Αυτή η κυβέρνηση, χωρίς αμφιβολία, διαθέτει το τεκμήριο της σοβαρότητας. Με απλά λόγια, τα μέλη της δεν συνελήφθησαν να λένε ανοησίες. Το ίδιο βέβαια και ο πρωθυπουργός.
Αυτή η κυβέρνηση, χωρίς αμφιβολία, διαθέτει το τεκμήριο της σοβαρότητας. Με απλά λόγια, τα μέλη της δεν συνελήφθησαν να λένε ανοησίες. Το ίδιο βέβαια και ο πρωθυπουργός.
«Ακαδημαϊκότητα δεν είναι η καταστροφή, στο όνομα της όποιας δημοκρατίας, των περιουσιακών στοιχείων του πανεπιστημίου», δήλωσε μεταξύ άλλων ο πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου κ. Ν. Παπαϊωάννου.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έκλεισαν τους λογαριασμούς του. Οι συνεργάτες του τον εγκαταλείπουν ένας ένας.
Το τελευταίο προσκλητήριο της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι ενδεικτικό του πολιτικού αδιεξόδου στο οποίο βρίσκεται. Απευθύνεται στο ΚΚΕ, στο ΜέΡΑ 25 και, φυσικά, στο ΚΙΝΑΛ.
Τα θλιβερά γεγονότα στο Καπιτώλιο έγιναν η αφορμή οι αριστεροί όλων των αποχρώσεων να επιδείξουν τον αντιαμερικανισμό τους.
Τα όσα θλιβερά διαδραματίστηκαν στο Καπιτώλιο έφεραν στη μνήμη μου τον χαρακτηρισμό «αριστεροχουντισμός» που εισήγαγε στην πολιτική μας ζωή, τη δεκαετία του ’70, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Είθισται, κάθε φορά που μια παραβατική συμπεριφορά προκαλεί την προσοχή της κοινής γνώμης, να σπεύδουμε να διερευνήσουμε τα βαθύτερα αίτιά της.
Οι εικόνες ντροπής που όλοι είδαμε μέσα και έξω από το Καπιτώλιο έχουν τραυματίσει το γόητρο των ΗΠΑ.
Με αφορμή τον ανασχηματισμό, επανήλθε η τετριμμένη διάκριση μεταξύ τεχνοκρατών και πολιτικών. Μια διάκριση που ουσιαστικά δεν υπάρχει.
Αναμφισβήτητα, το πρωθυπουργοκεντρικό πολιτικό σύστημα της Ελλάδας είναι ο βασικός λόγος που επί σαράντα πέντε χρόνια δεν ζήσαμε συνταγματική κρίση, καθώς το Σύνταγμά μας, μετά την αναθεώρηση του 1986, δεν αφήνει κανένα περιθώριο η διάσταση απόψεων μεταξύ Προέδρου της Δημοκρατίας και πρωθυπουργού να έχει πολιτικές συνέπειες.
Είναι διάχυτη η πεποίθηση πως τα δύσκολα φεύγουν μαζί με το 2020. Πέραν των αντικειμενικών δεδομένων, η αισιοδοξία αυτών των ημερών πηγάζει και από την ανθρώπινη φύση.
Χθες, με εντολή πρωθυπουργού, τερματίστηκε αυτή η ανεκδιήγητη πασαρέλα, στο Διαδίκτυο, κυβερνητικών παραγόντων που, όλο χάρη και καμάρι, επεδείκνυαν τον εμβολιασμό τους, προκαλώντας.
Ενα νέο κίνημα γεννιέται στις ΗΠΑ, παρακλάδι του «πολιτικώς ορθού». Αυτό του Disrupt Texts (διακοπή κειμένων) και αφορά την απαγόρευση της διδασκαλίας κλασικών έργων της λογοτεχνίας –Ομηρος, Σαίξπηρ– γιατί αναπαράγουν και διαδίδουν πρότυπα που το ρεύμα του «πολιτικώς ορθού» τα θεωρεί ρατσιστικά και σεξιστικά.
Η άφιξη του εμβολίου αποτελεί μια τομή στην περίοδο που ξεκίνησε στην πατρίδα μας, και σχεδόν σε όλο τον πλανήτη, από τις αρχές Μαρτίου.
Ο Γ. Σεφέρης στις «Μέρες» (1η Γενάρη 1941-31 Δεκέμβρη 1944) γράφει: «Κυριακή παραμονή Χριστουγέννων.
Δεν πέρασε πολύς καιρός που στην πολιτική σκηνή κυριαρχούσε το δόγμα Ρασπούτιν: «Ας πάνε στον εισαγγελέα και ας αποδείξουν την αθωότητά τους» ή κάτι ακόμη πιο ανατριχιαστικό: «Επειδή δεν είναι ένοχοι, δεν σημαίνει πως είναι και αθώοι».