Με αφορμή την καταγγελία για βιασμό 17χρονης και την άσκηση ποινικής δίωξης για κακούργημα, άκουσα και διάβασα για μιαν ακόμα φορά τα όσα ανατριχιαστικά λέγονται και γράφονται για τις περισσότερες υποθέσεις βιασμών. Μάλιστα, ο συνήγορος ενός εκ των κατηγορουμένων δήλωσε πως η παθούσα δείχνει πολύ μεγαλύτερη στην ηλικία. Δηλαδή πίστεψε πως αυτό αποτελεί υπερασπιστικό λόγο; Μα ο εντολέας του δεν διώκεται για συνεύρεση με ανήλικη, αλλά για βιασμό. Και είτε είναι 15χρονη, είτε 25χρονη, ο βιασμός είναι βιασμός.
Ξαναδιάβασα τα γνωστά και τετριμμένα πλέον ερωτήματα: «και τι ήθελε τέτοια ώρα με άγνωστους άνδρες σε ένα δωμάτιο;» ή «όταν τους ακολούθησε δεν ήξερε τι θα συμβεί;». Ελαφρυντικά για τον δράστη, απόδοση ευθυνών και στο θύμα. Ας το ξεκαθαρίσουμε για μιαν ακόμα φορά.
Κάθε άνθρωπος, άνδρας ή γυναίκα, έχει το δικαίωμα να κάνει παρέα με όποιον θέλει, να πηγαίνει σε όποιο σπίτι θέλει και να φεύγει ό,τι ώρα θέλει, όπως θέλει. Σε αυτά δεν υπάρχει «ναι μεν, αλλά…». Συνεπώς, όλες οι ελευθερίες που κρύβονται στις παραπάνω επιλογές ακυρώνονται αν συνοδεύονται από πράξεις βίας, σε όλες τις μορφές της. Το γεγονός ότι μια 17χρονη πήγε στο σπίτι γνωστών ή αγνώστων, αυτό δεν δικαιολογεί κανένα βιασμό. Είχε το αναφαίρετο δικαίωμα να φύγει από τον χώρο, όπως ακριβώς πήγε.
Γενικότερα, το δικαίωμα στη διάλυση μιας σχέσης αποτελεί ίσως τη σημαντικότερη αιτία έμφυλης βίας. Είναι κοινός τόπος, πως για να συναφθεί μια ερωτική σχέση απαιτείται η συναίνεση και των δύο, ενώ για να λυθεί, η απόφαση μόνον του ενός. Ο εγκαταλελειμμένος πολλές φορές βιώνει τραυματικά την εγκατάλειψη, αλλά αυτή είναι μία από τις πιθανές καταλήξεις του ερωτικού παιχνιδιού. Οποιος συμμετέχει, αποδέχεται και τους όρους του. Ενδεχομένως, όλα αυτά να ακούγονται στεγνά από συναίσθημα και εγκεφαλικά. Θα συμφωνούσα, αν δεν αποτελούσαν και την εγγύηση για μια πολιτισμένη λύση μιας σχέσης ή μιας «πολιορκίας».
Η ερωτική πρόταση ή διεκδίκηση εμπεριέχει τον κίνδυνο της άρνησης που θα πρέπει να γίνεται σεβαστή. Η ήττα είναι μέσα σε κάθε παιχνίδι. Με βάση όλα τα παραπάνω, στη μικροκλίμακα ενός δωματίου, οι φερόμενοι ως δράστες του βιασμού έπρεπε να αναγνωρίσουν στη 17χρονη το δικαίωμα να εγκαταλείψει σώα και αβλαβής τον χώρο, εφόσον αυτό επιθυμούσε.