Η κυβέρνηση, μετά ένα χρόνο πανδημίας, δεν δικαιούται να κάνει λάθη στα μέτρα που λαμβάνει. Είναι καλά «προπονημένη» και θα έπρεπε να γνωρίζει κάθε μέτρο τι παρενέργειες θα έχει. Διαπιστώσεις εκ των υστέρων, που συνοδεύονται από διορθωτικές κινήσεις, είχαν την ανοχή των πολιτών τους πρώτους μήνες της υγειονομικής κρίσης, όταν η ελληνική κυβέρνηση, όπως και όλες οι κυβερνήσεις των κρατών που επλήγησαν από την COVID-19, κινείτο σε αχαρτογράφητα νερά.
Το κλείσιμο των σούπερ μάρκετ στις πέντε μ.μ. το Σάββατο, π.χ., είναι γνωστό τι προβλήματα θα δημιουργούσε. Προφανώς, αυτοί που αποφασίζουν ιεράρχησαν ως σημαντικότερη προτεραιότητα τον περιορισμό της κυκλοφορίας στους δρόμους από τον συνωστισμό εντός των σούπερ μάρκετ.
Σήμερα, είναι μεν δικαιολογημένη η τακτική τού «βλέπουμε και κάνουμε», αλλά δεν είναι δικαιολογημένη η λήψη μέτρων που δημιουργούν μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που επιλύουν. Οπως δεν είναι δικαιολογημένες πλέον οι διορθώσεις την επομένη ημέρα, μέτρων που ελήφθησαν την προηγουμένη.
Ολο αυτό το σκηνικό, εκτός από σύγχυση και αγανάκτηση, σύντομα θα μεγαλώσει και τη δυσαρέσκεια στα κυβερνητικά πεπραγμένα και στο πολιτικό επίπεδο. Μπορεί αυτό προς το παρόν να μην καταγράφεται, αλλά καλό είναι να γνωρίζουν οι κυβερνώντες πως ο χρόνος δουλεύει εις βάρος τους. Η αναξιοπιστία της αξιωματικής αντιπολίτευσης δίνει μεγάλη άνεση στους χειρισμούς της κυβέρνησης, όμως μια συσσωρευμένη δυσαρέσκεια δεν γνωρίζουμε τελικά πώς θα εκφρασθεί και πού θα διοχετευθεί. Είναι κανόνας πως κυβερνήσεις που «παίζουν» χωρίς αντίπαλο είναι πιο επιρρεπείς στα λάθη και στις πρόχειρες και βιαστικές λύσεις. Γνωρίζουν πως αν δεν κάνουν κάτι σωστά, αυτό ελάχιστη επίδραση θα έχει στους συσχετισμούς των δυνάμεων, στο μέτρο που η αξιωματική αντιπολίτευση αδυνατεί να εισπράξει το σχετικό όφελος.
Η αλλαγή του εμβολιαστικού σχεδιασμού έχει ανατρέψει τον κυβερνητικό προγραμματισμό σε όλα τα μέτωπα, καθώς παρέτεινε το χρονικό διάστημα της αβεβαιότητας. Αυτό σημαίνει πως τουλάχιστον για άλλους δύο έως τρεις μήνες η κυβέρνηση θα ακολουθεί την πολιτική του ακορντεόν· δηλαδή, μια πολιτική συνεχών μέτρων που θα επηρεάζουν τις ζωές εκατομμυρίων πολιτών. Σε μια τέτοια κατάσταση δεν συγχωρούνται λάθη, δεν δικαιολογούνται προχειρότητες, κάθε μέτρο θα πρέπει να είναι καλά ζυγισμένο και μελετημένο. Οι επιστήμονες και οι υπουργοί έχουν μπροστά τους εξουθενωμένους πολίτες.