Ο Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν συνδέθηκε άρρηκτα με την ελληνική ιστορία όταν διέθεσε αεροσκάφος της γαλλικής προεδρίας για να επιστρέψει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στη χώρα του τον Ιούλιο του 1974. Την ώρα της μεγάλης σύγχυσης, καθώς κατέρρεε η δικτατορία, ο συμβολισμός της ευγενικής χειρονομίας του Γάλλου ηγέτη ήταν ξεκάθαρος: ο Καραμανλής είχε τη στήριξη της διεθνούς κοινότητας στην αποστολή του να αποκαταστήσει τη δημοκρατία στην Ελλάδα. Στα χρόνια που ακολούθησαν, η σχέση μεταξύ των δύο ανδρών έπαιξε ουσιαστικό ρόλο στην ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας, καθώς ο Ντ’ Εστέν είχε πεισθεί από τον Καραμανλή ότι ήταν αδύνατο να υπάρξει Ευρώπη αποκομμένη από την ελληνική πηγή του πολιτισμού της. Ο Γάλλος πρόεδρος επισφράγισε τη στήριξή του με επίσκεψη στην Αθήνα το 1975, λίγο μετά την αίτηση που υπέβαλε ο Καραμανλής για ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα.
Ο Ντ’ Εστέν και ο Καραμανλής είχαν σπουδαίες πολιτικές καριέρες και η προσωπική τους σχέση θα μπορούσε να είναι μια υποσημείωση στη μακρόχρονη ιστορία του καθενός. Ομως, η σχέση εμπιστοσύνης που αναπτύχθηκε, μέσα από τις κουβέντες που αντάλλαξαν την περίοδο που ο Καραμανλής ήταν αυτοεξόριστος στο Παρίσι, βοήθησε τον Ελληνα πολιτικό στη μεγάλη αποστολή του – να οδηγήσει τη χώρα του προς την Ευρώπη, εξασφαλίζοντας την πολιτική σταθερότητα και την εδαφική ακεραιότητά της. Η ενταξιακή πορεία που ο ίδιος είχε ξεκινήσει το 1961 προέβλεπε ένταξη το 1984. Το ότι αυτή επιτεύχθηκε το 1981, παρά την επτάχρονη δικτατορία, παρά τη σθεναρή αντίσταση του ανερχόμενου ΠΑΣΟΚ, παρά τις επιφυλάξεις πολλών Ευρωπαίων ηγετών, υπογραμμίζει το πείσμα του Καραμανλή, τη δύναμη του οράματός του, αλλά και τις ισχυρές συμμαχίες που συνήψε για να πετύχει τον στόχο του.
Από την εποχή Βενιζέλου – Λόιντ Τζορτζ είχαμε να δούμε Ελληνα πολιτικό να εντυπωσιάζει ξένο ηγέτη στον βαθμό που το πέτυχε ο Καραμανλής. Ωστόσο, η προσωπική σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ ηγετών είναι παραγνωρισμένη παράμετρος της πολιτικής και της διπλωματίας. Η εμπιστοσύνη μεταξύ ηγετών μπορεί να άρει αδιέξοδα, να ανοίξει νέες προοπτικές. Η αρνητική πλευρά, ασφαλώς, είναι ότι ο αδικαιολόγητος θαυμασμός μπορεί να ενθαρρύνει καταστροφικές πολιτικές. Ομως, ο Ντ’ Εστέν και ο Καραμανλής απέδειξαν πως η Ευρώπη οικοδομείται με άλματα εμπιστοσύνης, με προσωπικές επαφές, με τη στήριξη της δημοκρατίας παντού, με την εξωστρέφεια. Με τη φιλία, δηλαδή.