Προχθές στη Βουλή ο κ. Γ. Καμίνης, στην ομιλία του για το νομοσχέδιο που αφορούσε την αναβάθμιση του σχολείου, είπε απευθυνόμενος στην κ. Κεραμέως πως «οι διατάξεις που εισάγονται, ελάχιστη επίπτωση έχουν στην πορεία του εκπαιδευτικού, στην εξέλιξή του, βαθμολογικά και μισθολογικά».
ΑΙΧΜΕΣ
Είναι κοινή διαπίστωση πως η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να σκληρύνει τη στάση της απέναντι στην κυβέρνηση, προσπαθώντας να περιμαζέψει ό,τι μπορεί.
Η ελληνική κυβέρνηση συνυπέγραψε δήλωση με άλλες 21 χώρες, σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών, με την οποία εξέφραζαν την ανησυχία τους για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κούβα.
Η στρατηγική της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν και παραμένει πως το κυπριακό πρόβλημα είναι ζήτημα «κατοχής και εισβολής» και η λύση του βρίσκεται στην εφαρμογή των ψηφισμάτων του ΟΗΕ.
Ο πρωθυπουργός προχθές είπε πως «δεν επιτρέπεται η αμφισβήτηση της επιστήμης». Προφανώς αυτή τη φράση δεν θα την προσεγγίσουμε με τα εργαλεία της επιστημολογίας.
Κάθε φορά που συμβαίνουν στην Ελλάδα δυσάρεστα γεγονότα, ξεσπάει μια γκρίνια που φτάνει στα όρια ενός εθνικού μαζοχισμού.
Ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Τόσκας έγραψε ένα άρθρο, στο οποίο τονίζει πως αν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να επιστρέψει στην εξουσία θα πρέπει να απευθυνθεί «στους συντηρητικούς, στους θρησκευόμενους, στους εθνικιστές, αρκεί να είναι έντιμοι».
Δουλειά της Τουρκίας είναι να προκαλεί. Εχει χαράξει από το 1955 μια στρατηγική την οποίαν ακολουθούν πιστά όλες οι κυβερνήσεις της.
Σχεδόν όλοι οι διανοούμενοι της Αριστεράς, όταν η συζήτηση περιστρέφεται σε ανελεύθερα καθεστώτα, που όμως ανήκουν στο «αντι-ιμπεριαλιστικό» στρατόπεδο, βρίσκονται σε μια προφανή αμηχανία.
Είναι λογικό σε κάθε σημαντική κρίση, ανεξαρτήτως της μορφής της, να αναδεικνύονται και οι γραφικές περσόνες που πιστεύουν ότι τους παρουσιάζεται μια ανεπανάληπτη ευκαιρία να βγουν από την αφάνεια.
Διαβάζω πως υπάρχουν διαφωνίες μέσα στην κυβέρνηση για το αν θα επιβληθούν κυρώσεις στους αρνητές του υποχρεωτικού εμβολιασμού.
Υποθέτω πως αυτή η ημερομηνία του τίτλου δεν λέει τίποτα στους σημερινούς τριαντάρηδες. Δυσάρεστο μεν, πραγματικό δε.
Η οικονομική κρίση που έφερε η πανδημία επιδείνωσε ακόμα πιο πολύ τα προβλήματα της Κούβας.
Δεν χρειάζεται να έχουμε βαθιές γνώσεις επιστημολογίας για να γνωρίζουμε πως αν μια υπόθεση επιβεβαιώνεται, μέσω αλλεπάλληλων πειραμάτων, τότε αναγορεύεται σε θεωρία και πάνω της πλέον κτίζονται όλες οι νέες προβλέψεις, οι οποίες είτε τη βελτιώνουν είτε δημιουργούν νέα δεδομένα με την ίδια μέθοδο.
Δύο καθοριστικά γεγονότα συνέβησαν τον μήνα Ιούλιο. Η κρίση στις σχέσεις Ανακτόρων – Γεωργίου Παπανδρέου και το πραξικόπημα της χούντας στην Κύπρο.
Είναι μια χιλιοειπωμένη λέξη. Σχεδόν όλοι μιλούν για επιστροφή στην κανονικότητα εδώ και πολλά χρόνια, αλλά όσο περνάει ο καιρός, φαίνεται πως όσοι χρησιμοποιούμε αυτήν τη λέξη δεν εννοούμε το ίδιο πράγμα.
[nx_login_form]x
