Πριν από 20 χρόνια η χώρα –ή, έστω, η οργανική της διανόηση– φλεγόταν από τον καημό των προσωπικών δεδομένων. Τότε, όποιος προλάβαινε τοποθετούσε στην ιδιωτική σφαίρα ακόμη και δημόσιες λειτουργίες. Φτάσαμε σε σημείο να κλείνουν οι κάμερες της Τροχαίας την ώρα των διαδηλώσεων για να μην παραβιαστούν τα «προσωπικά δεδομένα», όσων δημοσίως ήθελαν να εκφράσουν τις πεποιθήσεις τους.
Η νεοσύστατη Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα το είχε πάρει πολύ ζεστά. Το 2004 επιχείρησε και να απαγορεύσει την εκλογή αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, διότι όσοι θα ψήφιζαν έπρεπε να ταυτοποιηθούν, και επομένως οι πολίτες δεν μπορούσαν να δώσουν τα προσωπικά τους στοιχεία ούτε οικειοθελώς! Τόση προστασία υπήρχε! Η ίδια Αρχή επέβαλε πρόστιμο 5.000 ευρώ στην ΕΣΗΕΑ, διότι δημοσίευσε τον κατάλογο των δημοσιογράφων που εργάζονταν σε κρατικούς φορείς. Τα προσωπικά δεδομένα ήταν υπεράνω όλων, ακόμη και του δικαιώματος των φορολογουμένων να ξέρουν ποιους σιτίζουν. Πέρασαν τα χρόνια και μαζί τους η πολιτική μόδα εκείνου του καιρού. Σήμερα –μετά εκατοντάδες ημερίδες, εισηγήσεις, άρθρα, βιβλία, Ανεξάρτητες Αρχές κ.λπ.– οι μόνοι προβληματισμοί για τα προσωπικά δεδομένα βρίσκονται στην επιστολογραφία της «Καθημερινής» και σε κύκλους αναρχοαυτόνομων.
Αυτές τις ημέρες γίνεται η απογραφή και καλώς. Ουδείς όμως από τους παρελθόντες διαπρύσιους κήρυκες της «ιδιωτικότητας» αναρωτήθηκε –έστω ως προβληματισμό, βρε αδελφέ!– ποια στοιχεία των πολιτών χρειάζονται για τη στατιστική αποτύπωση του πληθυσμού και πόσα παραβιάζουν τα θεμελιώδη προσωπικά δεδομένα. Ευτυχώς το έκανε ο κ. Θεοφάνης Σπυρόπουλος, ο οποίος αναρωτήθηκε χθες αν ο ΑΜΚΑ και ο ΑΦΜ (ταυτοχρόνως!) εξυπηρετούν κάποιον στατιστικό σκοπό («Καθημερινή», 17.11.2021). Και όλα αυτά ενώ υπάρχει οδηγία της Αρχής (52/2011) που πιστοποιεί ότι πολλές ερωτήσεις της απογραφής ξεπερνούν τα όρια της στατιστικής έρευνας και εισχωρούν στα χωράφια των προσωπικών δεδομένων.
Από την άλλη πλευρά, έχουν γραφτεί εκατομμύρια πράγματα για τη λήψη και χρήση DNA από τις διωκτικές αρχές. Και όμως, αυτές τις ημέρες η Ελληνική Αστυνομία καλεί για υποχρεωτική λήψη DNA 14 καταληψίες του ΕΜΠ, παρόλο που αυτοί βαρύνονται με πλημμεληματικού χαρακτήρα κατηγορίες. Και αυτό το θέμα περνάει ασυζητητί και πάει αδιάβαστο. Υπάρχουν μόνο κάποιες διαμαρτυρίες αναρχοαυτόνομων, οι οποίοι –ως συνήθως– χάνουν το όποιο δίκιο τους μες σε καπνούς και σε βρισιές.
Ετσι, σιγά σιγά από τη φρενίτιδα «όλα είναι προσωπικά δεδομένα», διολισθαίνουμε στο «τίποτε δεν είναι προσωπικό δεδομένο». Θα συνεχίσουμε…