Η δύναμη της πειθούς άγγιξε οροφή. Δεν υπάρχουν άλλοι άσοι για τη μεταστροφή των ενήλικων αρνητών στο μανίκι των μηχανισμών προστασίας από τον ιό. Μάλιστα, οι υποκατηγορίες των αντιεμβολιαστών πληθαίνουν, με την εμφάνιση εκείνων που αρνούνται τη διασωλήνωση και πεθαίνουν ή διασωληνώνονται με εντολή εισαγγελέα, που εξέρχονται σώοι από την Εντατική και έπειτα μηνύουν το υγειονομικό προσωπικό που τους έσωσε, εκείνων που αγγίζουν το κατώφλι του θανάτου όμως δεν πείθονται ότι προσβλήθηκαν από κορωνοϊό, που αρνούνται τη μετάγγιση με αίμα εμβολιασμένου, που δεν δέχονται μόσχευμα από δότη ανοσοπροστατευμένο με εμβόλιο mRNA…
Κυκλοφορούν ως απελεύθεροι ανάμεσα στους «είλωτες» της πανδημίας, φέροντας την άρνησή τους σαν φωτοστέφανο. Ριζώνουν σε μια πραγματικότητα που δεν υφίσταται πια – η ψύχωση της αποστροφής του κινδύνου έχει εμφυτευτεί βαθιά μέσα στον πνεύμα. Δεν τους κλονίζει ο πολύ υψηλός αριθμός ημερήσιων θανάτων από COVID-19 σε σύγκριση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Νικάει το έλλειμμα εμπιστοσύνης στους θεσμούς και στις αλήθειές τους. Και η σανίδα σωτηρίας εκλαμβάνεται ως φυλακή ή ως ασθένεια, η ΜΕΘ ως παγίδα, ο σωτήρας ως εχθρός, η με το αζημίωτο απόκτηση πλαστού αρνητικού rapid test ή βεβαίωσης εμβολιασμού «μαϊμού» από τις φάμπρικες ψεύτικων πιστοποιητικών ως γλυκιά εξαπάτηση του συστήματος. Περισσότερο εφιάλτης παρά υποψία λύτρωσης.
Είναι η παράνοια της κραταιάς μειοψηφίας που πλήττει, πλην εαυτής, και την ασθενή πλειοψηφία. Οι πολίτες της Ε.Ε. σε πρόσφατη έρευνα απέδωσαν την κύρια ευθύνη για την παράταση της υγειονομικής κρίσης σε εκείνους που δεν συμμορφώνονται με τα υγειονομικά πρωτόκολλα, που δεν αποδέχονται την κοινωνική συνεισφορά του εμβολιασμένου με τη δραστική μείωση της πιθανότητας εισόδου του στην αλυσίδα μετάδοσης, που δεν αντιλαμβάνονται τη δική τους κοινωνική ασυνειδησία.
Ομως δεν μειώνονται άλλο τα νερόφιδα του παραλογισμού. Τι κάνουμε; Προσέχουμε. Το έχουμε λησμονήσει. Και αναμένουμε τον ανασχεδιασμό μοχλών πίεσης και μέτρων, την ενδυνάμωση του ΕΣΥ. Υπάρχει άλλη επιλογή; Πορευόμαστε πάνω σε κινούμενη άμμο. Δράσεις (επέκταση υποχρεωτικού εμβολιασμού και σε άλλους κλάδους, εμβολιασμός εφήβων) προκαλούν νέες αντιδράσεις, και το τοπίο μεταβάλλεται. Οσο περισσότερο διαρκούν οι κρίσεις, τόσο λιγότερο πιθανή καθίσταται η επιστροφή στο χθες. Ερχονται κύματα βουνό μέχρι η επιστήμη να βγάλει και πάλι το φίδι από την τρύπα με το νέο «Tamiflu», και τα αναχώματα είναι λίγα.