Η κυβέρνηση έλαβε αυστηρότερα μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας και άριστα έπραξε. Παρομοίως πράττουν και όλες οι χώρες της Ε.Ε. Στην πατρίδα μας, όμως, υπάρχει μιαν ιδιομορφία. Εδώ και αρκετό καιρό, κάποιες ομάδες, κυρίως του αριστερού περιθωρίου, συγκεντρώνονται και διαδηλώνουν για διάφορα ζητήματα, επιδεινώνοντας με την πρακτική τους την υγειονομική κατάσταση των πόλεων στις οποίες λαμβάνουν χώρα οι εκδηλώσεις τους. Τις τελευταίες ημέρες, γινόμαστε μάρτυρες καθημερινών μαζικών πορειών, περίπου 5.000 ατόμων, υπέρ του Κουφοντίνα, στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις. Η πρόκληση είναι μεγάλη για τους επιχειρηματίες της λιανικής, που βλέπουν, την ώρα που αυτοί υφίστανται οικονομική ζημία και το μέλλον τους είναι άδηλο, κάποιους να διαδηλώνουν αγνοώντας τα κυβερνητικά μέτρα. Το δικαίωμα του συνέρχεσθαι είναι συνταγματικά κατοχυρωμένο, όμως στην εποχή της πανδημίας δύναται να ανασταλεί για λόγους δημοσίας τάξεως.
Επιπροσθέτως, πριν από μερικούς μήνες η κυβέρνηση ψήφισε ένα νόμο για τις πορείες και τις συγκεντρώσεις, στον οποίο υπάρχουν συγκεκριμένες πρόνοιες ώστε να μη διαταράσσεται η κυκλοφορία και να μην παραλύει η ζωή των πόλεων. Το ερώτημα που απασχολεί τους πολίτες είναι εάν τηρούνται αυτοί οι νόμοι από τους διοργανωτές όλων αυτών των διαδηλώσεων. Σε τελική ανάλυση, αν δηλαδή η κυβέρνηση προστατεύει το κύρος της και την αξιοπιστία της ή αν τίποτα δεν έχει αλλάξει. Δηλαδή κυριαρχεί και πάλι το δόγμα «ψηφίζουμε, αλλά δεν εφαρμόζουμε».
Ενα από τα θετικά χαρακτηριστικά αυτής της κυβέρνησης είναι η σοβαρότητα που επιδεικνύει στη διαχείριση της εξουσίας, παρά τις μερικές αστοχίες. Οι πολίτες –όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις– την εμπιστεύονται και γι’ αυτό πειθαρχούν, στο μέτρο της ανθρώπινης αντοχής τους, στα περιοριστικά μέτρα. Αυτό το κλίμα εμπιστοσύνης κινδυνεύει να διαταραχτεί από τις καθημερινές εκδηλώσεις του αριστερού περιθωρίου. «Δηλαδή, τι να κάνουμε; Να απαγορεύσουμε τις συγκεντρώσεις;» θα ρωτήσει ένας «ευαίσθητος» πολίτης. Φυσικά και θα τις απαγορεύσουμε. Οπως απαγόρευσε η κυβέρνηση στους πολίτες να ασκούν τις οικονομικές δραστηριότητές τους, με τεράστιο κόστος για την εθνική οικονομία. Εξαιρέσεις δεν νοούνται. Οταν, ευθύς εξαρχής, επέλεξε να θέσει τις ζωές των πολιτών υπεράνω πάντων, αυτή την πολιτική οφείλει να την ακολουθήσει έναντι πάντων. Είναι αδιανόητο το αριστερό περιθώριο να διαδηλώνει ανενόχλητο, υπονομεύοντας την κυβερνητική υγειονομική πολιτική.