Για όσους ενδιαφέρονται, η πολιτική φιλολογία των ημερών περιστρέφεται γύρω από κάποιους διακριτούς άξονες. Απασχολεί κάπως το ενδεχόμενο εκλογών μέσα στο 2022, με γενική εκτίμηση ότι δεν πρόκειται να γίνουν, ενώ θεωρείται βέβαιο ότι ο πρωθυπουργός θα προχωρήσει σε ανασχηματισμό, καθώς οι πολύ πρόσφατες αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα ήταν απλά «αναγκαίες παρεμβάσεις» – κατά τον νέο κυβερνητικό εκπρόσωπο. Απασχολούν επίσης οι πραγματικές ή όχι αλλαγές τακτικής στην αντιπολίτευση, που ασκεί πρωτίστως ο ΣΥΡΙΖΑ και δευτερευόντως το ΚΙΝΑΛ, ενώ έχουν αρχίσει να απασχολούν οι εκτιμήσεις, αλλά και οι εικοτολογίες για τις εξαγγελίες του Κυρ. Μητσοτάκη στη ΔΕΘ περί ασφαλιστικών εισφορών και εισφοράς αλληλεγγύης.
Ολα τα παραπάνω έχουν βέβαια ένα σταθερό φόντο. Την πανδημία και τους εμβολιασμούς, τις καταστροφικές αλλαγές και την τρομακτική απειλή που συνιστά η κλιματική αλλαγή, το μεταναστευτικό / προσφυγικό, ιδιαίτερα μετά τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν, τη στάση της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα σε καθημερινό επίπεδο, τα κονδύλια που έρχονται από το Ταμείο Ανάκαμψης και τη διαχείρισή τους σύμφωνα με τους όρους που θέτει η Κομισιόν, ενώ αναμένεται να προστεθούν οσονούπω θέματα που αφορούν την εκπαίδευση.
Παραμένοντας στα «αμιγώς» –εντελώς καταχρηστικά χρησιμοποιείται το συγκεκριμένο επίρρημα– πολιτικά, φαίνεται ρεαλιστική η εκτίμηση ότι επίκειται ανασχηματισμός. Που υποτίθεται ότι δεν προαναγγέλλεται, που αναντίρρητα αποτελεί αναφαίρετο προνόμιο του πρωθυπουργού, αλλά που αυτή τη φορά τουλάχιστον οι διαρροές, οι φήμες, οι ακριτομυθίες από κυβερνητικούς κύκλους δημιουργούν αίσθηση βεβαιότητας. Αν οι τελευταίες «αναγκαίες παρεμβάσεις» έγιναν για να σηματοδοτηθεί η ενίσχυση του «επιτελικού κράτους» ως απάντηση στις επιθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ με αφορμή τις πυρκαγιές, ο ανασχηματισμός θα γίνει με διαφορετικό σκεπτικό.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχουν εύλογα ερωτήματα για την αποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού στις πυρκαγιές και αυτό αντανακλά στους επικεφαλής της Πολιτικής Προστασίας και της Προστασίας του Πολίτη, Ν. Χαρδαλιά και Μ. Χρυσοχοΐδη. Εχουν ακουστεί διάφορα περί ευθυνών και δυσαρέσκειας του Μαξίμου, αλλά για τον Ν. Χαρδαλιά το θέμα έχει λυθεί. Είναι «παθών εν υπηρεσία» και αποκλείεται οι γιατροί να του επιτρέψουν να συνεχίσει σε τέτοιο απαιτητικό πόστο. Με την απαραίτητη επισήμανση ότι ο συγκεκριμένος τίμησε όσο λίγοι και σπάνια την εμπιστοσύνη που του έδειξε ο πρωθυπουργός τα εξαιρετικά δύσκολα χρόνια στον τομέα του από το 2019.
Κατά την άποψη του υπογράφοντος, ούτε ο Μ. Χρυσοχοΐδης μπορεί να θεωρηθεί αποτυχημένος – ασχέτως αν έχουν λυσσάξει «να τον φάνε» ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και άλλες δυνάμεις. Αυτές οι άλλες δυνάμεις είναι κομματικοί της Νέας Δημοκρατίας (οι «καραμανλικοί», κατά κάποιους), που δεν βλέπουν με καλό μάτι τα ανοίγματα του Κυρ. Μητσοτάκη και τη στελέχωση θέσεων με κεντρώους και εκσυγχρονιστές τεχνοκράτες, που κάποτε ήταν ή συνεργάστηκαν με το ΠΑΣΟΚ. Με αυτή την έννοια, ίσως ο πρωθυπουργός επιχειρήσει να ισορροπήσει κάπως τα πράγματα στον αναμενόμενο ανασχηματισμό. Κατά πάσα πιθανότητα δεν θα είναι ο τελευταίος προ των εκλογών ούτε και ευρύς.