Με ποια λογική η «ισλαμοφοβία» αντιμετωπίζεται ως αδίκημα από τον «αντιρατσιστικό» νόμο; Επειδή ταυτίζεται με τον ρατσισμό. Στα χρόνια της ηγεμονίας της Aριστεράς είχαμε το φόβητρο του «αντικομμουνισμού». Δεν ήταν ποινικό αδίκημα, ήταν όμως μεγάλο πολιτικό αμάρτημα. Κανείς δεν ήθελε να φέρει το στίγμα του «αντικομμουνιστή». Η καταδίκη του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού έπρεπε να συνοδεύεται από δηλώσεις που σου επέτρεπαν να ξεπλύνεις την κριτική σου. Για να καταδικάσεις τα γκουλάγκ έπρεπε να ξεκαθαρίσεις ότι επρόκειτο για λανθασμένη εφαρμογή της δικαιότερης και ωραιότερης ιδεολογίας που γέννησε ο ανθρώπινος νους. Το ίδιο επιχειρείται τώρα με την ισλαμοφοβία. Δεν τολμάς να πεις ότι αισθάνεσαι πως η επιθετικότητα του Ισλάμ απειλεί τον δυτικό τρόπο ζωής και τις αξίες του. Θα πρέπει πρώτα να έχεις ξεκαθαρίσει ότι οι μουσουλμάνοι αποτελούν ευλογία για την ευρωπαϊκή κοινωνία.
Ούτε βέβαια τολμάς να αναρωτηθείς τι κηρύσσουν οι ιμάμηδες στους πιστούς τους κάθε Παρασκευή στα 100 παράνομα τζαμιά που λειτουργούν στην Αθήνα. «Αυτοσχέδια» τα λένε. Ο ρατσισμός σε κρίνει γι’ αυτό που είσαι. Η ισλαμοφοβία προκαλείται από αυτό που κάνουν οι τρομοκράτες και όχι από αυτό που είναι. Η ταύτισή της με τον ρατσισμό δηλώνει το είδος της αποβλακωμένης ισοπέδωσης που επιβάλλει στην κρίση η πολιτική ορθότητα, το μετά θάνατον ευαγγέλιο της Αριστεράς.
Στη Γαλλία λειτουργούσε μέχρι πρόσφατα μια οργάνωση κατά της ισλαμοφοβίας. Πέρυσι, μάλιστα, είχε οργανώσει μια διαδήλωση στο Παρίσι. Παρέα με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους είχε εμφανιστεί και ο ηγέτης της Αριστεράς, Μελανσόν. Η σχέση της με αυτούς και με άλλα ευαγή ιδρύματα οδήγησε στην απαγόρευση της λειτουργίας της από τις Αρχές. Αφορμή η βάρβαρη δολοφονία του Σαμιέλ Πατί. «Ο ιμπεριαλισμός το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού» είναι ο τίτλος της διάσημης μπροσούρας του Λένιν. «Ισλαμοφιλία, το ανώτατο στάδιο του λενινισμού» θα μπορούσε να είναι η επίκαιρη εκδοχή του. Η Αριστερά ψάχνει στις μουσουλμανικές κοινότητες της Ευρώπης το προλεταριάτο που έχασε. Δεν είναι τυχαίο ότι, στη Γαλλία τουλάχιστον, το πρώην προλεταριάτο έχει μετακομίσει με όλη του την οικοσκευή στη Λεπέν.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει ρατσισμός κατά των μουσουλμάνων. Υπάρχει δυσαρέσκεια των τοπικών κοινωνιών εξαιτίας της άναρχης εισβολής τους, για την οποία ευθύνεται εν πολλοίς το ελληνικό κράτος. Υπάρχει όμως αντιρατσιστικό κίνημα. Το καλοκαίρι φώναζαν στην πλατεία Βικτωρίας «Black lives matter». Ούτε ένα δικό τους σύνθημα δεν είναι ικανοί να φτιάξουν. Ο αντιρατσισμός και η ισλαμοφιλία είναι επάγγελμα. Με τόση ανεργία καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή.