Ο πρωθυπουργός πήρε τις αποφάσεις του. Δεν πρέπει να ήταν εύκολο, αλλά εδώ που τα λέμε τίποτα δεν είναι εύκολο όταν κυβερνάς αυτή τη χώρα, ειδικά σε αυτούς τους καιρούς. Η μία κρίση διαδέχεται την άλλη, χωρίς να διαθέτουμε θεσμούς και κράτος που να μπορούν να τις χειριστούν στον «αυτόματο».
Η απόφαση ήταν θεσμική γιατί πράγματι η χώρα πρέπει κάποια στιγμή να μπει σε μία ιστορική φάση όπου οι εκλογές θα γίνονται στο τέλος της τετραετίας. Είναι βαθιά άρρωστη αυτή η συνήθεια, λίγους μήνες μετά τις εκλογές να αρχίζουμε όλοι να μιλάμε για το πότε θα γίνουν οι επόμενες. Ηταν επίσης μια απόφαση προσωπικού ρίσκου, γιατί ο κ. Μητσοτάκης γνωρίζει καλά ότι ο χειμώνας, να το πούμε ευγενικά, δεν θα είναι εύκολος.
Εχει ρίσκα αυτή η απόφαση; Ω, ναι. Μια προεκλογική περίοδος πολλών μηνών θα συνδυαστεί αναπόφευκτα με πιέσεις για παροχές, χωρίς να υπάρχει δημοσιονομικός χώρος. Η Αθήνα θα δοκιμαστεί από τις διαδηλώσεις και κάποιοι θα θελήσουν να προκαλέσουν μία «κόλαση» στον δρόμο προς τις εκλογές.
Οι υπουργοί θέλουν μάζεμα, γιατί έχουν ξεκινήσει ήδη τραπέζια, sms και περιοδείες. Μερικοί ασχολούνται με την κανονική τους δουλειά, αλλά είναι λίγοι. Χρειάζεται ένα κανονικό restart και όποιος αντέξει.
Η χώρα πρέπει κάποια στιγμή να μπει σε μία ιστορική φάση όπου οι εκλογές θα γίνονται στο τέλος της τετραετίας.
Ο πληθωρισμός και το κόστος της ενέργειας συνεχίζουν να αποτελούν τον μεγάλο άγνωστο Χ. Κάποιοι πιστεύουν ότι η Ευρώπη θα πάρει δραστικές αποφάσεις τον Οκτώβριο, που θα θεραπεύσουν το πρόβλημα σε μεγάλο βαθμό. Αλλοι προβλέπουν ότι ο πρόεδρος Πούτιν θα παίξει σκληρά, προκαλώντας και αποσταθεροποιώντας κάποιες ευρωπαϊκές χώρες.
Και βέβαια έχουμε τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Κατά μια διαβολική σύμπτωση θα έχουμε ταυτόχρονες, περίπου, προεκλογικές αναμετρήσεις στην Ελλάδα, στην Κύπρο και στην Τουρκία. Το καλοκαίρι ίσως να είναι ήσυχο, αλλά όσο θα αυξάνεται η πίεση στον Ερντογάν μέσα στην Τουρκία, το ρίσκο μιας εσκεμμένης περιπέτειας στο Αιγαίο ή στην Ανατολική Μεσόγειο θα αιωρείται πάνω από τη γειτονιά μας.
Μέσα σε όλα αυτά έχουμε τη βόμβα που μπήκε στα θεμέλια του πολιτικού συστήματος και λέγεται απλή αναλογική. Και μόνο το γεγονός ότι υπάρχει, την κάνει να μοιάζει με απειλητικό σκόπελο στον ορίζοντα. Η απλή αναλογική πρέπει να φύγει από τη μέση γιατί ο τόπος δεν αντέχει την πολιτική αστάθεια και δεν διαθέτει κουλτούρα συναίνεσης.
Ο πρωθυπουργός έχει μπροστά του περίπου ένα χρόνο. Εχοντας πάρει ένα ρίσκο, για τον ίδιο και όχι για τη χώρα, μπορεί να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο και να αγνοήσει δημοσκοπήσεις, κουτσομπολιά, τη γενικότερη περιρρέουσα ατμόσφαιρα, να βάλει 2-3 στόχους και να τους υλοποιήσει με αυτούς που θεωρεί ικανούς και πολιτικά γενναίους. Ούτως ή άλλως έχει ξεχωρίσει στα βαθιά και τα δύσκολα, όχι στα ρηχά, στα οποία ενίοτε η κυβέρνηση μοιάζει να πνίγεται…