Πολλά χρόνια τώρα, η διαχείριση της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου (1973) από την Αριστερά την έχει καταντήσει επαναλαμβανόμενο στερεότυπο με ποικίλες εκδηλώσεις μίσους. Μίσους μεταξύ των αριστερών οργανώσεων (πέρυσι το ΚΚΕ έκανε χωριστή πορεία). Μίσους εναντίον της κοινωνίας (ρόπαλα, μολότοφ, προβοκάτσιες, εμπρησμοί, συμπλοκές, τραυματίες, ακόμα και νεκροί). Μίσους των διαφόρων απελπισμένων, διεστραμμένων, αφηνιασμένων, που κάθε χρονιά «αμαυρώνουν την πορεία». Ολο αυτό το μίσος κρύβεται πίσω από επαναστατικές αριστερές ιδεολογίες, στερεότυπα συνθήματα και μύθους.
Τούτη τη χρονιά το μίσος δεν μπόρεσε να κρυφτεί πίσω από ιδεολογίες. Ο κορωνοϊός δεν χαμπαριάζει από τέτοια και εκμεταλλεύεται κάθε μετακίνηση για να επιτεθεί, με στόχο κυρίως τις ευάλωτες κατηγορίες πολιτών. Οι ιδεολόγοι των συγκεντρώσεων και των πορειών εξομοιώνονται με τους ευσεβείς που κατακλύζουν τις εκκλησίες. Με τους κληρικούς «οι οποίοι με τα εγκληματικά τους κηρύγματα άρδευαν αλλοφροσύνη από την εωσφορική τους έπαρση, που τελικά σκότωσε συνανθρώπους τους» (μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως).
Με τους επισκέπτες στον δικηγορικό σύλλογο για να ευχηθούν στον πρόεδρό του. Με τους παρτάκηδες που είναι η βασική αιτία της διασποράς του ιού (Μητσοτάκης). Με τους παλαβούς που διαδηλώνουν σε όλη την Ευρώπη. Με τους δογματικά προσκολλημένους σε διεθνείς συμβάσεις «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» που γράφτηκαν για άλλες καταστάσεις και που χρειάζονται επικαιροποίηση. Με τους κερδοσκόπους που εκμεταλλεύονται την πανδημία.
Ολοι αυτοί ακούγονται σαν μια ενιαία φωνή που μετασχηματίζει το σύνθημα του Πολυτεχνείου «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» σε κάτι σαν «Θάνατος στους γέρους». Σαν να ξεπροβάλλει με κυνισμό το αίτημα: «Να πεθάνουν οι γέροι για να σταματήσουμε να πληρώνουμε εμείς τις συντάξεις τους. Να πεθάνουν οι γέροι γιατί μερικοί από αυτούς κρατούν ακόμα θέσεις που τις δεσμεύουν από μας».
Η κυβέρνηση έκανε ό,τι μπορούσε για να τους κατευνάσει. Ο πρωθυπουργός, θέλοντας να εμφανιστεί ενωτικός και χαμηλών τόνων, κάλεσε τους πολιτικούς αρχηγούς να αφήσουν μαζί συμβολικά ένα λουλούδι στο Πολυτεχνείο. Μάταια. Φοβούμαι ότι, σε λίγες ημέρες, στην επέτειο «Γρηγορόπουλου», κάποιοι θα θέλουν να ασκήσουν τα «δημοκρατικά δικαιώματά» τους. Ελπίζω ο κ. Χρυσοχοΐδης να μη δείξει την ανοχή που έδειξε στην πορεία του Πολυτεχνείου.