Στη ριζοσπαστική Αριστερά διακρίνονται για τις λεκτικές εκκεντρικότητές τους. Ξεκίνησαν με τη «δημιουργική ασάφεια», πέρασαν στην «ολιγαρκή αφθονία» και τις τελευταίες ημέρες επινόησαν την «προαιρετική υποχρεωτικότητα». Οι δύο πρώτες λεκτικές επινοήσεις είχαν το γούστο που έχουν όλες οι πομφόλυγες, όμως η τρίτη και φαρμακερή, μπορεί να αποβεί κυριολεκτικά θανατηφόρος γιατί αφορά την υγεία μας. Ουσιαστικά η αξιωματική αντιπολίτευση ζητεί να αρθεί η υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών για συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, καθώς αντιτίθεται στην «ποινικοποίηση» της άρνησης των μελών τους να εμβολιαστούν. Δηλαδή ζητούν, όσοι από τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό –περίπου 20.000– εξακολουθήσουν να αρνούνται το εμβόλιο, να τιμωρηθούν με… μετάθεση σε άλλη υπηρεσία του κλάδου τους ώστε να μην έρχονται σε επαφή με τους ασθενείς. Εμένα αυτό μου ακούγεται ως επιβράβευση. Γιατί ποιος δεν θα ήθελε να φύγει από την πρώτη γραμμή του μετώπου και να υπηρετήσει στα μετόπισθεν; Ποιος δεν θα ήθελε αντί να φροντίζει ασθενείς, να καταμετράει υλικό ή… να λύνει σταυρόλεξα; Γιατί δεν μπορώ να κατανοήσω τι άλλα καθήκοντα μπορούν να ασκήσουν 20.000 γιατροί και νοσηλευτές, οι οποίοι βεβαίως θα πληρώνονται κανονικά, και ποιους και πόσο θα επιβαρύνουν οικονομικά οι άλλοι 20.000 που θα προσληφθούν για να κάνουν τη δουλειά των αρνητών του εμβολιασμού; Η απάντηση είναι εύκολη. Τον φορολογούμενο πολίτη. Θα έλεγα μάλιστα πως η συγκεκριμένη θέση του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια μορφή αντιεμβολιαστικού bonus. Και τι θα γίνει με τους εκπαιδευτικούς; Τι άλλα καθήκοντα μπορούν να ασκήσουν;
Aλλά η είδηση από τη συνεδρίαση της πολιτικής γραμματείας του κόμματος ήταν άλλη. Οι νουθεσίες που απηύθυνε ο πρόεδρος προς τον κ. Π. Πολάκη να σταματήσει να κάνει δηλώσεις κατά των εμβολιασμών. Οι πληροφορίες λένε πως ο κ. Πολάκης δεσμεύθηκε να απέχει πλέον από παρόμοιες δηλώσεις.
Το ζητούμενο είναι –με δεδομένο τον εκρηκτικό χαρακτήρα του– για πόσες ημέρες θα τηρήσει αυτή τη δέσμευσή του. Αλλωστε, το αντιεμβολιαστικό ακροατήριο δεν είναι ασήμαντο και υποθέτω πως η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ήθελε να αποκοπεί από αυτό. Ενα σημαντικό μέρος του το αποτελούν ψηφοφόροι του. Είναι ολοφάνερο πως η ριζοσπαστική Αριστερά προσπαθεί να πατήσει σε δύο βάρκες. Γι’ αυτό και η προαιρετική υποχρεωτικότητα και οι στοργικές νουθεσίες. Πάντως είναι γνωστή η κατάληξη όσων προσπαθούν να πατήσουν σε δύο βάρκες.