Ευτυχώς είναι στη φυλακή. Ευτυχώς για την τιμή της δημοκρατίας μας. Και μάλιστα βρίσκονται στη φυλακή επειδή καταδικάσθηκαν γι’ αυτό που πράγματι υπήρξαν. Μια εγκληματική οργάνωση που δολοφόνησε, κακοποίησε και τρομοκράτησε. Το ζήτημα όμως που δημιούργησαν δεν κλείνει με την καταδίκη τους. Το ζήτημα δεν αφορά μόνον το δικαστήριο που ασχολήθηκε μαζί τους για μια ολόκληρη πενταετία. Πώς είναι δυνατόν μια εγκληματική οργάνωση, μια συμμορία του υποκόσμου που καλύφθηκε πίσω από μια ειδεχθή ιδεολογία να φτάσει να πείσει περίπου μισό εκατομμύριο συμπολίτες ότι αξίζει να έχει μια θέση στη Βουλή; Είναι εκείνο το περίφημο 8% που απειλούσε να γίνει διψήφιο.
Ηταν περίεργα τα χρόνια εκείνα. Το πολιτικό σύστημα παρέπαιε, οι κυβερνήσεις ήσαν αναλώσιμες και η δημοκρατία είχε βυθιστεί σε έναν ωκεανό χρέους που ετοιμαζόταν να την καταπιεί. Αν δεν ήσουν Αγανακτισμένος δεν ήσουν Ελληνας στην καλύτερη περίπτωση. Στη χειρότερη ήσουν προδότης. Τα κακότεχνα μνημόνια ρούφηξαν το ΠΑΣΟΚ και συρρίκνωσαν τη Ν.Δ. Οι πρώην κομπάρσοι της πολιτικής σκηνής ανέλαβαν ρόλο πρωταγωνιστή. ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, Λεβέντης και Χρυσή Αυγή. Τα πολιτικά παιδιά της κρίσης.
Πώς είναι δυνατόν ένα τμήμα της «αγανάκτησης» να ταυτίστηκε με τη Χρυσή Αυγή; Πώς είναι δυνατόν το ελληνικό Κοινοβούλιο να φιλοξενεί στα έδρανά του ανθρώπους οι οποίοι επικαλούνται ανενδοίαστα τον νεοναζισμό; Ελληνική πρωτιά κι αυτή. Δεν ήσαν «ακροδεξιοί εθνικιστές» όπως η Λεπέν, η οποία αποποιήθηκε κάθε σχέση μαζί τους. Οπλοφορούσαν, ασκούνταν σαν στρατιωτικές μονάδες και σκότωναν Αιγύπτιους ψαράδες επειδή δεν είχαν γεννηθεί στη Θήβα αλλά στις Θήβες. Οσο κι αν η ρητορεία τους συμβάδιζε με το υπόλοιπο «αντιμνημονιακό» μέτωπο –αντιευρωπαϊσμός, επιστροφή στη δραχμή– η παρουσία τους μύριζε υπόκοσμο. Κάτι προϊόντα των γυμναστηρίων με ξυρισμένα κεφάλια που παρήλαυναν με μαύρες σημαίες στο κέντρο της Αθήνας. Πώς είναι δυνατόν ο συνταξιούχος του Αγίου Παντελεήμονα να ταυτιστεί μαζί τους;
Λειτούργησαν κανονικά ως συμμορία. Εκεί που η αστυνομία άφηνε απροστάτευτο τον συνταξιούχο απέναντι στους φόβους του αυτοί πουλούσαν προστασία. Οι νεώτερες ηλικίες όμως; Διότι βρήκαν και σε αυτές ψηφοφόρους. Παιδιά που έχουν ταυτίσει την κοινωνική αξία με το μυϊκό τους σύστημα και τον τσαμπουκά. Εχουν αποθηκεύσει βία αντί για μόρφωση. Δεν είναι γόνοι του περιθωρίου. Βγήκαν απ’ την ίδια κοινωνική μήτρα που γέννησε και τους κουκουλοφόρους, όσους έκαψαν την Αθήνα το 2008.
Χωρίς να παραγνωρίζω τη θεατρική διάσταση. Τις τελετές στο άγαλμα του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες. Κακοποίησαν τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Και απευθύνθηκαν σε κοινό που ήταν έτοιμο να δεχθεί τα θρύμματα της κακοποίησης των σχολικών θρανίων. Αν το ελληνικό σχολείο πρόσφερε πραγματικά μια ελληνική παιδεία οι πιθηκισμοί των Χρυσαυγιτών θα αντιμετωπίζονταν ως ανέκδοτο.
Οσοι ταυτίζουν τη Χρυσή Αυγή με τον «ακροδεξιό εθνικισμό» απλώς παλεύουν να διασώσουν εαυτούς από το άγος. Ο «εθνικισμός» δεν είναι έγκλημα. Ο τρόπος όμως με τον οποίον τον εξέφρασε η Χρυσή Αυγή ήταν εγκληματικός. Και επειδή διά του τρόπου συναντιέται με άλλους οι οποίοι μπορεί να μην είναι εθνικιστές αλλά χρησιμοποιούν τον βραχίονα του τραμπουκισμού ως πολιτικό τους όπλο, προσπαθούν να διαχωρίσουν το «περιεχόμενο» από τη «μορφή». Ο χρυσαυγιτισμός ορίζει μια συμπεριφορά, έναν τρόπο, μια μορφή.
Από μιαν άποψη υπήρξαμε τυχεροί με τη Χρυσή Αυγή. Τυχεροί διότι το εμφυλιακό κλίμα που προσπάθησε να καλλιεργήσει η ριζοσπαστική Αριστερά στον καιρό των μνημονίων εξανεμίσθηκε ελλείψει κοινού. Αν η αντιμνημονιακή ρητορεία της Αριστεράς είχε γίνει πραγματικότητα, σήμερα οι Χρυσαυγίτες δεν θα ήσαν στη φυλακή. Τυχεροί διότι η Χρυσή Αυγή δεν ήξερε να λειτουργήσει παρά μόνον σε συνθήκες εθνικού διχασμού, κοινώς εμφυλίου. Σε συνθήκες κοινοβουλευτικής δημοκρατίας το όριο όσων μπορούσαν να ταυτισθούν με τον πρωτογονισμό της αποδείχθηκε περιορισμένο, ευτυχώς.
Δυστυχώς όμως, για μια ακόμη φορά, ο δημόσιος λόγος προτιμά να απωθήσει το ζήτημα παρά να το αντιμετωπίσει. Η δημοκρατία μας απηλλάγη από τη συγκεκριμένη εγκληματική οργάνωση. Το θηρίο ταπεινώθηκε. Ομως η ζούγκλα που το έθρεψε είναι ακόμη αθέατη. Μην ξεχνάμε ότι οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική. Κοινώς η δημοκρατία μας θα δώσει μια ακόμη ευκαιρία στους κλώνους της Χρυσής Αυγής. Ο χρυσαυγιτισμός δεν έχει ιδεολογικό πρόσημο. Είναι μια νοοτροπία που υποφώσκει στην ελληνική κοινωνία και ψάχνει φωνή για να γίνει λάμψη. Το κεφάλαιο της βίας είναι τέτοιο που ακόμη και μια εθνική συνείδηση που συγκροτήθηκε απέναντι στα εγκλήματα των ναζί μπορεί να εγκαταλείψει τις αναστολές της προκειμένου να το αποσβέσει.
Για πρώτη φορά στην Ε.Ε. κοινοβούλιο υποδέχθηκε νεοναζί. Εθνική ντροπή; Είμαστε περήφανος λαός. Αυτοί ψήφισαν εναντίον των μνημονίων και υπέρ της απλής αναλογικής.