Η επικράτηση των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν δεν σημαίνει απλά μια στρατιωτική ήττα των Αμερικανών και των υπολοίπων της Δύσης, που τους ακολούθησαν σε αυτή την περιπέτεια. Το τέλος είχε ήδη επέλθει όταν η Ουάσιγκτον έφτασε σε αδιέξοδο και ο Ντόναλντ Τραμπ αποφάσισε την απόσυρση όλων των αμερικανικών δυνάμεων –επομένως και των νατοϊκών, που τις πλαισίωσαν– μέσα στο 2021 και μάλιστα μέχρι τον περασμένο Μάιο, ασχέτως αν τώρα επιχειρεί να ρίξει όλες τις ευθύνες στον Τζο Μπάιντεν.
Η ραγδαία επέλαση των Ταλιμπάν και η πτώση της Καμπούλ σε ελάχιστο διάστημα από τη στιγμή που ξεκίνησε η αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων είναι πια γεγονός με πολλές «ουρές», άλλες ήδη ορατές και άλλες προς το παρόν αόρατες, με πολλές πιθανότητες όμως να φανούν με την πάροδο του χρόνου. Κυρίως έρχεται να προστεθεί σε σειρά άστοχων στρατηγικών και τακτικών επιλογών των ΗΠΑ, με βαριές πολιτικές συνέπειες τόσο για τις ίδιες όσο και για ολόκληρες περιοχές του κόσμου, της Ευρώπης περιλαμβανομένης. Της 20ετούς περιπέτειας στο Αφγανιστάν έχουν προηγηθεί η στρατιωτική ήττα στο Βιετνάμ και η εισβολή στο Ιράκ, που έθρεψε τον ισλαμικό φανταμενταλισμό και γέννησε το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος, αν η μνήμη περιοριστεί σε καθοριστικά γεγονότα της πρόσφατης παγκόσμιας ιστορίας.
Παράλληλα, αποδεικνύονται ορισμένες πικρές αλήθειες, που αποκαθηλώνουν την εμπιστοσύνη στη «σοφία» της αμερικανικής πολιτικής, στις δυνατότητες των στρατιωτικών μηχανισμών της, στην αποτελεσματικότητα των μυστικών υπηρεσιών τους, στην οργάνωση τοπικών στρατιωτικών δυνάμεων που τάσσονται στο πλευρό τους, στις υποσχέσεις που δίνουν για τη φροντίδα και την ασφάλεια των άμεσων συνεργατών τους. Είναι πλέον φανερό ότι η αμερικανική πολιτική αστόχησε και κατέρρευσε επανειλημμένως, οι συμβατικές δυνάμεις της τα βρήκαν σκούρα όποτε αντιμετώπισαν αντάρτικους στρατούς που η πολιτική (Βιετνάμ) ή θρησκευτική ιδεολογία τους συνδυάζεται με απελευθερωτικό αγώνα (σουνίτες – Ιράκ, Ταλιμπάν – Αφγανιστάν) και είναι έτοιμες να υποστούν μεγάλες απώλειες· σε όλες τις περιπτώσεις, οι τοπικές στρατιωτικές δυνάμεις που δημιουργήθηκαν για να αναλάβουν μετά την απόσυρση των Αμερικανών διαλύθηκαν κυριολεκτικά πριν ακόμη ολοκληρωθεί η αποχώρηση των τελευταίων.
Το Βιετνάμ είναι κάπως μακρινό για να θυμηθούμε τους Νοτιοβιετναμέζους συνεργάτες των Αμερικανών που δεν κατάφεραν να φύγουν όταν έπεσε η Σαϊγκόν. Ισως των περισσοτέρων η τύχη να μην ήταν τόσο κακή, με δεδομένη την επόμενη ημέρα εκεί. Ομως, μόλις πρόσφατα οι Αμερικανοί εγκατέλειψαν τους Κούρδους που βοήθησαν στην αντιμετώπιση του ISIS, στο έλεος των Τούρκων, και απέτυχαν παταγωδώς τώρα στο Αφγανιστάν, αποσύροντας τις δυνάμεις τους πριν εξασφαλίσουν την αποχώρηση των συνεργατών τους και των οικογενειών τους. Θεωρούσαν, υποτίθεται, ότι οι κυβερνητικές δυνάμεις θα άντεχαν κάπως και διαψεύστηκαν οικτρά. Ο Τζο Μπάιντεν οφείλει εξηγήσεις!
Προς το παρόν, οι Ταλιμπάν εμφανίζονται σχετικά μετριοπαθείς, αλλά η επικράτησή τους σηματοδοτεί αναμφίβολα νίκη του φανατικού Ισλάμ επί των κοσμικών αντιλήψεων. Η πρώτη από τις επιπτώσεις θα είναι το μεταναστευτικό κύμα που θα ακολουθήσει, οι άλλες θα διαπιστωθούν σταδιακά.