται σε λογαριασμούς υπαλλήλων της Πολεοδομίας και της Εφορίας χωρίς να δικαιολογούνται είπε, για τη συνεχιζόμενη ασυδοσία που επικρατεί σε δήμους μίλησε, σε πλαστά πτυχία αναφέρθηκε, την ύπαρξη «νησίδων» ελεγκτέας λειτουργίας επεσήμανε, δικές του καταγγελίες και προτάσεις παρελθόντων ετών που μπήκαν σε συρτάρια υπενθύμισε.
Μετά έχει άδικο η… αδικημένη τάξη των αγροτών να απαιτεί να μην πληρώνουν φως, νερό, τηλέφωνο, καύσιμα, να μην τηρούν βιβλία και να έχουν αφορολόγητο μέχρι 40.000; Το καμαρωτό σημειωτόν άλλωστε, όλα τα εκλογικεύει. Για να κοροϊδεύουμε και να κοροϊδευόμαστε.